Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeciętna książka fantasy, którą przeczytałabym jako nastolatka.
W pierwszej części fabuła była niepotrzebnie przedłużana przez sceny, które dodawały niewiele do historii, co nieco irytowało. W książce było za dużo postaci i łatwo było się między nimi pogubić, dlatego przydałaby się lista imion najważniejszych bohaterów. Zapowiedź fabuły następnych tomów i rozwiązanie zagadki nazwy trylogii pojawiły się dosłownie 10 stron przed końcem, więc to był swego rodzaju prolog do wydarzeń w następnych dwóch tomach.
Sama raczej nie sięgnę po kolejną część, ale jeśli będę miała okazję przeczytać wypożyczoną, to prawdopodobnie dam jej szansę.

Przeciętna książka fantasy, którą przeczytałabym jako nastolatka.
W pierwszej części fabuła była niepotrzebnie przedłużana przez sceny, które dodawały niewiele do historii, co nieco irytowało. W książce było za dużo postaci i łatwo było się między nimi pogubić, dlatego przydałaby się lista imion najważniejszych bohaterów. Zapowiedź fabuły następnych tomów i rozwiązanie...

Podoba mi się pomysł przekazania sposobu przeprowadzania zmian za pomocą bajki, którą łatwo zapamiętać i zrozumieć, a co za tym idzie - łatwo też wdrożyć w życie. Książka krótka, na 1-2 wieczory, co jednak nie umniejsza jej wartości.

Podoba mi się pomysł przekazania sposobu przeprowadzania zmian za pomocą bajki, którą łatwo zapamiętać i zrozumieć, a co za tym idzie - łatwo też wdrożyć w życie. Książka krótka, na 1-2 wieczory, co jednak nie umniejsza jej wartości.

Niesamowite historie ludzi, którzy podczas terapii stawili czoła temu, czego nie byli świadomi, a co bardzo wpływało na ich życie. Z pewnością przeczytam jeszcze raz. Lekki styl autorki sprawia, że książkę czyta się jak powieść, a nie jak notatki z terapii, co sprawia, że łatwo nawiązać więź z bohaterami.

Niesamowite historie ludzi, którzy podczas terapii stawili czoła temu, czego nie byli świadomi, a co bardzo wpływało na ich życie. Z pewnością przeczytam jeszcze raz. Lekki styl autorki sprawia, że książkę czyta się jak powieść, a nie jak notatki z terapii, co sprawia, że łatwo nawiązać więź z bohaterami.