Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czerń "brku" miesza się tutaj z piaskowym kolorem hummusu, z brakiem samogłosek w hebrajszczyźnie, z samotną obecnością, z zakrywaniem "brku" chustą, a może gdyby przenieść się jeszcze dalej na Wschód - "brk" przekształciłby się w burkę. Cudownie czytać te wiersze w korespondencji z "Chłodem" Justyny Krawiec, by w tych zimowych kolorach odetchnąć z ulgą w poetyckim katharsis. Sugestywne, intrygujące wiersze.