Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Brudny i ponury obraz PRL-owskiej rzeczywistości. Bohaterowie książki są niespełnieni życiowo, a ich niezrealizowane nadzieje autorka ukazuje w groteskowy, prześmiewczy sposób (przypominający mi Gombrowicza). Świetnie się czyta (Masłowska ma ucho do gładkiego języka), ale nie należy spodziewać się jakiegoś rozwiązania fabularnego. Nie bez powodu klamrę dla całości stanowi Bowie, który nie przynależy do głównych postaci utworu, a ma jedynie go otworzyć i zamknąć.

Brudny i ponury obraz PRL-owskiej rzeczywistości. Bohaterowie książki są niespełnieni życiowo, a ich niezrealizowane nadzieje autorka ukazuje w groteskowy, prześmiewczy sposób (przypominający mi Gombrowicza). Świetnie się czyta (Masłowska ma ucho do gładkiego języka), ale nie należy spodziewać się jakiegoś rozwiązania fabularnego. Nie bez powodu klamrę dla całości stanowi...

Abercrombie klasa. Wielowątkowa opowieść, wypełniona akcją, postaciami, pysznymi wymianami zdań, humorem, realizmem mimo fantastyki i fikcyjnej rzeczywistości (w rewolucji przemysłowej odnaleźliby się bohaterowie "Ziemi obiecanej"). Może i autor trochę popłynął w romansach, może fabuła finalnie wydaje się wprowadzeniem do czegoś więcej (a jak na swój rozmiar, mogłaby być czymś więcej), ale też duże wydarzenia potrafią zblaknąć, gdy już spojrzy się na nie z dystansu

Tak czy siak, znakomite otwarcie.

Abercrombie klasa. Wielowątkowa opowieść, wypełniona akcją, postaciami, pysznymi wymianami zdań, humorem, realizmem mimo fantastyki i fikcyjnej rzeczywistości (w rewolucji przemysłowej odnaleźliby się bohaterowie "Ziemi obiecanej"). Może i autor trochę popłynął w romansach, może fabuła finalnie wydaje się wprowadzeniem do czegoś więcej (a jak na swój rozmiar, mogłaby być...

Literacki fenomen

"Rękopis znaleziony w Saragossie" to wielkie dzieło poruszające się na gruncie grozy, romansu, przygody, powieści płaszcza i szpady, a tematycznie biorące na warsztat filozofię, moralność, religię czy historię (zmieszaną z fikcją). Tę rozpiętość umożliwia oddanie głosu wielu postaciom, które opowiadają swoje opowieści, często przy okazji opowieści kogoś innego. Opowieść w opowieści w opowieści... Takie wielopiętrowe powikłania są tutaj normalnością, ale uważny czytelnik zgubi się prędzej w końcowym gąszczu polityki i systemie Velasqueza, postaci, która do kategorii wiedzy dorzuca jeszcze matematykę.

Wielość znaczeń i wątków, intertekstualność, poszlaki, fragmenty inspirowane podróżami, odnoszenie się do różnych dziedzin wiedzy – to mógł rozplanować i napisać tylko geniusz. Ktoś mógłby uciekać od tak pojmowanej, ambitnej i złożonej klasyki, ale rozrywki jest tu przecież co nie miara. Gotyckie historie rozpalają w duszy czytającego ekscytację, zmysłowe romanse z zauważalną erotyką (bywa, że i demoniczną!) wywołują niemal podniecenie, czarny humor bawi, a intrygi emocjonują. To czyta się z prawdziwym zainteresowaniem.

"Rękopis..." jest literackim fenomenem nie tylko ze względu na swoją najwyższą jakość. To powieść, która ma właściwie trzy kształty: pierwotny i niedokończony; drugi, już dokończony, ale za życia autora niewydany, możliwe więc, że mógł dokonać jeszcze poprawek; trzeci miksujący te dwie wersje i z inwencją twórczą tłumacza, Chojneckiego. Przeczytałem tę drugą, najbardziej zgodną z wizją autora. Ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego.

Literacki fenomen

"Rękopis znaleziony w Saragossie" to wielkie dzieło poruszające się na gruncie grozy, romansu, przygody, powieści płaszcza i szpady, a tematycznie biorące na warsztat filozofię, moralność, religię czy historię (zmieszaną z fikcją). Tę rozpiętość umożliwia oddanie głosu wielu postaciom, które opowiadają swoje opowieści, często przy okazji opowieści kogoś...