Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znacie tych autorów, którzy wydają się być lepsi z każdą nową książką? Właśnie Sager jest jednym z nich, a jego najnowsza książka to totalne MUST RED dla fanów thrillerów psychologicznych.
Sager łączy horror z mrożącym krew w żyłach napięciem i soczystą intrygą.
„Zamknij wszystkie drzwi” zaprasza nas do jednego z najbardziej ekskluzywnych apartamentowców Nowego Jorku - miejsca, które może nigdy nie pozwoli swoim czytelnikom - lub jego mieszkańcom - odejść.
Jedną z moich największych słabości jako czytelnika jest kryminał, którego sceneria staje się postacią samą w sobie - i to właśnie daje Sager w swoim barwnie wykreowanym fikcyjnym budynku mieszkalnym Bartholomew. Pod wieloma względami historia brzmi jak oda Sagera do Nowego Jorku - zanurzona w magii i tradycji kulturowych luksusowych nieruchomości na Manhattanie i kryjąca się w mrocznym świecie, który dla większości z nas wydaje się nieosiągalny i magiczny. Książka ma intrygujące założenie. Fabuła jest przez cały czas stabilna i dzieje się na przestrzeni dwóch osi czasu.
Postacie były sympatyczne i oczywiste, ale wciąż tajemnicze. Chciałam potrząsnąć główna bohaterka i krzyknąć - UCIEKAJ! A co do reszty bohaterów, to wiemy że wszyscy grają, ale nie wiemy dlaczego. Sama końcówka, wydawała mi się lekko rozczarowująca, po tak mocnym początku, ale w ogólnym rozrachunku uważam, że jednak wpasowuje się w cały klimat Bartholomew.

„Zamknij wszystkie drzwi” to historia w której autor porusza się bardzo cienką liną między odą do klasycznego horroru a pomysłową, współczesną historią trzymającą w napięciu. POLECAM! 🤩

Znacie tych autorów, którzy wydają się być lepsi z każdą nową książką? Właśnie Sager jest jednym z nich, a jego najnowsza książka to totalne MUST RED dla fanów thrillerów psychologicznych.
Sager łączy horror z mrożącym krew w żyłach napięciem i soczystą intrygą.
„Zamknij wszystkie drzwi” zaprasza nas do jednego z najbardziej ekskluzywnych apartamentowców Nowego Jorku -...

Styl Belle i sposób w jaki przedstawia historie jest jest głównym atutem, dzięki czemu jej książek nie da się tak po prostu odłożyć! ☺️

W książce „Moj kochany mąż” najbardziej podobala mi się prostota fabuły. Znajdziemy w niej szczęśliwe małżeństwo z dwójką dzieci, które prowadzi na pozór idealne życie, do momentu, kiedy zostaje wywrócone do góry nogami za sprawą kłamstw i tajemnic. Nie jest ona może naszpikowana zwrotami akcji, ale łatwo się w nią wciągnąć. Nie będę się rozpisywać na ten temat, ponieważ nie chce zdradzać szczegółów i psuć wam przyjemności z czytania. Tępo całej powieści jest szybkie. Biorąc pod uwagę, to jak skoncentrowana jest historia, to postacie są dobrze rozwinięte. Każda z postaci ma fascynującą historię, która pomaga budować ich charakter, aby czytelnik mógł zrozumieć ich motywacje i czyny.

Historia zawiera intrygujące spojrzenie na różnice w zamożności i przywileje, a przy tym ukazuje człowieczeństwo. Prowokuje do myślenia.
I chociaż autorka nie zapewnia nam większych niespodzianek, to miło spedziłam czas z tą pozycją. 😉

Styl Belle i sposób w jaki przedstawia historie jest jest głównym atutem, dzięki czemu jej książek nie da się tak po prostu odłożyć! ☺️

W książce „Moj kochany mąż” najbardziej podobala mi się prostota fabuły. Znajdziemy w niej szczęśliwe małżeństwo z dwójką dzieci, które prowadzi na pozór idealne życie, do momentu, kiedy zostaje wywrócone do góry nogami za sprawą kłamstw...

Żeby zrecenzować tę książkę, na myśl przychodzą mi tylko dwa słowa - toksyczny melodramat.
Jako całokształt historia była bardzo wyczerpująca. Postacie, ich monologi i cała fabuła.

Zacznę od tego, że autorka ma naprawdę dobry styl pisania i dobrze radzi sobie z przelaniem na papier ludzkich emocji.
Jednak ogólna toksyczność każdej relacji w tej książce naprawdę mnie irytowała i nie byłam w stanie polubić żadnej postaci.
Jeśli chodzi o sam wątek romantyczny, to był najgorszy. Autorka napisała tak wiele, aby pokazać, dlaczego dwójka głównych bohaterów nie powinna być razem - niewierność, brak wsparcia, destruktywność, brak komunikacji. Nie kibicowałam im. Byli frustrujący i nie zasługiwali na odkupienie. Tak naprawdę skończyłam książkę tylko dlatego, że chciałam wiedzieć, jak autorka poradziła sobie z rozwiązaniem pętli czasowej.

Podsumowując, ta książka na pewno nie była komedią romantyczną i na pewno dwójka głównych bohaterów nie zasługiwała aby być razem. Myślę, że autorka poprzez tę historię próbowała opisać studium niezdrowych związków i to jak można je rozpoznać.

Możecie spróbować i dać szanse "Ósmej szansie na miłość", może trafi w Wasze upodobania. :))

Żeby zrecenzować tę książkę, na myśl przychodzą mi tylko dwa słowa - toksyczny melodramat.
Jako całokształt historia była bardzo wyczerpująca. Postacie, ich monologi i cała fabuła.

Zacznę od tego, że autorka ma naprawdę dobry styl pisania i dobrze radzi sobie z przelaniem na papier ludzkich emocji.
Jednak ogólna toksyczność każdej relacji w tej książce naprawdę mnie...