Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie przepadałem za niekryminalnymi opowiadaniami A. Christie, więc dam średnią notę z LC, czyli 7.

Ciekawi mnie jedna rzecz - jak Wydawnictwo Dolnośląskie nazwie następną książkę Christie "Autumn Chills" (czwartą z serii o porach roku, są już Zbrodnie zimową porą, Mord nocy letniej i jeszcze nie wydana Sinister Spring), skoro już tutaj wykorzystano słowo "jesień"? Mam wrażenie, że ktoś się pomylił, bo tytuł tutaj nie ma nic wspólnego z tytułem angielskim.

Nigdy nie przepadałem za niekryminalnymi opowiadaniami A. Christie, więc dam średnią notę z LC, czyli 7.

Ciekawi mnie jedna rzecz - jak Wydawnictwo Dolnośląskie nazwie następną książkę Christie "Autumn Chills" (czwartą z serii o porach roku, są już Zbrodnie zimową porą, Mord nocy letniej i jeszcze nie wydana Sinister Spring), skoro już tutaj wykorzystano słowo "jesień"?...

Fajny styl, fajne postacie, ale historia niespójna. Słabe zakończenie, po 600 stronach nadal nie wiem do końca, o co chodzi. Kilka wątków nie zostało wyjaśnionych. Jestem lekko rozczarowany.

Fajny styl, fajne postacie, ale historia niespójna. Słabe zakończenie, po 600 stronach nadal nie wiem do końca, o co chodzi. Kilka wątków nie zostało wyjaśnionych. Jestem lekko rozczarowany.

Do przeczytania tej książki skłoniła mnie wysoka średnia nota 7,1 (coś między bardzo dobrą i rewelacyjną - wg skali LC) i nazwisko autora. Słyszę i czytam, że Andrzej Pilipiuk to klasyka polskiej fantastyki itd., więc pomyślałem, że dam mu szansę.

Co za rozczarowanie!

Książka okazała się słaba: historie wyglądają, jakby były na szybko improwizowane, a nie głębiej przemyślane, pisane przez 15-latka, który stawia pierwsze literackie kroki, a do tego ten prymitywny, nieśmieszny humor wyjęty prosto z Kiepskich. Owszem, są małe wyjątki i lepsze fragmenty (np. opowiadanie "Przeciw pierwszemu przykazaniu"), ale całość pozostawia bardzo wiele do życzenia. Kto to wydał? Wiem, gust to sprawa bardzo względna, ale są granice. Andrzej Pilipiuk i Jakub Wędrowycz raczej nie dostaną u mnie drugiej szansy. W każdym razie nieprędko.

Do przeczytania tej książki skłoniła mnie wysoka średnia nota 7,1 (coś między bardzo dobrą i rewelacyjną - wg skali LC) i nazwisko autora. Słyszę i czytam, że Andrzej Pilipiuk to klasyka polskiej fantastyki itd., więc pomyślałem, że dam mu szansę.

Co za rozczarowanie!

Książka okazała się słaba: historie wyglądają, jakby były na szybko improwizowane, a nie głębiej...