Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ksiazka na bohaterach stojąca. Historie poszczególnych członków gangu z przypadku są bardzo zróżnicowane i ciekawe. Niestety główny wątek fabularny mnie nie porwał. Strasznie się wlekł, a gdy już widać było światełko w tunelu, powieść się kończy. Jeżeli miałby to być pierwszy tom z serii na pewno oceniłbym to o note lepiej.

Ksiazka na bohaterach stojąca. Historie poszczególnych członków gangu z przypadku są bardzo zróżnicowane i ciekawe. Niestety główny wątek fabularny mnie nie porwał. Strasznie się wlekł, a gdy już widać było światełko w tunelu, powieść się kończy. Jeżeli miałby to być pierwszy tom z serii na pewno oceniłbym to o note lepiej.

O tym cyklu słyszałem już od pewnego czasu. Pierwszy tom zachwycił mnie genialnymi historiami postaci-pielgrzymów. Każdą czytałem z zapartym tchem. Podchodząc do drugiego tomu liczyłem na kontynuacje wzoru z pierwszego tomu. Jednak znacząco się przeliczyłem. Dan Simmons przebił zdecydowanie swoje poprzednie dokonanie i przygody pielgrzymów zakuł w mistyczną otoczkę teorii fizycznych.

O tym cyklu słyszałem już od pewnego czasu. Pierwszy tom zachwycił mnie genialnymi historiami postaci-pielgrzymów. Każdą czytałem z zapartym tchem. Podchodząc do drugiego tomu liczyłem na kontynuacje wzoru z pierwszego tomu. Jednak znacząco się przeliczyłem. Dan Simmons przebił zdecydowanie swoje poprzednie dokonanie i przygody pielgrzymów zakuł w mistyczną otoczkę teorii...

Coraz bardziej mam problem z tą serią. Początkowo czytałem ją z zapartym tchem, mogąc wrócić do jednego z lepszych uniwersum fantasy. Już przy poprzednim tomie zacząłem się trochę nudzić w trakcie. Na szczęście zakończenie rozbudziło znowu mój entuzjazm.
Niestety w przypadku pustyni już tak dobrze nie było. Mało interesujący i rozwleczony się wątek Virona, jak dla mnie nudny wątek księżniczki. Jedynym plusem i powodem dlaczego przebrnąłem przez tą książkę, był wątek Taidy.
Przy ostatniej, okrojonej personalnie, virionskiej wersji "300" nie mogłem się po prostu doczekać końca.

Coraz bardziej mam problem z tą serią. Początkowo czytałem ją z zapartym tchem, mogąc wrócić do jednego z lepszych uniwersum fantasy. Już przy poprzednim tomie zacząłem się trochę nudzić w trakcie. Na szczęście zakończenie rozbudziło znowu mój entuzjazm.
Niestety w przypadku pustyni już tak dobrze nie było. Mało interesujący i rozwleczony się wątek Virona, jak dla mnie...

Czytając opinie o tej książce, aż mnie ruszyło żeby napisać własną. Zgadzam się z komentarzami poniżej, ale ...
Książka dotyka wiele tematów takich jak sen, aktywność fizyczna, empatia, relacje z innymi, zdrowa dieta, uzależnienia cyfrowe czy medytacja.Nie sposób dokładnie przyjrzeć się tym zagadnieniom. Każde z nich mogłoby być tematem na osobną książkę.
Odpierając kolejny dla niej zarzut - słabo wyjaśnione działanie mózgu. W mojej opinii autor chciał osiągnąć tylko jeden cel. Jeżeli znowu wpadniesz w pułapkę uzależnienia czy złych stanów emocjonalnych przypomnij sobie o ciele migdałowatym - kolejne piwo nie pomoże.. ( moje myślenie znów się przestawiło na ciało migdałowate).
Dla mnie książka super. Sprawdzi się dla osób, które zastanawiają się co mogą w swoim życiu poprawić i po jej lekturze sięgną po kolejną już bardziej szczegółową na jeden z poruszonych tematów.

Czytając opinie o tej książce, aż mnie ruszyło żeby napisać własną. Zgadzam się z komentarzami poniżej, ale ...
Książka dotyka wiele tematów takich jak sen, aktywność fizyczna, empatia, relacje z innymi, zdrowa dieta, uzależnienia cyfrowe czy medytacja.Nie sposób dokładnie przyjrzeć się tym zagadnieniom. Każde z nich mogłoby być tematem na osobną książkę.
Odpierając...

