Przebudzenie

CAWPILE rating: 6.14/10 -> 3.5 gwiazdki

"Przebudzenie" czekało na mnie naprawdę długo, nie mogłam się zmusić do sięgnięcia po powieści Kinga po wtopie jaką była "Komórka". Powyższa książka okazała się jednak w porządku. Zasługuje na to 3 z plusem, ponieważ ostatnie 100 stron to jest *chef's kiss*. Dałabym wyższą ocenę, gdyby ta książka się aż tak nie ciągnęła przez te ponad 500 stron. Also, rasistowskie, seksistowskie i homofobiczne części... zostawię to bez komentarza, bo to nic nowego u tego autora.
Jednak widzę cel takiej objętości książki, ponieważ zostało opisane praktycznie 40 lat życia głównego bohatera jak i jego otoczenia. Mistrzowsko płynęło się przez ich historie, naprawdę miało się wrażenie, że przeżywa się czyjeś życie od początku do końca. Dawno nie czytałam tak dobrze przeprowadzonej historii życia w książce.
Nie mogę jednak dać 4 gwiazdek, ponieważ główny "trope" mężczyzny, który wpędza się w szaleństwo po śmierci najbliższych członków rodziny jest według mnie, troszkę tandetny.

CAWPILE rating: 6.14/10 - 3.5 gwiazdki

"Przebudzenie" czekało na mnie naprawdę długo, nie mogłam się zmusić do sięgnięcia po powieści Kinga po wtopie jaką była "Komórka". Powyższa książka okazała się jednak w porządku. Zasługuje na to 3 z plusem, ponieważ ostatnie 100 stron to jest *chef's kiss*. Dałabym wyższą ocenę, gdyby ta książka się aż tak nie ciągnęła przez te ponad...

Ponad pół wieku temu do niedużej miejscowości w Nowej Anglii przyjeżdża nowy pastor, Charles Jacobs. Wraz ze swoją piękną żoną odmieni miejscowy kościół. Jednak kiedy rodzinę pastora spotyka tragedia ,a charyzmatyczny kaznodzieja wyklina Boga i szydzi z wiary ,zostaje wygnany .
Jamie Norton ma własne demony. Wiedzie żywot rockandrollowego muzyka,uciekając od rodzinnego dramatu. Uzależniony od heroiny, pozostawiony na pastwę losu ,ponownie spotyka Charlesa Jacobsa. Ich więź przeradza się w pakt o jakim się nawet diabłu nie śniło a Jamie odkrywa,że słowo "przebudzenie" ma wiele znaczeń.

Jacobs i jego uzdrawiania przeplatane fanatycznym zamiłowaniem do prądu potrafią wywrzeć wrażenie. Chęć poznania tego co dzieje się z nami po śmierci doprowadza tego człowieka nieomal do obłędu. Kreacja ludzi i ich ostatnia nadzieja na przeżycie nie wywołuje w nim żadnych emocji. Zrobi wszystko by osiągnąć swój cel. Z drugiej strony postać Jimiego straceńca,wraka człowieka i jego cudowne uzdrowienie. Bardzo mi się podobała ta kreacja postaci i ich historia. Skłaniam się po lekturze że czasami nie wiedza jest lepsza od poszukiwania odpowiedzi na każde nurtujące nas pytania,a życie po śmierci należy "zostawić w spokoju"
Bardzo dobra książka.

Ponad pół wieku temu do niedużej miejscowości w Nowej Anglii przyjeżdża nowy pastor, Charles Jacobs. Wraz ze swoją piękną żoną odmieni miejscowy kościół. Jednak kiedy rodzinę pastora spotyka tragedia ,a charyzmatyczny kaznodzieja wyklina Boga i szydzi z wiary ,zostaje wygnany .
Jamie Norton ma własne demony. Wiedzie żywot rockandrollowego muzyka,uciekając od rodzinnego...

Książka strasznie mocno o niczym. Nie ma wciągającej fabuły, bohaterowie są nijacy. Prawdę mówiąc nie ma też żadnej tajemnicy do odkrycia.

Książka strasznie mocno o niczym. Nie ma wciągającej fabuły, bohaterowie są nijacy. Prawdę mówiąc nie ma też żadnej tajemnicy do odkrycia.

