Opinie użytkownika
Jest takie określenie na ciągnący się leniwie, pozbawiony choćby minimalnie emocjonującej akcji film, w którym bohaterowie umieszczeni zdają się być w gęstym kisielu: ruchy wykonują powolnie, długo się namyślają nad sprawami, które innym wydawać się mogą błahymi i ogólnie nie wykazują zbyt wielu oznak życia. Film tego typu to tzw. "snuj", "snujem" może być również filmowy...
więcej Pokaż mimo to
„Malaparte, Malaparte”, powtarzałem w myślach nazwisko, którego nie da się zapomnieć, powtarzałem tak długo, że w końcu, pragnąc pozbyć się natręctwa, wziąłem do ręki „Kaputt”. Odłożyłem kilka dni później. Obawiam się, że natręctwo pozostanie przynajmniej do czasu, gdy sięgnę po „Zamach stanu”...
Malaparte – blagier, Malaparte – fantasta. Czym jest ta książka? Reportażem?...
W biografii pióra Roberta Hughesa postać Goi zdaje się być jedynie pretekstem dla przedstawienia politycznego, społecznego i kulturowego krajobrazu Hiszpanii przełomu XVIII i XIX wieku. Dla narodu, jego elity i władców są to czasy trudne, czasy fundamentalnych zmian. Przerdzewiała rzeczywistość hiszpańskiego ancien regime chyli się stopniowo ku degrengoladzie i upadkowi. W...
więcej Pokaż mimo toDwa wiosenne miesiące 1948 roku, Wiedeń. Para zdawałoby się przypadkowych kochanków nie zdaje sobie jeszcze sprawy z tego, jak doniosłe znaczenie ma dla nich to spotkanie. Dwa miesiące zamieniają się w 20 lat naznaczonych nieporozumieniami i wątpliwościami, które znajdują wyraz w emocjonalnej korespondencji. Są od siebie zależni, czerpią z siebie wzajem dla swojej...
więcej Pokaż mimo toCzytałem w liceum z wypiekami na twarzy. Mądra książka dla młodzieży. Pomaga zaakceptować samego siebie i pozwala spojrzeć na homoseksualizm trzeźwym okiem, z cenną życzliwością i dystansem. Ma wspaniałe działanie terapeutyczne.
Pokaż mimo toZ mojej osobistej perspektywy nudne czytadło. Stereotyp goni stereotyp, zupełnie nic zaskakującego. Nada się jako podpałka w kominku.
Pokaż mimo toLekka, pocieszna książeczka. Cały tekst spokojnie zmieściłby się na 80 stronach. Za rok nic z niej nie będę pamiętał.
Pokaż mimo toMogłem tu i ówdzie odnaleźć siebie samego w tej książce, dlatego wydała mi się dość interesująca, jednak przeszkadzało mi w niej to ciągłe 'odwracanie kota ogonem'. Gdzieś w 1/3 książki po prostu przestałem dawać wiarę w cokolwiek, z czym styka się główny bohater, skoro i tak wiadomo było, że wszystko jeszcze 5 razy się diametralnie odmieni. A skoro nie miałem poczucia...
więcej Pokaż mimo toOstatni rozdział jeszcze ratuje tę książkę... przez wcześniejsze cztery brnie się jak przez gęste błocko. I co z tego wszystkiego wynika? Albo jestem za stary na te historyjki, albo wręcz przeciwnie, może umknęło mi w niej coś niezwykle istotnego, rozwijającego i mądrego. Wydała mi się po prostu naiwna. Nie mam już ochoty sprawdzać, za co Gide dostał Nobla, w każdym razie...
więcej Pokaż mimo toŚwietny zbiór wywiadów z gejami, którzy reprezentują, zdaje się, pełen przekrój homo-świata. Niektórzy tak niezwykli, że aż trudno uwierzyć w to, że rzeczywiście istnieją. Mamy tutaj gejów żonatych, gejów imprezowych, gejów - księżniczki, monogamicznych, działaczy, niedoszłych księży, starych i młodych. Obserwujemy ich wybory życiowe, dostrzegamy ich małość bądź wielkość,...
więcej Pokaż mimo to