Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po książkę Jarosława Rybickiego sięgnęłam głównie dlatego, że jej akcja toczy się we Wrocławiowi, moim rodzinnym mieście. Jednak po jej przeczytaniu mam mieszane uczucia.
Akcja powieści rozgrywa się na początku 50, kiedy jeszcze wciąż odczuwalne są skutki wojny,a w kraju budowana jest nowa powojenna rzeczywistość. W tym czasie w mieście dochodzi do kilku dziwnych zabójstw, a jednocześnie poszukiwane są ukryte w czasie wojny relikwie. Pojawiają się oczywiście źli bohaterowie w postaci agentów obcego mocarstwa i pracowników SB. W to wszystko zostają jeszcze wmieszane siły nadprzyrodzone i pokutujący za swoje grzechy z przeszłości duch, który wraz z porucznikiem milicji i jego przyjaciółmi, próbuje ocalić Wrocław. Na początku książkę czyta się z zainteresowaniem, zaczyna się bowiem lekko z humorem i ironią, a budowana przez autora intryga zaciekawia. Jednakże później jest coraz gorzej, akcja staje się coraz bardziej dziwaczna i infantylna, a zainteresowanie czytelnika przeradza się raczej w rozczarowanie i zażenowanie. Miejscami książka jest przegadana i zbyt się dłuży. Wydaje się, że autor chciał zbyt wiele zawrzeć w jednej powieści, bo jest tu bowiem i kryminał i światy nadprzyrodzone i historia miasta i polityka i stosunki społeczne w czasach powojennych co razem tworzy zbyt wielka mieszankę i powoduje, że pomysł na nią rozmywa się i właściwie nie wiadomo co miało być głównym jej zamierzeniem.
W powieści podobały mi się opisy Wrocławia i zmian w min zachodzących zarówno w czasach powojennych jak i w czasach wcześniejszych. Jako wrocławianka z zainteresowaniem czytałam o znanych mi ulicach i miejscach, nie wiem tylko czy będą one równie interesujące dla osób nieznających miasta.
Podsumowując, książka raczej mnie zawiodła: interesujący początek i rozczarowujące rozwinięcie. Jeśli jednak ktoś ma wolne popołudnie i ochotę na niezobowiązującą lekturę, to można.

Po książkę Jarosława Rybickiego sięgnęłam głównie dlatego, że jej akcja toczy się we Wrocławiowi, moim rodzinnym mieście. Jednak po jej przeczytaniu mam mieszane uczucia.
Akcja powieści rozgrywa się na początku 50, kiedy jeszcze wciąż odczuwalne są skutki wojny,a w kraju budowana jest nowa powojenna rzeczywistość. W tym czasie w mieście dochodzi do kilku dziwnych zabójstw,...

Młoda dziewczyna Lady Jane, lubiąca swoje dotychczasowe życie i trzymająca się z daleka od etykiety i intryg dworskich, niespodziewanie dla otoczenie i dla niej samej, zostaje królową. Nie wszystkim jednak się to podoba i nie każdy jest w stanie się pogodzić z takim wyborem.
Książka doskonała na wieczór po ciężkim dniu.
Ma wszystko co potrzeba do poprawienia humoru: jest lekka, dowcipna, niewymagająca, zawiera romans i przygodę no i oczywiście happy end. Czasami takie książki również są potrzebne.

Młoda dziewczyna Lady Jane, lubiąca swoje dotychczasowe życie i trzymająca się z daleka od etykiety i intryg dworskich, niespodziewanie dla otoczenie i dla niej samej, zostaje królową. Nie wszystkim jednak się to podoba i nie każdy jest w stanie się pogodzić z takim wyborem.
Książka doskonała na wieczór po ciężkim dniu.
Ma wszystko co potrzeba do poprawienia humoru: jest...

