Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzeci i ostatni tom z serii Rodowy sztylet nie zawiódł mnie ani trochę! Aleksandra Ruda ma wspaniały dar do pisania książek z humorem, i to jakim! Nie jest to zwykłe romansidło z ochami i achami. To mieszanina przygody, przyjaźni, dojrzewania emocjonalnego, miłości, magii i humoru. Polecam każdemu, kto chce się pośmiać z niefrasobliwości głównej bohaterki, zrzędzenia elfa, konkurowania zalotników czy wrednej teściowej.
Szkoda, że nie ma na polskim rynku oficjalnego tłumaczenia, ale mam nadzieję, że szybko się to zmieni. Na szczęście są jeszcze cudowne duszyczki które tłumaczą na różnych stronach internetowych i chwała im za to!

Trzeci i ostatni tom z serii Rodowy sztylet nie zawiódł mnie ani trochę! Aleksandra Ruda ma wspaniały dar do pisania książek z humorem, i to jakim! Nie jest to zwykłe romansidło z ochami i achami. To mieszanina przygody, przyjaźni, dojrzewania emocjonalnego, miłości, magii i humoru. Polecam każdemu, kto chce się pośmiać z niefrasobliwości głównej bohaterki, zrzędzenia elfa,...

Ostatnia część sagi i niestety trzeba się pożegnać z bohaterami świata stworzonego przez Panią Maas.
Królestwo Popiołów (jako całość) pełne było zwrotów akcji, wojennych potyczek, ogólnego tragizmu, psychologii związanej z przeznaczeniem i.. miłości.
Dobrze przemyślane wątki pozwoliły zaskoczyć czytelnika. Drażnić mogą zachowania niektórych bohaterów, jakby byli troszeczkę "spłaszczeni". O ile wcześniejsze tomy skupione były raczej na akcji, tutaj mamy bardzo rozbudowaną część z wątkami miłosnymi. W końcu cykl kończy się happy endem dla każdego kto stoi po stronie dobra.
Cała seria Szklanego tronu bardzo mnie wciągnęła, jest bez wątpienia jedna z moich ulubionych. Każda z postaci jest wyjątkowa i złożona, natomiast sama Aelin przeszła ogromną przemianę, by ostatecznie pokazać nam swoją miłość i oddanie dla poddanych i swego kraju-by pokazać jak powinien wyglądać prawdziwy władca.
Szczerze wielbię Panią Maas za całość Szklanego tronu.Seria jest nie banalna, pełna humoru, postacie złożone, z jasnym przekazem. Czyta się lekko i przyjemnie. Mam nadzieję, że za niedługo spotkamy się przy nowej książce.

Ostatnia część sagi i niestety trzeba się pożegnać z bohaterami świata stworzonego przez Panią Maas.
Królestwo Popiołów (jako całość) pełne było zwrotów akcji, wojennych potyczek, ogólnego tragizmu, psychologii związanej z przeznaczeniem i.. miłości.
Dobrze przemyślane wątki pozwoliły zaskoczyć czytelnika. Drażnić mogą zachowania niektórych bohaterów, jakby byli troszeczkę...

Sięgnęłam po książkę Pokolenie IKEA zachęcona przez koleżankę. Na szczęście książkę wypożyczyłam w bibliotece a nie dokonałam zakupu, bo były by to pieniądze zmarnowane.
Myślałam, że książka jest po prostu kontrowersyjna, a to ze względu na okładkę, czy też na przytaczane w sieci cytaty i wulgarny język. Myślałam, że dowiem się, jakie to stereotypy panują na temat ludzi pracujących w szklanych wieżowcach Warszawy, oprócz tego, że są bogaci i nie maja czasu. A tutaj proszę: stereotypy są, ale na temat przeciętnych ludzi. Wygórowane wymogi dotyczące pracy, ciekawych zainteresowań i przede wszystkim wyglądu są niestety na porządku dziennym. Nie każdy też zdradza żonę.
Niestety, ale muszę przyznać, że książka całkowicie mnie rozczarowała. Osobnik, który podał się za przedstawiciela pracowników szklanych korporacji może mówić raczej tylko za siebie. Nie każdy baluje i wyrywa na każdym kroku panienkę na jedną noc. Są ludzie, którzy ciężko pracują na własne utrzymanie, na rodzinę, na marzenia. Piotr C. nie wie chyba także co to jest miłość przedstawiając ostatnią scenę… Fakt, może i zakończenie ciekawi, ale tylko i wyłącznie losów Olgi.
Podsumowując, książka nie jest o pracownikach korporacji ani o tytułowym „pokoleniu IKEA” lecz o mężczyźnie, który spędza życie na balowaniu i zaliczaniu kolejnych kobiet. To nic innego jak wulgarny poradnik jak poderwać dziewczynę na jedną noc.

Sięgnęłam po książkę Pokolenie IKEA zachęcona przez koleżankę. Na szczęście książkę wypożyczyłam w bibliotece a nie dokonałam zakupu, bo były by to pieniądze zmarnowane.
Myślałam, że książka jest po prostu kontrowersyjna, a to ze względu na okładkę, czy też na przytaczane w sieci cytaty i wulgarny język. Myślałam, że dowiem się, jakie to stereotypy panują na temat ludzi...