Śniadanie, ten najważniejszy posiłek dnia, jest celebrowany przez wielu bohaterów książek, przez innych zbywany wzruszeniem ramion i uważany za mało istotny. Tę ostatnią postawę reprezentują również najczęściej literaturoznawcy. Jednak czy mają słuszność? W końcu śniadania - czy to te wybierane przez nas, czy przez postaci literackie - wiele zdradzają o charakterach wybierających je osób.

Wiele śniadań literackich odbywa się, tak jak wizyty bohaterów w toalecie czy drapanie się po kolanie, poza kadrem. Ale to nie znaczy, że się nie zdarzają. Amerykańska poetka, Anne Sexton, powiedziała raz, że śniadanie to "najseksowniejszy posiłek dnia". To tak jakby powiedziała, że to jedna z tych rzeczy, o których się nie rozmawia.

Zatem gdy jest już opisywane w książce, najczęściej coś oznacza. Zazwyczaj autor stara się w ten sposób zakomunikować jakąś prawdę o swojej postaci. Ze wszystkich posiłków zjadanych każdego dnia śniadanie jest zdecydowanie tym najbardziej opartym na przyzwyczajeniach. Jest to najczęściej rutyna tak powtarzalna, że Hunter S. Thompson nazywa je "metapsychiczną kotwicą" - jeśli ktoś dziś na śniadanie zjadł tost z dżemem, to prawie pewne jest, że jadł tost z dżemem wczoraj i przedwczoraj i zje go również jutro rano. W przypadku Thompsona śniadanie składało się z

Śniadanie jest barometrem normalności. To posiłek, który najwięcej zdradza o spożywającej go osobie. Na przykład? W 50 rozdziale Moby Dicka (zatytułowanego "Śniadanie"), Melville opisuje poranną scenę w barze wielorybników, którzy "unikają kawy i ciepłych bułeczek" - barbarzyństwo! - za to "skłaniają się ku stekom, i to krwistym". A w Hobbicie Tolkien odsłania wiele o naturze porządnych hobbitów, gdy Bilbo Baggins zjada z apetytem drugie śniadanie - rutynę tę kontynuuje zresztą przez całą książkę.

Metodyczne przygotowywanie śniadań zazwyczaj jest oznaką skłonności do przemocy, jest udomowioną przeciwwagą do brutalności reprezentowanej na zewnątrz. James Bond to śniadaniowy pedant - śniadanie to jego ulubiony posiłek dnia. W Pozdrowieniach z Rosji łączy

Poza tym zjada nakrapiane brązowe jajko z francuskiej fermy, które gotuje dokładnie przez 3,5 minuty ("bawi go myśl o tym, że istnieje coś takiego jak doskonałe jajko na miękko"). Jajku towarzyszy zawsze gruboziarnisty chleb, konfitury i "głęboko żółty miód z Jersey". Tak dopracowany posiłek każe Mirandzie Frost podsumować go: "Wiem o tobie wszystko. Seks na kolację, śmierć na śniadanie. Ten układ nie sprawdzi się ze mną".

Nie tylko Bond wybiera takie precyzyjnie skomponowane śniadania. Również Patrick Bateman, bankier z American Psycho Breta Eastona Ellisa, przejawia psychopatyczne tendencje, gdy szykuje sobie śniadanie (a później morduje siedem osób):

 W Ulissesie James Joyce raportuje o każdej czynności wykonanej przez Leopolda Blooma danego dnia, również o tych, które najczęściej pozostają "poza kadrem", jak wizyty w toalecie. Opowiada też o wyprawie po "wewnętrzne organy bestii i ptactwa", które nasyciłyby jego rozbuchany poranny apetyt.

Inne jednoskładnikowe śniadanie opisuje Albert Camus w Obcym. Meursault demonstracyjnie stawia czoło beznadziejności egzystencji: "Smażę parę jajek i zjadam je prosto z patelni".

Śniadanie to nie miłość, nie wojna, nie śmierć, nie życie. To nie jeden z największych tematów literatury. Lecz wciąż istnieje tam, gdzieś w ich tle, opowiada o codzienności i o ludzkich doświadczeniach. Jak to ujął J B Priestley:

Zdjęcie przedstawiające Huntera S. Thompsona pochodzi z wikipedii.