Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O miłości wiemy niewiele. Z miłością jest jak z gruszką. Gruszka jest słodka i ma kształt. Spróbujcie zdefiniować kształt gruszki.

O miłości wiemy niewiele. Z miłością jest jak z gruszką. Gruszka jest słodka i ma kształt. Spróbujcie zdefiniować kształt gruszki.

Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym.

Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym.

Myśli, których się nie zdradza, ciążą nam, zagnieżdżają się, paraliżują nas, nie dopuszczają nowych i w końcu zaczynają gnić. Staniesz się składem starych śmierdzących myśli, jeśli ich nie wypowiesz.

Myśli, których się nie zdradza, ciążą nam, zagnieżdżają się, paraliżują nas, nie dopuszczają nowych i w końcu zaczynają gnić. Staniesz się składem starych śmierdzących myśli, jeśli ich nie wypowiesz.

Najciekawsze pytania wciąż pozostają pytaniami. Kryją w sobie tajemnicę. Do każdej odpowiedzi trzeba dodać "być może". Tylko na nieciekawe pytania można udzielić ostatecznych odpowiedzi.

Najciekawsze pytania wciąż pozostają pytaniami. Kryją w sobie tajemnicę. Do każdej odpowiedzi trzeba dodać "być może". Tylko na nieciekawe pytania można udzielić ostatecznych odpowiedzi.

Miej nadzieję na najlepsze, przygotuj się na najgorsze.

Miej nadzieję na najlepsze, przygotuj się na najgorsze.

Odezwij się czasem. Ciekawy jestem gdzie i z kim teraz umierasz.

Odezwij się czasem. Ciekawy jestem gdzie i z kim teraz umierasz.

Chciałbym zrozumieć człowieka, który skacze z szesnastego piętra i w locie krzyczy: - Nie ma śmierci! Chciałbym zrozumieć drzewo, które w samym środku lata próchnieje. Chciałbym zrozumieć mordercę, który klęczy nad swoją ofiarą i płacze. Chciałbym zrozumieć Einsteina, który na łożu śmierci mówi: - Umieram i nie wiem, co to wiatr. Chciałbym zrozumieć mężczyznę, który stoi na czubku Everestu i mówi: - Nie wiem, jak stąd zejść. Chciałbym zrozumieć kroplę rosy, która mówi: - Boję się deszczu. Chciałbym zrozumieć króla, który w chwili koronacji mówi: - Tak oto traci się wolność. Chciałbym zrozumieć chłopaka, który podciął sobie żyły w stacji honorowego krwiodawstwa. Chciałbym zrozumieć przyjaciela, który umarł dwa lata temu i do tej pory jeszcze nie wrócił. Chciałbym zrozumieć faceta, który patrzy w lustro i mówi: - To nie jestem ja.

Chciałbym zrozumieć człowieka, który skacze z szesnastego piętra i w locie krzyczy: - Nie ma śmierci! Chciałbym zrozumieć drzewo, które w samym środku lata próchnieje. Chciałbym zrozumieć mordercę, który klęczy nad swoją ofiarą i płacze. Chciałbym zrozumieć Einsteina, który na łożu śmierci mówi: - Umieram i nie wiem, co to wiatr. Chciałbym zrozumieć mężczyznę, który stoi na...

Bóg karze nas za to, czego nie umiemy sobie wyobraźić

Bóg karze nas za to, czego nie umiemy sobie wyobraźić

Jeśli nie chcesz mojej zguby, krokodyla kup mi luby!

Jeśli nie chcesz mojej zguby, krokodyla kup mi luby!

Daj znaleźć drogę lub daj choć nie zbłądzić. I światło daj, ale takie, żeby nie oślepnąć. Daj taką wiarę, która nie daje pewności siebie. Daj taką siłę, która tylko broni. Daj taki rozum, którego nie opuszczą zmysły.

Daj znaleźć drogę lub daj choć nie zbłądzić. I światło daj, ale takie, żeby nie oślepnąć. Daj taką wiarę, która nie daje pewności siebie. Daj taką siłę, która tylko broni. Daj taki rozum, którego nie opuszczą zmysły.

- boję się przeszłości - zwierza się Wiktor. - przeszlosci? - tak. - ja, jezeli juz bym sie bał to raczej przyszlosci. Bo co to bać się czegoś, co już minęło i nie wróci? - A jednak boje się, Duet. Boję się tych wszystkich odpowiedzi, których dotąd nie znalazłem, a które mogą pewnego dnia zeskoczyć na mnie wszystkie naraz. Pauza. - Boję się pamięci o tych wszystkich ludziach, z którymi coś mnie łączyło, z którymi rozdzieliło mnie milczenie. Pauza. - Boję się siebie, którego nie znam. Pauza. - Przedwczoraj, wczoraj, dziś które mija, to koła tej samej rykszy, która wiezie mnie w jutro otwartena cztery spusty. Pauza. - Boję się wielu sekund, godzin, dni i lat, które zwolniłem z obowiązku istnienia. Pauza. - Boję się, że przeszłość kiedyś skoczy mi do piątej klepki. [...] chciałbym dostać zaniku pamięci. To najdoskonalsza forma zmartwychwstania.

- boję się przeszłości - zwierza się Wiktor. - przeszlosci? - tak. - ja, jezeli juz bym sie bał to raczej przyszlosci. Bo co to bać się czegoś, co już minęło i nie wróci? - A jednak boje się, Duet. Boję się tych wszystkich odpowiedzi, których dotąd nie znalazłem, a które mogą pewnego dnia zeskoczyć na mnie wszystkie naraz. Pauza. - Boję się pamięci o tych wszystkich ludziach, ...

William. Przez moment jej serce się zawahało. Przypomniała sobie jej cierpienie, gdy umarł, długie i samotne noce, szukanie go obok ręką każdego ranka, gdy wstawała, lata oczekiwania na to, że w końcu go tam znajdzie i powolne przyzwyczajanie się do tego, że druga strona łóżka już na zawsze pozostanie pusta. Chwile, kiedy znajdowała coś śmiesznego i odwracała się, by podzielić się z nim żartem i szok, że go tam nie ma. Najgorsze chwile, gdy siedząc samotnie przy śniadaniu zdawała sobie sprawę, że nie pamiętała dokładnie błękitu oczu, głębi uśmiechu; tak jak dźwięk skrzypiec Jema, cichnący w oddali, gdzie wspomnienia milkły.

William. Przez moment jej serce się zawahało. Przypomniała sobie jej cierpienie, gdy umarł, długie i samotne noce, szukanie go obok ręką każdego ranka, gdy wstawała, lata oczekiwania na to, że w końcu go tam znajdzie i powolne przyzwyczajanie się do tego, że druga strona łóżka już na zawsze pozostanie pusta. Chwile, kiedy znajdowała coś śmiesznego i odwracała się, by podzielić ...

Chciałbym zrozumieć przyjaciela, który umarł dwa lata temu i do tej pory jeszcze nie wrócił.

Chciałbym zrozumieć przyjaciela, który umarł dwa lata temu i do tej pory jeszcze nie wrócił.

Dzisiaj w nocy obudziłem się z krzykiem. Śniło mi się, że żyję.

Dzisiaj w nocy obudziłem się z krzykiem. Śniło mi się, że żyję.