Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Właściwie nie wiem, czego spodziewałam się po tej pozycji. Na pewno nie płytkich rozmyślań filozoficznych ani męczących nawiązań do mitologii greckiej czy Biblii na poziomie co najwyżej rozprawki gimnazjalnej; jest ich o wiele za dużo, momentami autor sam się w nich gubi - jak np. tutaj: "Bezlitosny brygadier zdawał mu się wcieleniem Molocha. (...) w głębi duszy oswoił się już z tym, że Tulską i Sierpuchowską spotka los Sodomy i Gomory". Co ma Moloch do Huntera? A co jeszcze bardziej rażące - co ma Moloch do Sodomy i Gomory?
Jedyne plusy książki to uniwersum oraz momentami Hunter. Pozostałe postacie raczej w ogóle mnie nie obchodziły, a bez tego zakończenie nie działa.

Właściwie nie wiem, czego spodziewałam się po tej pozycji. Na pewno nie płytkich rozmyślań filozoficznych ani męczących nawiązań do mitologii greckiej czy Biblii na poziomie co najwyżej rozprawki gimnazjalnej; jest ich o wiele za dużo, momentami autor sam się w nich gubi - jak np. tutaj: "Bezlitosny brygadier zdawał mu się wcieleniem Molocha. (...) w głębi duszy oswoił się...

Akcja jest nielogiczna (tutaj piję do samego początku - długie kolejki?? gra, która kończy się w sklepie, i już jej nie ma, bo tak?? zrozumiałabym to gdyby akcja była osadzona gdzieś w przesłości, ale przecież ma miejsce w roku 2022!), postacie płytkie i denerwujące (Kirito - Gary Stu, Asuna - Mary Sue, zły niedobry Kuradeel, który praktycznie nie ma żadnej osobowości poza wielką zazdrością do Najlepszego Słord Fajtera Ever TM, no i oczywiście Klein, czyli "kopiuj, wklej" KAŻDEGO "wyluzowanego kumpla"), "żarty" nieśmieszne i żałosne (przykładowo: Kirito łapie Asunę za piersi i maca ją, zastanawiając się, za co złapał, Kirito mówi Asunie że chce z nią spać, Asuna rozbiera się, myśląc że Kirito chce uprawiać z nią seks, ha ha, wszyscy śmiejemy się głośno). Narracja Kirigaya jest... dziwna? Może tak to się tłumaczy z języka japońskiego, ale trudno było się przyzwyczaić, przynajmniej na początku. Poza tym, teoretycznie, Kirito opowiada o rzeczach które wydarzyły się tam rok czy dwa wcześniej, ale w niektórych momentach opisuje je tak dokładnie, jakby właśnie tam siedział. Jedyne co mi się podobało w tej książce to rozdział-wypełniacz o łowieniu ryb i Kayaba, bo prawie zabił naszego Gary Stu i Mary Sue.

Akcja jest nielogiczna (tutaj piję do samego początku - długie kolejki?? gra, która kończy się w sklepie, i już jej nie ma, bo tak?? zrozumiałabym to gdyby akcja była osadzona gdzieś w przesłości, ale przecież ma miejsce w roku 2022!), postacie płytkie i denerwujące (Kirito - Gary Stu, Asuna - Mary Sue, zły niedobry Kuradeel, który praktycznie nie ma żadnej osobowości poza...