Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobry Boże, autorka powinna zapłacić konkretną sumkę twórcom serialu "Synowie Anarchii" bo to ile zerżnęła od nich pomysłów to głowa mała, począwszy od imienia głównego bohatera (Jax -> Pax), Pax jako VP, szukaniu legalnego źródła zarobku w postaci warsztatu samochodowego uprzednio trudniąc się sprzedażą broni i narkotykami, na obecności w klubie hakera-geniusza i dosłownym tłumaczeniu zwrotu "old-lady" na MOJA STARA kończąc. Jeżu, jak ja parsknęłam śmiechem w tym momencie, kiedy przeczytałam zdanie: "Muszę zrobić ją swoją starą". Miłosna relacja między głównymi bohaterami pojawiła się absolutnie znikąd a Paxton jest ultra przemocowym ziomkiem i absolutnie nie powinien w taki sposób się zachowywać, nawet jeśli miał trudne dzieciństwo. I tak jak na początku na serio lubiłam Nikki - wydawała się taką kobietą, która wie ile jest warta i nikt jej nie będzie dmuchał - do pierwszego dotknięcia Paxtona. Serio? Tak odwróconego character developmentu to ja nie widziałam nigdy. Z konkretnej babki stała się absolutnie nijaką kobietą, kolejną z wielu która oczywiście skończyła jak? Brzuchata i dzieciata! Tak, bo zawsze historie o przemocowej miłości muszą się kończyć spłodzeniem dziecka... Na serio nie chcę nawet wspominać o końcówce... Czekam na trzecią część, w której brat głównego bohatera zejdzie się z Ellie, swoją dawną przyjaciółką. Dobrze, że się skończyło i można o tym zapomnieć i proszę nie zrozumcie mnie źle - uwielbiam czytać książki tego typu! To moje absolutne guilty pleasure, ale niestety nie w tym przypadku.

Dobry Boże, autorka powinna zapłacić konkretną sumkę twórcom serialu "Synowie Anarchii" bo to ile zerżnęła od nich pomysłów to głowa mała, począwszy od imienia głównego bohatera (Jax -> Pax), Pax jako VP, szukaniu legalnego źródła zarobku w postaci warsztatu samochodowego uprzednio trudniąc się sprzedażą broni i narkotykami, na obecności w klubie hakera-geniusza i dosłownym...

Ciężko jest mi powiedzieć coś sensownego. Nie ukrywam, przeczytałam ją w jeden dzień, ale głównie dlatego, aby moja opinia była uzasadniona. Przesycona seksem, sztuczną odwagą i naiwnością głównej bohaterki cierpiącej na syndrom super-woman, której zasób słów ograniczał się dość mocno do powtarzania w kółko jednego - "Michael". Odnosząc się do niego, odnoszę wrażenie, że relacja między głównymi bohaterami powstała na oczach czytelników zakrawa o syndrom sztokholmski i jest ultra toksyczna. Jezu, jak ja się darłam, żeby ona kopnęła ich wszystkich w cztery litery i spieprzyła na drugi koniec kraju. W momencie kulminacyjnym, zamiast wypełniającego mnie przerażenia i napięcia, miałam w sobie jedyne "cringe, gościu" i absolutną żałość a finalnie wybuchnęłam śmiechem. Po kolejną część raczej nie sięgnę.

Ciężko jest mi powiedzieć coś sensownego. Nie ukrywam, przeczytałam ją w jeden dzień, ale głównie dlatego, aby moja opinia była uzasadniona. Przesycona seksem, sztuczną odwagą i naiwnością głównej bohaterki cierpiącej na syndrom super-woman, której zasób słów ograniczał się dość mocno do powtarzania w kółko jednego - "Michael". Odnosząc się do niego, odnoszę wrażenie, że...

