Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Korzystałam z tej książki podczas warsztatów jako amator w praktyce projektowania i do tego jest ona przeznaczona – jest to podręcznik dla studentów czy właśnie amatorów, którzy rozpoczynają pracę z infografiką i isotypem. Pod tym względem jest to pozycja bardzo dobra, myślę, że osoby mające za sobą doświadczenia z projektowaniem mogą czuć się nieusatysfakcjonowane.
Ogólnie książka napisana prostym językiem, przeważają porady praktyczne, podstawowe zasady kreowania informacji wizualnej, ilustracje „krok po kroku”, mnóstwo przykładów. Oczywiście jest też trochę historii projektowania i trochę o semantyce w bardzo syntetycznym ujęciu. Choć wydaję mi się, że największą zaletą tej książki jest to, że zbiera elementarne zasad projektowania w jednym miejscu i porządkuje je, bo nie są to wiadomości szczególnie wyszukane czy takie, których nie czuje się po prostu intuicyjnie. Niemniej, książka ma duży walor praktyczny, a wiadomości są prezentowane w prosty sposób i z tego względu jest atrakcyjna.

Korzystałam z tej książki podczas warsztatów jako amator w praktyce projektowania i do tego jest ona przeznaczona – jest to podręcznik dla studentów czy właśnie amatorów, którzy rozpoczynają pracę z infografiką i isotypem. Pod tym względem jest to pozycja bardzo dobra, myślę, że osoby mające za sobą doświadczenia z projektowaniem mogą czuć się nieusatysfakcjonowane....

Skończyłam czytać, zapisałam kilka spostrzeżeń do przemyślenia i nigdy więcej do tej książki nie powrócę. Styl w jaki M.A. Potocka prowadzi tutaj wywód jest odrzucający. Zgadzam się z opinią czytelnika 167167, że żarty są niskich lotów. Najgorsze jest jednak wrażenie ciągłego obrażania przytaczanych przez M.A. Potocką teoretyków, jakieś dziwne, nieuzasadnione sytuacją analogie i porównania np. str. 199 – „Wagę odkrycia Danta można porównana z osiemnastowiecznym spostrzeżeniem, że nocą jest ciemno”, str. 227 – „To jak z biustem kobiecym: wymyślili dla dzieci, a bawią się dorośli. Odbiorca społeczny jest takim dorosłym; pojawia się mocno, ale poza uzasadnieniem”…
Chociaż nie jestem pewna, czy gdyby odjąć te wszystkie niepotrzebne docinki, wrażenie byłoby lepsze. Jednak pomijając już styl wypowiedzi, to najbardziej uderzała mnie ciągła generalizacja, czasem upraszczanie obrazu. Szkoda, bo temat jest interesujący, a jak zauważa autorka, zestawienie sztuki nowoczesnej z estetyką „tradycyjną” ciągle funkcjonuje np. w edukacji. Wprowadzenie do książki od razu pokazuje jaki jest stosunek M.A. Potockiej do estetyki, ale nie trzeba od razu obrażać innych (szczególnie „oberwało się” Marii Gołaszewskiej).

Skończyłam czytać, zapisałam kilka spostrzeżeń do przemyślenia i nigdy więcej do tej książki nie powrócę. Styl w jaki M.A. Potocka prowadzi tutaj wywód jest odrzucający. Zgadzam się z opinią czytelnika 167167, że żarty są niskich lotów. Najgorsze jest jednak wrażenie ciągłego obrażania przytaczanych przez M.A. Potocką teoretyków, jakieś dziwne, nieuzasadnione sytuacją...

Wielka szkoda, że w Polsce Dunne&Raby są mało znani, szczególnie od strony teoretycznej, a proponują inne podejście do dizajnu.
W tej książce zachęcają do eksperymentowania dosłownie ze wszystkim, otwarcia się na nowe horyzonty teraźniejszości/przyszłości, budowania „funkcjonalnych fikcji” i rozwijania alternatyw. Pokazują jak projektanci i artyści dokonają prób przemyślenia i wymyślenia na nowo rzeczywistości, pokazując jak moglibyśmy żyć. Są to projekty bardziej lub mniej futurystyczne, ale opierają się na najnowszych odkryciach naukowych i nowych technologiach, których wdrożenie wcale nie jest tak odległe czy skomplikowane.
Polecam zapoznanie się ze Speculative Everything, niech angielski nikogo nie zrazi, bo styl w jakim została napisana ta książka jest przejrzysty i prosty. Warto dodać, że jeden rozdział z tej książki (trzeci, o dizajnie krytycznym) został przetłumaczony na polski w zbiorze "Smutek konkretu. Materializacja idei" Fundacji Bęc Zmiana.

Wielka szkoda, że w Polsce Dunne&Raby są mało znani, szczególnie od strony teoretycznej, a proponują inne podejście do dizajnu.
W tej książce zachęcają do eksperymentowania dosłownie ze wszystkim, otwarcia się na nowe horyzonty teraźniejszości/przyszłości, budowania „funkcjonalnych fikcji” i rozwijania alternatyw. Pokazują jak projektanci i artyści dokonają prób...