Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I kolejna książka ze stajni Vesper - Paradoks Andrzeja Urbanowicza, która mnie pochłonęła. Przedstawia historię Maksa Okrągłego najlepszym studencie matematyki i równocześnie chorobliwym perfekcjoniście. Dążenie do perfekcji i pełnej efektywności powoduje, iż każdy popełniony błąd jest dla niego porażką za którą musi się ukarać. Ponadto, zaczynają dręczyć go niepokojące myśli o sobowtórze, który ma go prześladować...

Sama fabuła jest ciekawa, choć przy połowie miałam kryzys i strasznie zaczęło mi się służyć jej czytanie - cieszę się jednak, że czytałam dalej gdyż to co się później działo wynagrodziło wcześniejsze znużenie :-) Więcej o treści nie pisze, bo łatwo coś zaspojlować i zepsuć zabawę przyszłemu czytelnikowi.

Jedna tylko myśl dotycząca głównego bohatera - z jednej strony nie mogłam go polubić - arogancki, wywyższający się, traktujący ludzi z pogardą, co powoduje, że ciężko jest mu kibicować w jakiejkolwiek sprawie. Ale z drugiej strony naprawdę docenia się sposób przedstawienia postaci, bo dokładnie taki ma być i co więcej, jest to uzasadnione fabularnie! Jaka miła odmiana od pisania w stylu: " mój bohater ma być wredny i złośliwy, bo tak" lub "bo inaczej nie umiem napisać".

W książce motyw sobowtóra jest bardzo ważny i trochę kojarzył mi się z Mroczną połową Stephena Kinga. I oczywiście nie zabrakło również nawiązań do Suwalszczyzny :-) taki znak rozpoznawczy, który doceniam.

Warto sięgnąć i wejść w wysnutą historię. A potem sięgnąć po wcześniejsze książki autora, bo naprawdę warto :-)

I kolejna książka ze stajni Vesper - Paradoks Andrzeja Urbanowicza, która mnie pochłonęła. Przedstawia historię Maksa Okrągłego najlepszym studencie matematyki i równocześnie chorobliwym perfekcjoniście. Dążenie do perfekcji i pełnej efektywności powoduje, iż każdy popełniony błąd jest dla niego porażką za którą musi się ukarać. Ponadto, zaczynają dręczyć go niepokojące...