Książka absolutnie wyrwała mnie z butów i sama jeszcze się po niej nie pozbierałam. Mam na swojej liście niewiele takich książek, które od razu po skończeniu przeczytałabym ponownie, ale ta na niej jest i to w samej czołówce. Po drugiej części Dworów autorstwa Sarah J. Mass myślałam, że nic nie będzie mnie w stanie zachwycić. Myliłam się i to bardzo. Sposób opisania świata jest tak żywy, że czytając opisy czuje się to parne powietrze, gorąc lepiący się do skóry i tę nutkę niepokoju, która trzyma nas na baczności. Jest to jedna z niewielu książek, której bohaterka nie cierpi na syndrom "super-woman" - jej zdolności są wytłumaczone i dla mnie totalnie do zaakceptowania - co jest nietypowe, dla mojej osoby. Jej związek z Arenem jest budowany wolno i cały rozwój tej relacji jest świetnie przedstawiony. Co mogę więcej powiedzieć... No przepadłam! Przepadłam absolutnie i nie mam zamiaru póki co się zbierać.

Książka absolutnie wyrwała mnie z butów i sama jeszcze się po niej nie pozbierałam. Mam na swojej liście niewiele takich książek, które od razu po skończeniu przeczytałabym ponownie, ale ta na niej jest i to w samej czołówce. Po drugiej części Dworów autorstwa Sarah J. Mass myślałam, że nic nie będzie mnie w stanie zachwycić. Myliłam się i to bardzo. Sposób opisania świata...

Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że książki z motywem liceum i hate-love to moje absolutne guilty pleasure. Uwielbiam sięgać po takie pozycje i nie mam problemu z powtarzalnością wątków dopóki... No właśnie, dopóki bohaterowie i relacja budowana między nimi mi to wynagradzają, Po przeczytaniu książki mam wrażenie, że w ogóle nie wiem kim są główni bohaterowie. Maddoc zachowuje się w większości jak Neandertalczyk, a jego bycie dominującym i zaborczym jest po prostu irytujące. Raven pomimo "pazura" i ciężkiego dzieciństwa jest... Twarda na siłę? Character development jest praktycznie żaden, a tytułowy konflikt rozwiązał się w moment. i nie odczułam tego budowania emocji i napięcia. Plusy? Czyta się szybko, ciekawy pomysł na wątek domu wielodzietnego, scena w domku (pomimo tego, że była absolutnie z dupy).

Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że książki z motywem liceum i hate-love to moje absolutne guilty pleasure. Uwielbiam sięgać po takie pozycje i nie mam problemu z powtarzalnością wątków dopóki... No właśnie, dopóki bohaterowie i relacja budowana między nimi mi to wynagradzają, Po przeczytaniu książki mam wrażenie, że w ogóle nie wiem kim są główni bohaterowie. Maddoc...

Bardzo dobrze świadczy o tej książce fakt, że przeczytałam ją w 2 noce. Drugą część również. Sarah J. Maas znowu stworzyła świat, w którym jako czytelniczka odnalazłam się idealnie. Myśląc o perfekcyjnej serii książek w świecie fantastyki, podałabym właśnie ten cykl.

Bardzo dobrze świadczy o tej książce fakt, że przeczytałam ją w 2 noce. Drugą część również. Sarah J. Maas znowu stworzyła świat, w którym jako czytelniczka odnalazłam się idealnie. Myśląc o perfekcyjnej serii książek w świecie fantastyki, podałabym właśnie ten cykl.

Na początku opis sytuacji wydał mi się lakoniczny, jednakże po kilku kolejnych stronach... Zakochałam się. Zakochałam się w prostocie wątku, opisów i barwnych postaciach. Nie byłam w stanie oderwać się od historii Lilly i jej życia. Skończyło się na tym, że dosłownie połknęłam książkę w 2h i kompletnie tego nie żałuję. Idealna, wesoła i podnosząca na duchu historia :)

Na początku opis sytuacji wydał mi się lakoniczny, jednakże po kilku kolejnych stronach... Zakochałam się. Zakochałam się w prostocie wątku, opisów i barwnych postaciach. Nie byłam w stanie oderwać się od historii Lilly i jej życia. Skończyło się na tym, że dosłownie połknęłam książkę w 2h i kompletnie tego nie żałuję. Idealna, wesoła i podnosząca na duchu historia :)

Idealna książka na jedno posiedzenie, a przynajmniej tak było w moim przypadku. Piękna historia o miłości, po raz kolejny zaserwowana przez Colleen Hoover.

Idealna książka na jedno posiedzenie, a przynajmniej tak było w moim przypadku. Piękna historia o miłości, po raz kolejny zaserwowana przez Colleen Hoover.