"Przebudzenie" to jedna z najlepszych książek Kinga, amen. Narracja pierwszoosobowa nietytułowanemu królowi horrorów i literatury grozy wychodzi naprawdę dobrze, choć rzadko po nią sięga. W tym wypadku był to absolutny strzał w dziesiątkę, bo ta powieść jest wciągająca przede wszystkim przez to, jak wygląda relacja naszego narratora i głównego bohatera zarazem, Jamiego Mortona. Całość jest ogromnym hołdem dla twórczości m.in. H. P. Lovecrafta (który jest moim ulubionym pisarzem) jak i również dla innych wybitnych twórców, którzy dołożyli swoją cegiełkę do historii literatury grozy. W książce możemy znaleźć naprawdę wiele odniesień do twórczości z dreszczykiem, z wymienionym tu Lovecraftem włącznie, a chyba tylko niezwykle spostrzegawcza osoba i zagorzały fan horrorów wszystko wypunktuje. Książka jest napisana stylem niezwykle lekkim i choć jest obszerna, to szybko się ją czyta, ponadto zawiera mądre i życiowe słowa. Akcja toczy się ślamazarnie, jak to zazwyczaj u Kinga bywa, ale przynajmniej mnie ani na chwilę nie znudziła. Zakończenie kompletnie mnie zaskoczyło. Całość oceniam niezwykle pozytywnie. "Przebudzenie" co prawda odbiega od takich klasycznych powieści Kinga, takich jak "Lśnienie", "Misery" czy "Miasteczko Salem", być może lepszym określeniem byłoby użycie słowa thriller, ale z czystym sumieniem mogę ją każdemu polecić, nie tylko fanom fantastyki i literatury grozy. To świetna pod względem językowym książka z wieloma dobrze wykreowanymi postaciami, w tym z niedającym się nie polubić Jamiem Mortonem na czele, eks-ćpunem, który opowiada nam swoją historię, w której piątą osobą dramatu jest niejaki Charles D. Jacobs. Później będzie znany pod wieloma innymi imionami, ale w życiu Jamiego pojawił się jako Charles pewnego pięknego letniego dnia w Harlow, gdy przysłonił bawiącemu się żołnierzykami dziecku słońce i pokazał, jak zrobić dziury w piasku oraz nauczył nowego wojskowego manewru. Całość prezentuje się rewelacyjnie, a co najważniejsze - niezwykle realistycznie.

"Przebudzenie" to jedna z najlepszych książek Kinga, amen. Narracja pierwszoosobowa nietytułowanemu królowi horrorów i literatury grozy wychodzi naprawdę dobrze, choć rzadko po nią sięga. W tym wypadku był to absolutny strzał w dziesiątkę, bo ta powieść jest wciągająca przede wszystkim przez to, jak wygląda relacja naszego narratora i głównego bohatera zarazem, Jamiego...

Kolejna mroczna oraz tajemnicza powieść. Czytaliście, a może macie w planach?

Tym razem akcja rozpoczyna się w małym, klimatycznym miasteczku w Nowej Anglii, kiedy to mały chłopiec Jamie Morton poznaje nowego pastora. Nazywa się on Charles Jackobs i przybył wraz z żoną i synkiem. Miejscowi są nimi zachwyceni, kobiety skrycie podkochują się w pastorze, z kolei mężczyźni w jego żonie. I tak życie biegnie im wszystkim w zgodzie i w spokoju. Niestety tylko do pewnego dnia, w którym rodzinę pastora spotyka nieodwracalna tragedia, na skutek której Charles wyrzeka się Boga oraz wiary za co zostaje wygnany z miasteczka. Jamie przekonany, że po raz ostatni widzi pastora nie podejrzewa nawet jak bardzo ich życie zostało połączone, choć ich drogi się rozeszły. Dorasta i prowadzi koczowniczy tryb życia, grając na gitarze w rozmaitych kapelach na terenie całego kraju. Początek kariery ma bardzo udany, jednak po trzydziestce wszystko się komplikuje i zostaje całkiem sam, no może nie całkiem, ponieważ jego przyjaciółką ciągle pozostaje heroina. Zdesperowany szukając w mieście towaru na swej drodze ponownie spotyka pastora, z którym bardziej lub mniej świadomie zawiera pakt. Pakt, który ma obowiązywać do końca ich dni.

Historia przedstawia życie Jamiego, od dnia pierwszego spotkania pastora do ostatniego, w którym ich drogi definitywnie się rozeszły. Z zaciekawieniem śledziłam losy głównych bohaterów. Ponadto interesujące było powiązanie między nimi oraz jego konsekwencje. Książkę czytało się bardzo przyjemnie, jak powieść obyczajową z domieszką tajemniczości. Ogólnie historia bardzo mi się podobała, lecz niestety zakończenie mnie zawiodło. Nie spodziewałam się tego, co się tam wydarzyło. Oczekiwałam czegoś bardziej paranormalnego, w sensie duchowym.

Mimo tego polecam, ponieważ jest to jedna z takich pozycji, które określam mianem: lekka i przyjemna.

Kolejna mroczna oraz tajemnicza powieść. Czytaliście, a może macie w planach?

Tym razem akcja rozpoczyna się w małym, klimatycznym miasteczku w Nowej Anglii, kiedy to mały chłopiec Jamie Morton poznaje nowego pastora. Nazywa się on Charles Jackobs i przybył wraz z żoną i synkiem. Miejscowi są nimi zachwyceni, kobiety skrycie podkochują się w pastorze, z kolei mężczyźni w...

