Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka, jak sam tytuł wskazuje, przepełniona jest wszelkiej maści rozmyślaniami, emocjami, a także rozterkami życiowymi. Moje oko oczywiście mocno przykuła okładka, która jest bardzo spójna z tytułem. Uwielbiam takie nieoczywiste, rozmyte, mgliste, a nawet rzekłabym nieco mroczne i tajemnicze klimaty.
Amalia i Angelika to sieroty, które mieszkają w pewnej posiadłości należącej do ich ciotki. Niestety dość szybko okazuje się, że kobieta nie posiada funduszy na utrzymanie takiego majątku i decyduje się na jego sprzedaż. Fakt ten przyczynia się do tego, iż Amalia rozpoczyna nowy etap swojego życia i ląduje w tak zwanym dobrym domu, jako dama do towarzystwa. Czytając tę pozycję dość mocno można wyczuć, że osiemnastolatka przepełniona jest tęsknotą za bliskością i miłością. Ciężko jest też mi stwierdzić czy do małżeństwa popychają deficyt tych uczuć, czy chęć poprawy swojego statusu społecznego, ale decyduje się wyjść za dzierżawcę majątku w którym mieszka. Czy takie małżeństwo może być w pełni szczęśliwe? Czy dziewczyna zazna prawdziwej miłości? Tego Wam oczywiście nie zdradzę i tradycyjnie zachęcam do samodzielnej lektury. Muszę tutaj jednak wspomnieć, iż ten rodzaj literatury przypadnie do gustu osobom, które kochają takie rozmyte klimaty. Myślę, że nie jest to pozycja dla czytelników którzy cenią sobie tak zwaną wartką akcję w książce. Mnie w każdym razie pochłonęła całkowicie.

Książka, jak sam tytuł wskazuje, przepełniona jest wszelkiej maści rozmyślaniami, emocjami, a także rozterkami życiowymi. Moje oko oczywiście mocno przykuła okładka, która jest bardzo spójna z tytułem. Uwielbiam takie nieoczywiste, rozmyte, mgliste, a nawet rzekłabym nieco mroczne i tajemnicze klimaty.
Amalia i Angelika to sieroty, które mieszkają w pewnej posiadłości...

Moje pierwsze literackie spotkanie z twórczością Celiny Mioduszewskiej uważam za bardzo udane. Tytułowa "Kaszmirowa chustka" trafia doskonale w mój czytelniczy gust, czyli opowiada o czasach przeszłych, a do tego typowo wiejskie klimaty, zawsze jakoś mocniej ogrzewają moje serducho. Opisy tamtejszej wsi, ludności – ich zajęć, obrządków świątecznych, a także jakże inne od naszego, postrzeganie świata niezwykle mnie intrygują. Książka zdecydowanie należy do tych, przy których odpoczniecie po pracy, lub zrelaksujecie się przy popołudniowej kawie. Antek Grądzki – kawaler planujący zmienić wkrótce swój stan cywilny, planuje udać się wraz ze światem do pewnej panny. Anna jest córką młynarza, co dla młodego mężczyzny jest jednak za wysokim progiem...
Żeni się zupełnie z kimś innym. Tak samo wspomniana córka młynarza układa sobie szczęśliwie życie u boku innego mężczyzny.
Czy jednak ich drogi w młodości rozeszły się bezpowrotnie? Czy los już nigdy nie postawi ich na tej samej ścieżce? Tego Wam już oczywiście nie zdradzę i tradycyjnie zachęcam do samodzielnej lektury. Jak wspomniałam wyżej – fani tych czasów będą zauroczeni.

Moje pierwsze literackie spotkanie z twórczością Celiny Mioduszewskiej uważam za bardzo udane. Tytułowa "Kaszmirowa chustka" trafia doskonale w mój czytelniczy gust, czyli opowiada o czasach przeszłych, a do tego typowo wiejskie klimaty, zawsze jakoś mocniej ogrzewają moje serducho. Opisy tamtejszej wsi, ludności – ich zajęć, obrządków świątecznych, a także jakże inne od...

Któż z nas nie zna uczucia smutku, wypalenia czy rezygnacji? Myślę że wielu z nas. Są jednak ludzie, których takie stany nie opuszczają – mówimy wtedy o depresji, która jest jedną z chorób natury psychicznej. Publikacja "Swiadectwo pewnej dziewczyny" opowiada nam historię jednej z takich osób. Aurelia wiedzie normalne spokojne życie pedagoga, lecz w pewnym momencie przestaje odczuwać jakąkolwiek radość z wykonywanych czynności, czy z życia. Niestety ta podstępna choroba może dotknąć tak naprawdę każdego, bez względu na pozycję społeczną, czy pochodzenie. Dowiadujemy się tutaj między innymi jak różne potrafią być reakcje otoczenia. Ile pożytku przynoszą niektóre "złote rady" innych ludzi, oraz jak wygląda droga do pokonania tego okropnego stanu. Na szczęście wiedza wśród społeczeństwa przez ostatnie lata na temat tej choroby mocno się poszerzyła.
Nie chcę Wam oczywiście za wiele zdradzać i tradycyjnie zachęcam do samodzielnej lektury. Przyznaję natomiast, że mnie ta książka bardzo wiele pokazała, a także nauczyła. Zapraszam serdecznie do zapoznania się z historią Aurelii.

Któż z nas nie zna uczucia smutku, wypalenia czy rezygnacji? Myślę że wielu z nas. Są jednak ludzie, których takie stany nie opuszczają – mówimy wtedy o depresji, która jest jedną z chorób natury psychicznej. Publikacja "Swiadectwo pewnej dziewczyny" opowiada nam historię jednej z takich osób. Aurelia wiedzie normalne spokojne życie pedagoga, lecz w pewnym momencie...