Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka zaskakująca, ale nudna. Czytanie jej nie sprawiało przyjemności, starałam się raczej po prostu dotrwać do końca. Trzeba jednak przyznać, że finał był dość niespodziewany (mniej więcej w połowie domyśliłam się kto jest sprawcą, lecz nie wiedziałam kim ta osoba dokładnie jest). Poza interesującym i niekonwencjonalnym zakończeniem, książka ma same wady: Zbyt częste wyodrębnienia tekstu (zupełnie niepotrzebne i denerwujące), zbyt duża liczba niepotrzebnych informacji, irytujący bohater (Facet zakochał się w kobiecie, którą widział po raz pierwszy, mimo że za kilka dni miał się żenić. Żałował, że zranił ukochaną, a później zdradził ją z jeszcze inną. Brak słów...). Podsumowując powtórzę raz jeszcze - zaskakująco ale nudno.

Książka zaskakująca, ale nudna. Czytanie jej nie sprawiało przyjemności, starałam się raczej po prostu dotrwać do końca. Trzeba jednak przyznać, że finał był dość niespodziewany (mniej więcej w połowie domyśliłam się kto jest sprawcą, lecz nie wiedziałam kim ta osoba dokładnie jest). Poza interesującym i niekonwencjonalnym zakończeniem, książka ma same wady: Zbyt częste...

Historia opowiedziana w "Tajemnicy Marie Stevens" została ulokowana w klimatycznej scenerii z początku XX wieku. Osobiście wolę bardziej zamierzchłe lub współczesne czasy, jednak po przeczytaniu tej książki zrezygnowałam z tego typu kategoryzowania. W detektywistycznej powieści liczy się bowiem nie czas akcji, ale sama akcja. Ta pozycja pod tym kątem bardzo mnie satysfakcjonuje. Połączenie równocześnie dwóch zagadek mogłoby namieszać w głowie, ale dzięki ich powiązaniu wszystko było idealnie wkomponowane w tamtejszą rzeczywistość. Chciałam napisać, że "wszystko było jasne", ale to byłyby bardzo niewłaściwe słowa, ponieważ tak na prawdę prawie do końca nic nie było jasne. Cóż się dziwić skoro zagadki odgrywają tu najważniejszą rolę ;) Misternie zaplanowana intryga, stopniowe rozwiązywanie sprawy i nieprzytłaczająca ilość podawanych informacji to najważniejsze zalety tej książki. Nie mogłabym oczywiście pominąć bardzo zaskakującego zakończenia. Spodziewałam się zupełnie innego obrotu sprawy.
Minus który spowodował odebranie gwiazdek to nie do końca zrozumiałe wyjaśnienie przebiegu morderstwa. Ciężko mi było go sobie wyobrazić, gdyż ogromną rolę odgrywało tu usytuowanie pokoju i rozmieszczenie mebli, a było to opisane dość chaotycznie.
Podsumowując - książka jak najbardziej godna polecenia. Radzę jednak dokładnie wczytać się w architekturę wnętrza, a najlepiej narysować plan :D

Historia opowiedziana w "Tajemnicy Marie Stevens" została ulokowana w klimatycznej scenerii z początku XX wieku. Osobiście wolę bardziej zamierzchłe lub współczesne czasy, jednak po przeczytaniu tej książki zrezygnowałam z tego typu kategoryzowania. W detektywistycznej powieści liczy się bowiem nie czas akcji, ale sama akcja. Ta pozycja pod tym kątem bardzo mnie...

Do zakupu książki najczęściej zachęca przyciągającą uwagę okładka lub ciekawy tytuł. W przypadku "Elyria. Polowanie na czarownice" oba aspekty wypadły na plus. Niestety jak to często bywa, wnętrze okazało się mniej wartościowe. Historia zapowiadała się ciekawie, ale później robiło się coraz nudniej. Narracja w trzeciej osobie przeszkodziła w poznaniu bohaterów. Właściwie niemal nic o ich charakterach nie wiadomo. Byli bezosobowi, nie odznaczali sie żadnymi charakterystycznymi cechami. Wyjątek stanowi tytułowa bohaterka, która wyróżnia się największą bezosobowością. Podobał mi się natomiast klimat w jakim autorka utrzymała całą powieść. Nie miałam wątpliwości, że znajduję się w starodawnym, zniszczonym świecie fantasy. Ucieszyło mnie także zakończenie. Po śmierci mojego ulubionego bohatera nie zależało mi już na niczyjej egzystencji spośród tamtejszych bohaterów, więc smutny koniec powieści poprawił ocenę książki ;) Do plusów muszę zaliczyć także prolog, zawierający bardzo cenną uwagę "Najgorszą ze wszystkich dobrych intencji jest chęć posiadania wiedzy, bo czyż nie jest to tylko złudna mrzonka zrodzona z pragnienia, by zrozumieć świat?". Myślę, że to cytat wart zapamiętania.

Do zakupu książki najczęściej zachęca przyciągającą uwagę okładka lub ciekawy tytuł. W przypadku "Elyria. Polowanie na czarownice" oba aspekty wypadły na plus. Niestety jak to często bywa, wnętrze okazało się mniej wartościowe. Historia zapowiadała się ciekawie, ale później robiło się coraz nudniej. Narracja w trzeciej osobie przeszkodziła w poznaniu bohaterów. Właściwie...