Przez pierwsze sto stron książka rozwija się dosyć wolno ukazując większość życia głównego bohatera na przełomie wielu lat i wprowadzając w lekturę. Nie powiem, mimo że ta część się mocno dłuży przyjemnie mi się to czytało. Pojawia się sporo przeskoków w czasie i sama fabuła dzieje się na przełomie naprawdę wielu lat. Przez cały czas czytania czekałem na to jak wyjaśni się fabuła i tutaj  przychodzi rozczarowanie, bo pomimo długiego wprowadzenia punkt kulminacyjny jest krótki i no nie robi takiego "wow" jak można, by się spodziewać. Mimo wszystko myślę, że książka pozostanie mi w pamięci i zupełnie nie żałuję czasu poświęcanego na przeczytanie jej, bo w gruncie rzeczy całkiem mi się podobała, po prostu z trzech lektur (poza tym był to "Outsider" i "Carrie"),które miałem przyjemność przeczytać od Stephen King'a ta wypadła moim zdaniem najgorzej, aczkolwiek z samej ciekawości polecam przeczytać :)

Przez pierwsze sto stron książka rozwija się dosyć wolno ukazując większość życia głównego bohatera na przełomie wielu lat i wprowadzając w lekturę. Nie powiem, mimo że ta część się mocno dłuży przyjemnie mi się to czytało. Pojawia się sporo przeskoków w czasie i sama fabuła dzieje się na przełomie naprawdę wielu lat. Przez cały czas czytania czekałem na to jak wyjaśni się...

Każda mija przygoda z książką Kinga wygląda tak samo: bardzo mi się podoba początek, zawiązanie fabuły i pomysł na książkę i zawsze jestem rozczarowana lub wrecz zgorszona koncówką i tym jak jest słaba. Bardzo podchodzi mi to co King pisze dopoki nie przejdzie do elementow horroru, ktore uważam przeważnie za strasznie tandetne. Tym razem było tak samo: początek, historia pastora, głównego bohatera i jego rodziny bardzo przypadła mi do gustu, drugie spotkanie z pastorem też niczego sobie, ale później klimat się jakby zmienił i podobało mi się mniej. Zakończenie w ogóle mi nie podeszło, a jestem fanką Lovecrafta. Dodatkowy minus za żenujący "związek" podstarzałego głównego bohatera z dużo młodszą kobietą .

Każda mija przygoda z książką Kinga wygląda tak samo: bardzo mi się podoba początek, zawiązanie fabuły i pomysł na książkę i zawsze jestem rozczarowana lub wrecz zgorszona koncówką i tym jak jest słaba. Bardzo podchodzi mi to co King pisze dopoki nie przejdzie do elementow horroru, ktore uważam przeważnie za strasznie tandetne. Tym razem było tak samo: początek, historia...

Ksiażka ok. Jest to moja 2 pozycja Kinga(1 to ,,Nocna Zmiana") i słyszałam, że to jedna z lepszych książek Kinga, a więc boję się jak wyglądają słabe .....🫥
Mniejsza o to. Ekhem...większość książki to relacje międzyludzkie -co było dobrze odtworzone- wątek horrorowy(troszkę mało) skiepścił się strasznie pod koniec. I szkoda mi było Charliego.

Ksiażka ok. Jest to moja 2 pozycja Kinga(1 to ,,Nocna Zmiana") i słyszałam, że to jedna z lepszych książek Kinga, a więc boję się jak wyglądają słabe .....🫥
Mniejsza o to. Ekhem...większość książki to relacje międzyludzkie -co było dobrze odtworzone- wątek horrorowy(troszkę mało) skiepścił się strasznie pod koniec. I szkoda mi było Charliego.

Bardzo podobała mi się ta książka. Powolne budowanie postaci i relacji między nimi nadała im autentyczności. Czuję się jakbym naprawdę ich znała i obserwowała ich życie. Szkoda mi było Charliego, bo naprawdę na początku go lubiłam. W ogóle cały pomysł na fabułę bardzo dobry i zakończenie w horrorowym stylu. To jest właśnie King, którego lubię.

Bardzo podobała mi się ta książka. Powolne budowanie postaci i relacji między nimi nadała im autentyczności. Czuję się jakbym naprawdę ich znała i obserwowała ich życie. Szkoda mi było Charliego, bo naprawdę na początku go lubiłam. W ogóle cały pomysł na fabułę bardzo dobry i zakończenie w horrorowym stylu. To jest właśnie King, którego lubię.

Większość książki to powolne przedstawienie relacji bohaterów na przestrzeni kilkudziesięciu lat i o dziwo, te relacje międzyludzkie to najciekawszy element tej książki. Motyw horroru, który uwydatnia się pod koniec, inspirowany Lovecraftem, jest po prostu przeciętny. Postać Pastora i relacja głównego bohatera z jego miłością z młodości, motyw przemijania, generalnie, ludzkie problemy, to wg mnie "światełko" tej książki.

Większość książki to powolne przedstawienie relacji bohaterów na przestrzeni kilkudziesięciu lat i o dziwo, te relacje międzyludzkie to najciekawszy element tej książki. Motyw horroru, który uwydatnia się pod koniec, inspirowany Lovecraftem, jest po prostu przeciętny. Postać Pastora i relacja głównego bohatera z jego miłością z młodości, motyw przemijania, generalnie,...