Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo słabe. Postacie sztuczne, zupełnie niespójne. W jednej chwili prości robotnicy zachowują się jak prości robotnicy, a za chwilę rozprawiają, jakby do śniadania przeczytali kawałek (jak zwykle) Państwa Platona. Dialogi infantylne, często nielogiczne, podobnie jak fabuła. Np. po kilku latach budowy zamku główny budowniczy nagle zaczyna tłumaczyć swojemu najważniejszemu pomocnikowi rzeczy najprostsze i najbardziej podstawowe. Jakby budowa rozpoczęła się przedwczoraj. Język także infantylny, niektóre określenia nijak nie pasują do reszty zdania - trudno powiedzieć, czy to kwestia oryginału, czy tłumaczenia, ale czyta się z wielkim trudem. Dobrnęłam do 190 strony i odpuściłam. Prawdziwie dobre powieści średniowieczne to tetralogia Kena Folleta (świetnie zbudowana fabuła, prawdziwe, spójne postacie, zaskakujące zwroty akcji, bardzo przekonywujące tło historyczne i obyczajowe), nieco słabsze, ale też dobre są powieści Ildefonsa Falconesa. Zueco to słabiutka prowizorka.

Bardzo słabe. Postacie sztuczne, zupełnie niespójne. W jednej chwili prości robotnicy zachowują się jak prości robotnicy, a za chwilę rozprawiają, jakby do śniadania przeczytali kawałek (jak zwykle) Państwa Platona. Dialogi infantylne, często nielogiczne, podobnie jak fabuła. Np. po kilku latach budowy zamku główny budowniczy nagle zaczyna tłumaczyć swojemu najważniejszemu...