Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do Krainy Chichów wstąpiłem niejako przypadkiem, ale momentami nie wiedziałem, czy śmiać się, czy płakać. Nie kupuję tego, chociaż pod koniec bawiłem się całkiem nieźle. Książka rozkręca się w nieskończoność, a dziesiątki niezgrabnie napisanych, chyba wręcz zbędnych dialogów czy opisów męczą i z rzadka tylko bawią czytelnika.

Wydaje mi się, że niezbyt udane tłumaczenie odbiera trochę tej książce, ale nawet biorąc na to poprawkę, uważam, że jest średnia. Najlepiej wypada tu ostatnia 1/4 tekstu, kiedy akcja wreszcie się rozkręca. Dostajemy nawet trochę konkretnej grozy i zaczynamy przejmować się wydarzeniami w tajemniczym miasteczku Galen. Szkoda, że nie ma tego w tej książce więcej.

Do Krainy Chichów wstąpiłem niejako przypadkiem, ale momentami nie wiedziałem, czy śmiać się, czy płakać. Nie kupuję tego, chociaż pod koniec bawiłem się całkiem nieźle. Książka rozkręca się w nieskończoność, a dziesiątki niezgrabnie napisanych, chyba wręcz zbędnych dialogów czy opisów męczą i z rzadka tylko bawią czytelnika.

Wydaje mi się, że niezbyt udane tłumaczenie...

Kapuściński to legenda, a Jeszcze dzień życia, czyli moja druga lektura tego autora tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że jego książki to efekt ogromnego zaangażowania i kunsztu literackiego. Doskonały styl, trafne metafory, unikalne, szokujące przeżycia przelane na papier.

Żałuję, że książka jest tak krótka, bo kompletnie pochłania i czyta się ją bardzo dobrze.

Kapuściński to legenda, a Jeszcze dzień życia, czyli moja druga lektura tego autora tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że jego książki to efekt ogromnego zaangażowania i kunsztu literackiego. Doskonały styl, trafne metafory, unikalne, szokujące przeżycia przelane na papier.

Żałuję, że książka jest tak krótka, bo kompletnie pochłania i czyta się ją bardzo dobrze.

Cesarz robi wrażenie, a język, jakim jest napisany prowokuje do przemyśleń i wskazuje na uniwersalność ukazanych w nim mechanizmów władzy w państwie pod dyktaturą (a może i nie tylko takim...)

Dla zainteresowanych tematem jest to pozycja obowiązkowa. Nie jest to reportaż stricte historyczny, ale właśnie dzięki pewnej swobodzie formy chłonie się go niezwykle szybko. Polecam.

Cesarz robi wrażenie, a język, jakim jest napisany prowokuje do przemyśleń i wskazuje na uniwersalność ukazanych w nim mechanizmów władzy w państwie pod dyktaturą (a może i nie tylko takim...)

Dla zainteresowanych tematem jest to pozycja obowiązkowa. Nie jest to reportaż stricte historyczny, ale właśnie dzięki pewnej swobodzie formy chłonie się go niezwykle szybko. Polecam.