Jesteśmy społecznością, która kocha książki

czytając poezję zanurzamy się w świat bez granic
w antologii poezji chorwackiej spotykamy się z poetami będącymi mieszkańcami świata refleksyjnego (ten rodzaj poezji lubię najbardziej...), mieszkańców mórz i zwykłych miast
w wierszach niektórych poetów pojawia się duch narodu chorwackiego nawiązującego do jego tradycji (naród chorwacki - wiele lat pozostał pod wpływem Turcji, później Austro-Wegier, Serbii)

najpiękniejsze wiersze (subiektywne odczucie) - poety Tino Ujevica (żyjącego w latach 1891-1955)
przykładowy wiersz:

PRZEDŁUŻONY ŚWIAT

Wokół mnie wszystkie rzeczy pękają od treści.
Kwiaty są pełne znaczeń i na skraju drogi kwitną słowa.
W wodach niewysłowiona tajemnica szeleści,
i wiatr dziwne fantazje rozplata i splata od nowa.

Oczy zwierząt błyskają niewypowiedzianą wolą,
na wzgórzu przyjmuje kształt i sens oślepły kamień.
Sumienie pyta: jeśli zaczarowane kręgi bolą, zaprawdę,
kto ich rytm naruszy i nieświadom złamie?

Raz jeszcze staje się jawa, rejestruje wszystko,
jakby nagle szła na spotkanie najgłębszym jesieniom,
jakby filmowała Boga rozpiętego nisko,
jakby natura wszystkim mościła łoże nad ziemią.

Marzyciele idą po ziemi (pijani być może)
i słów tajemność najcichsza nigdy ich nie zmoże,
jakby myśleli: oto poranne wstają zorze,
wszystko jedno, czy jesteśmy w zeszłym roku, czy w wieku
być może.

Marzyciele samotni, mówiący cokolwiek niechętnie,
lecz to nie ma znaczenia: pijani być może.
Jakby biegli powitać najstarsze odkrycie,
że już byli, że dawno przeżyli inne życie,
że prócz nich są ludzie, owi ludzie kochający picie.

inny wiersz
ULICA WIDM

Ulicą, obok ludzi, błądzą liczne upiory:
jedne powstają z grobów, inne wychodzą z domów.
Tak obok wieku nowego trwa stary wiek fantomów.
Tylko że wszystkich widm tych nie widzi wzrok nasz chory.

Prócz ludzi, na ulicy poruszają się cienie.
(Boję się nie być ułudą dla samego siebie.)
I tak w ciemnościach miasta króluje nam wspomnienie,
i tak na słońcu jawy oczy mrugają niepewnie.

Dziwne, jak jedni do drugich podobni są do złudzenia,
martwi podobni do żywych, do martwych podobni żywi.
Gdy życie monotonnie przepływa aż do znudzenia,
pytam się, który po ludzku żyje, którego krew żywi.

Dni nasze płyną — zasmradza je dawno zgniła era —
i noce płyną — chłodzą je trupiej grozy wiry.
Grobowa ciąży nad placem publicznym atmosfera,
a po nocach w pościeli śpiochów duszą wampiry.

Trup mówi do żywego: „Zostań po trzykroć niemy —
stare słowa dla naszych czasów są bez znaczenia;
czekaj na odpowiednią chwilę: zmartwychwstaniemy
i wtedy nam dopiero zaświta zorza wskrzeszenia".

inny poeta: Djuro Sudeta (zmarł mając 24 lata, chorował na gruźlicę - analogia do polskiego poety Jerzego Lieberta)

TĘSKNOTA I CHORY MŁODZIENIEC

Noc pachnie sianem. I gwiazdami z nieba.
Nim księżyc wyjdzie, przez parkan przejść trzeba,
wyjdź i posłuchaj, kiedy zmrok nadchodzi:
ktoś wokół domu mego chodzi!

Słyszałem go dziś w nocy! Właśnie zboża
chciały cichaczem dojrzewać do wschodu,
a ja nie mogłem wytrzymać na łóżku,
chciałem otworzyć okno do ogrodu,
żeby dojrzały

Rano na drodze paliło się w piasku,
siedem czerwonych kwiatów szło, to maki,
ptaki wołały, abym szedł do lasu,
a ja nie mogłem: a ja — los już taki...

Miła dziewczyno na drodze, poczekaj,
ja jestem chory, przejdź przez płot, nie zwlekaj,
proszę cię, popatrz, kiedy zmrok nadchodzi,
kto to tak ciągle wokół domu chodzi...


antologia obejmuje swoim zakresem utwory aż 75 poetów chorwackich
w przekładzie w polskich poetów np: Aleksander Rymkiewicz, Seweryn Polak, Włodzimierz Słobodnik, Tadeusz Nowak, Anna Kamieńska, Julian Kornhauser i wielu innych

czytając poezję zanurzamy się w świat bez granic
w antologii poezji chorwackiej spotykamy się z poetami będącymi mieszkańcami świata refleksyjnego (ten rodzaj poezji lubię najbardziej...), mieszkańców mórz i zwykłych miast
w wierszach niektórych poetów pojawia się duch narodu chorwackiego nawiązującego do jego tradycji (naród chorwacki - wiele lat pozostał pod wpływem...

z książki: "Żadna religia nie obejdzie się bez ascezy - bez odejścia od tego, co zwykłe, bez oczyszczenia, wyrzeczenia się wszelkiego fałszu, przyzwyczajenia i wygód. W każdej obowiązuje ta sama zasada: wszystko, co zbyt cię przywiązuje, jest twoim wrogiem. Być może właśnie dlatego w naszej cywilizacji pojawia się nowa energia,która każe ludziom pójść na "pustynię" Athos, jest znakiem głębokiego pragnienia prostoty, niechęci do przymusów, jakie stwarza społeczeństwo konsumpcyjne, jest znakiem protestu przeciwko pustce duchowej naszych czasów i utracie wewnętrznej wolności, a także przeciwko kultowi nauki i techniki..."

"W świecie a jednak nie w nim" - książka jest opowieścią o życiu, przemijaniu, tajemnicy modlitwy - tak jak widzą te sprawy mnisi z świętej Górze Athos..
myśli zawarte w książce - piękne
a więc jest jeszcze na ziemi i inny świat - świat ciszy i modlitwy z dala od cywilizacji!

z książki: "Żadna religia nie obejdzie się bez ascezy - bez odejścia od tego, co zwykłe, bez oczyszczenia, wyrzeczenia się wszelkiego fałszu, przyzwyczajenia i wygód. W każdej obowiązuje ta sama zasada: wszystko, co zbyt cię przywiązuje, jest twoim wrogiem. Być może właśnie dlatego w naszej cywilizacji pojawia się nowa energia,która każe ludziom pójść na...

"Don Kichot reprezentuje młodość cywilizacji: on wymyślał sobie wydarzenia, podczas gdy my nie potrafimy wymknąć się tym, które nas osaczają". - Cioran

"O szaleństwo ocierają się tylko gaduły i milczki - ci, którzy opróżnili się ze wszystkich tajemnic i ci, którzy zmagazynowali ich zbyt dużo". Cioran

"Don Kichot reprezentuje młodość cywilizacji: on wymyślał sobie wydarzenia, podczas gdy my nie potrafimy wymknąć się tym, które nas osaczają". - Cioran

"O szaleństwo ocierają się tylko gaduły i milczki - ci, którzy opróżnili się ze wszystkich tajemnic i ci, którzy zmagazynowali ich zbyt dużo". Cioran