Rdza Jakuba Małeckiego to trzecia książka tego autora przeczytana przeze mnie i po raz kolejny zachwyciłam się prozą tego autora. Książka opowiada o Szymku i jego babci Tośce. Po tym jak giną rodzice Szymka, musi on zamieszkać na wsi z babcią. Musi na nowo ułożyć sobie życie w nowym miejscu, polubić nowy pokój, poznać nowych kolegów, nauczyć się żyć z babcią, nauczyć się żyć bez rodziców. Również babcia Tosia ma swoją historię osadzoną na tle tragicznych wydarzeń wojny. Obie te opowieści przeplatają się ze sobą, codzienność i zwykłe sprawy łączą się z wielką historią i związanymi z nią dramatami.
Książka oszczędna w słowach i stylu jednocześnie ma w sobie mnóstwo emocji, a ludzkie historie przedstawione zostały w sposób niezwykle wrażliwy. Bardzo klimatyczna i nastrojowa, pomimo poruszania trudnych tematów emanuje spokojem, tolerancją i umiejętnością pogodzenia się z życiem.
Piękna książka, na długo pozostaje w pamięci.

Rdza Jakuba Małeckiego to trzecia książka tego autora przeczytana przeze mnie i po raz kolejny zachwyciłam się prozą tego autora. Książka opowiada o Szymku i jego babci Tośce. Po tym jak giną rodzice Szymka, musi on zamieszkać na wsi z babcią. Musi na nowo ułożyć sobie życie w nowym miejscu, polubić nowy pokój, poznać nowych kolegów, nauczyć się żyć z babcią, nauczyć się...

Opowieść zawarta w książce Erika Larsona "Diabeł w Białym Mieście" oparta jest o autentyczne wydarzenia i postaci. Akcja dzieje się w latach 1890-1895 w Chichago w czasie przygotowań i trwania Kolumbijskiej Wystawy Światowej. W powieści przeplatają się dwa wątki. Pierwszy: to planowanie, projektowanie i budowa wystawy i działania autentycznych osób ówcześnie żyjących zaangażowanych w jej powstawanie.Autor często przytacza autentyczne wypowiedzi pracujących przy niej ludzi, fragmenty listów. Wątek drugi to także autentyczna postać Henrego H. Holmsa, seryjnego mordercy, który wykorzystuje okres przygotowania i trwania wystawy, i związane z nim zamieszanie oraz napływ wielu obcych ludzi do miasta, do realizacji swoich okrutnych celów. Zupełnie dwie różne historie, jednak gdzieś tam splatające się i zależne os siebie, osadzone w tym samym momencie dziejowym. Pomysł równoległego współistnienia dwóch wątków sprawia, że z ciekawością czeka się i powraca do każdego z nich. Część dotycząca budowy Białego Miasta, jak nazwane zostały budynki wzniesione na czas wystawy, dostarcza mnóstwa wiedzy historycznej dotyczącej przebiegu budowy, problemów z nią związanych, emocji, walki i ścierania się różnych charakterów i osobowości osób zaangażowanych w budowę wystawy. Poznajemy tło społeczne, polityczne i ekonomiczne ówczesnych czasów. Wątek Henrego H. Holmsa z kolei zaskakuje "pomysłowością" zabójcy, przemyślnym złem i okrucieństwem przykrytym ujmującą zewnętrzną maską bohatera. Zaskakuje także długi okres jego działalności, zanim proceder ten został odkryty. Przerażają motywy, jakimi się kierował zabijając swoje ofiary, niezrozumiałe dla normalnego człowieka, jak również, wręcz "wyrafinowanie" okrutny sposób zadawania śmierci. Książkę czytałam z zainteresowaniem, dla mnie jest ona pełna emocji i zajmująco opowiedzianych historii. Z pewnością sięgnę po inne książki tego autora.

Opowieść zawarta w książce Erika Larsona "Diabeł w Białym Mieście" oparta jest o autentyczne wydarzenia i postaci. Akcja dzieje się w latach 1890-1895 w Chichago w czasie przygotowań i trwania Kolumbijskiej Wystawy Światowej. W powieści przeplatają się dwa wątki. Pierwszy: to planowanie, projektowanie i budowa wystawy i działania autentycznych osób ówcześnie żyjących...

Intrygująca, zaskakująca.

Intrygująca, zaskakująca.

Piękna książka. Bolesna historia indonezyjskiej rodziny.

Piękna książka. Bolesna historia indonezyjskiej rodziny.