Moim zdaniem jedna z najlepszych książek z cyklu o zwiadowcach. Co prawda to jedynie zbiór opowiadań, lecz zostają w nim rozwikłane wszystkie wątki dotyczące głównych bohaterów z poprzednich ksiąg. Jedynym mankamentem, który mi się osobiście bardzo nie podoba , jest to iż przyzwyczaiłem się, że zbiory opowiadań dotyczące postaci z cyklu są wydawane poza nim.

Moim zdaniem jedna z najlepszych książek z cyklu o zwiadowcach. Co prawda to jedynie zbiór opowiadań, lecz zostają w nim rozwikłane wszystkie wątki dotyczące głównych bohaterów z poprzednich ksiąg. Jedynym mankamentem, który mi się osobiście bardzo nie podoba , jest to iż przyzwyczaiłem się, że zbiory opowiadań dotyczące postaci z cyklu są wydawane poza nim.

Książka zaintrygowała mnie swoim odmiennym podejściem do tematyki baśniowej. Niestety oprócz powierzchownego odwrócenia roli, książka nie zaproponowała mi nic innego. Fabuła bez polotu, z bardzo ubogim opisem walk oraz rozterek bohaterów.

Książka zaintrygowała mnie swoim odmiennym podejściem do tematyki baśniowej. Niestety oprócz powierzchownego odwrócenia roli, książka nie zaproponowała mi nic innego. Fabuła bez polotu, z bardzo ubogim opisem walk oraz rozterek bohaterów.

Na "Metro 2033" Dmitra Glukhovsky'ego natrafiłem dopiero po premierze adaptacji na konsole i PC. Gra z wciągającą fabułą nie może być oparta na złej książce, więc nie wiele się zastanawiając, udałem się do miejskiej biblioteki. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że przez kolejne dni będę oderwany całkowicie od rzeczywistości.
Co mnie w książce urzekło? Przede wszystkim niesamowicie wciągające przygody głównego bohatera - Artema. Cudem uratowane i przygarnięte dziecko przez jednego z wojskowych pobliskiej stacji musi uratować świat. Z pozoru brzmi jak wiele innych książek post apokaliptycznych, lecz nie jest to przeciętny tytuł. Książka do samego końca trzyma w napięciu nie pozwalając się od niej oderwać ani na chwilę. Musiałbym się pouczyć, ale przecież dalej nie wiem jak się skończyła kolejna przygoda Artema, więc nigdzie się nie ruszam!
Kolejnym aspektem książki są, na pewno, przeplatające się drugoplanowe postacie. Każda z nich reprezentuje inną myśl filozoficzną, a przy każdej niemal miałem ochotę wykrzyczeć "Tak, właśnie takiej doktryny mi brakowało".
Książka przypadnie do gustu każdemu, kto lubi po prostu szybką i zwrotną akcję, a nawet tym, którzy zwracają uwagę przede wszystkim na wykreowane postacie i świat w jakim się znajdują.
Tak więc udajcie się do najbliższego sklepu, zróbcie zapas konserw na tydzień, ponieważ pozostaje jedynie zaszyć się w piwnicy i oczekiwać apokalipsy z Dymitrem Glukhovsky'm.

Na "Metro 2033" Dmitra Glukhovsky'ego natrafiłem dopiero po premierze adaptacji na konsole i PC. Gra z wciągającą fabułą nie może być oparta na złej książce, więc nie wiele się zastanawiając, udałem się do miejskiej biblioteki. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że przez kolejne dni będę oderwany całkowicie od rzeczywistości.
Co mnie w książce urzekło? Przede wszystkim...

Książka ciekawie opowiadająca o pierwszej Dimitradzie. Jednakże przez większą cześć książki mało się dzieje

Książka ciekawie opowiadająca o pierwszej Dimitradzie. Jednakże przez większą cześć książki mało się dzieje

Książka znacznie lepsza od poprzedniej części, tym razem udało się spleć 3 odległe od siebie czasowo historie w jedną całość i trzeba przyznać całkiem Ciekawie to wyszło.

Książka znacznie lepsza od poprzedniej części, tym razem udało się spleć 3 odległe od siebie czasowo historie w jedną całość i trzeba przyznać całkiem Ciekawie to wyszło.