Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oczekiwałam chyba więcej bo w końcu Bea została okrzyknięta światową matką ruchu ZeroWaste, ale książka okazała się troszkę przereklamowana, mocno skupiona na amerykańskich realiach życia, część opisów poszczególnych partii domu nieco nudnawa, czasem absurdalna (bardzo mnie rozbawiło zbieranie kłaczków z suszarki żeby zrobić pastę modelarską). Co prawda wiekszosc rad i opisów jest prawdziwa i wartościowa, ale czasem ciut odklejona od rzeczywistości.
Odniosłam wrażenie że najpierw trzeba wszystko wyrzucić żeby zacząć nowe życie a w zupełności sie z tym nie zgadzam. Myślę że najlepiej dawać drugie życie, znajdywać nowego właściciela, naprawiać, przerabiać, a nie od razu wyrzucac. Życie w minimalizmie na pewno dużo ułatwia ale też nie chodzi o to ażeby nagle pozbyć się wszystkiego i generować kolejny śmieć. Myślę że ważniejsze jest ograniczyć konsumpcję a najbardziej ekologiczne jest używanie tego co już się ma.
Cenne rady na pewno dotyczyły środków czystości i jak je zrobić samemu.

Oczekiwałam chyba więcej bo w końcu Bea została okrzyknięta światową matką ruchu ZeroWaste, ale książka okazała się troszkę przereklamowana, mocno skupiona na amerykańskich realiach życia, część opisów poszczególnych partii domu nieco nudnawa, czasem absurdalna (bardzo mnie rozbawiło zbier...

Rozwiń Zwiń

Pomimo że książka jest lekka, czasem erotyczna, na początku nawet obiecuje dobrą zabawę że względu na tło lat 90, to jednak już w połowie historia gmatwa się do tego stopnia że czytelnik raczej ma wrażenie że czyta latynoski absurdalny serial, gdzie dziecko, ciąża, nieznany ojciec i stare romanse wyskakują znienacka jak królik z kapelusza. Lektura nie jest zła ale brak jej spójności i pociągnięcia wszystkich zaczętych wątków do końca.

Pomimo że książka jest lekka, czasem erotyczna, na początku nawet obiecuje dobrą zabawę że względu na tło lat 90, to jednak już w połowie historia gmatwa się do tego stopnia że czytelnik raczej ma wrażenie że czyta latynoski absurdalny serial, gdzie dziecko, ciąża, nieznany ojciec i stare ...

Rozwiń Zwiń

Trochę głupio dawać tylko 5 Noblistce, ale niestety muszę przyznać że żadne z opowiadań mnie nie porwało, być może poświeciłam za mało czasu na refleksję każdemu z nich.

Zaczynając czytać, każde z opowiadań zapowiada się ciekawie, ale w moim odczuciu nigdy nie kończy się puentą, czasem wręcz urywa się w najmniej odpowiednim momencie czyli kiedy akcja w końcu się rozwija, pozostawiając czytelnika z niedosytem i zawodem.

Trochę głupio dawać tylko 5 Noblistce, ale niestety muszę przyznać że żadne z opowiadań mnie nie porwało, być może poświeciłam za mało czasu na refleksję każdemu z nich.

Zaczynając czytać, każde z opowiadań zapowiada się ciekawie, ale w moim odczuciu nigdy nie kończy się puentą, czasem w...

Rozwiń Zwiń