Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka stanowi suplement do "Zmierzchu" dla nieco starszych czytelniczek. Zawiązanie fabuły to wyeksploatowany motyw Kopciuszka, a potem już jakoś leci. Główna bohaterka, stworzenie niezdarne i niezbyt urodziwe, wpada w oko przystojnemu, młodemu przedsiębiorcy, który jest wzorem cnót wszelakich, nadającym się do eksponowania w Sevres, z obowiązkową Mroczną Tajemnicą (niestety, prawa autorskie pani Mayer wyleczyły go z wampiryzmu) i Ponurą Przeszłością.
Absolutnie, nie widzę w tej powieści niczego rewolucyjnego. Jedyne emocje, jakie we mnie wywoływała, to chęć ciśnięcia książką o ścianę, kiedy po raz kolejny bohaterka zachwycała się niebywałą urodą swego towarzysza (jako żywo - "Zmierzch").
Reasumując, nie polecam, ale też nie zniechęcam do przeczytania. Radzę pożyczyć od koleżanki/przyjaciółki/siostry, bo szum medialny jaki zrobił się wokół tego dziełka wskazuje, że raczej nie będzie to problem, a te 30 złotych wydać na inną lekturę.

Książka stanowi suplement do "Zmierzchu" dla nieco starszych czytelniczek. Zawiązanie fabuły to wyeksploatowany motyw Kopciuszka, a potem już jakoś leci. Główna bohaterka, stworzenie niezdarne i niezbyt urodziwe, wpada w oko przystojnemu, młodemu przedsiębiorcy, który jest wzorem cnót wszelakich, nadającym się do eksponowania w Sevres, z obowiązkową Mroczną Tajemnicą...

Zdecydowanie bardzo dobra książka. Wizja wampirów bawiących się w białe noce powinna wejść do popkultury;-)

Zdecydowanie bardzo dobra książka. Wizja wampirów bawiących się w białe noce powinna wejść do popkultury;-)

Zdecydowanie najsłabsza książka Autora, jaką przyszło mi czytać. Popłuczyny po "Kronikach Amberu", jednak bez bohatera na miarę Corwina i konstrukcji świata z Zelaznego.

Zdecydowanie najsłabsza książka Autora, jaką przyszło mi czytać. Popłuczyny po "Kronikach Amberu", jednak bez bohatera na miarę Corwina i konstrukcji świata z Zelaznego.