Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam. Cudowna, zabawna, trochę telenowelowata, ze świetnymi bohaterami, zwalajaca z nóg. Nie da się nie kochać.

Uwielbiam. Cudowna, zabawna, trochę telenowelowata, ze świetnymi bohaterami, zwalajaca z nóg. Nie da się nie kochać.

Humor, przygoda, intrygi, wredny elf, czego chcieć więcej? Cóż. Dranisza. Wtedy gwiazdek byłoby więcej. Ale i tak uwielbiam!

Humor, przygoda, intrygi, wredny elf, czego chcieć więcej? Cóż. Dranisza. Wtedy gwiazdek byłoby więcej. Ale i tak uwielbiam!

Ta książka jesy dowodem na to, że nawet dobry pomysł można zniszczyć wykonaniem. Historia jest infantylna, bohaterowie przerysowani, a język pozostawia wiele do życzenia. Absolutnie niewykorzystany potencjał, bo sam pomysł sugerował coś fajnego. Uwielbiam historie o elfach w irlandzkim stylu. Myślałam, że trafiłam na cudo, a dostałam bubla. Podczas lektury wielokrotnie zastanawiałam się, ile lat miała autorka, gdy to pisała. Bo miałam wrażenie, że czytam nie książkę, ale bloga nastolatki. W takim przypadku zobaczyłabym spory potencjał. Ale nie w przypadku książki.

Ta książka jesy dowodem na to, że nawet dobry pomysł można zniszczyć wykonaniem. Historia jest infantylna, bohaterowie przerysowani, a język pozostawia wiele do życzenia. Absolutnie niewykorzystany potencjał, bo sam pomysł sugerował coś fajnego. Uwielbiam historie o elfach w irlandzkim stylu. Myślałam, że trafiłam na cudo, a dostałam bubla. Podczas lektury wielokrotnie...

Drugi tom znacznie różni się od pierwszego. Historia traci część humoru i staje się poważniejsza, bardziej zawiła. Zaskakująca w dobrym i złym znaczeniu tego słowa. W tym tomie poznajemy sekrety Mili, znacznie częściej śledzimy poczynania Wilka, odkrywamy, co kryją dusze niektórych członków załogi i dostajemy nowego, ciekawego bohatera.
Mnie najwięcej radości sprawiły sceny z elfim uzdrowicielem, który niezawodnie wywoływał u mnie ataki śmiechu. Największym minusem jest wątek romansowy. Niemniej książka wywołała wiele emocji, a ja po prostu to uwielbiam. Sztylet zaręczynowy wywołał u mnie śmiech, radość, smutek i złość. Cała gama emocji w jednej książce. Cudeńko.

Drugi tom znacznie różni się od pierwszego. Historia traci część humoru i staje się poważniejsza, bardziej zawiła. Zaskakująca w dobrym i złym znaczeniu tego słowa. W tym tomie poznajemy sekrety Mili, znacznie częściej śledzimy poczynania Wilka, odkrywamy, co kryją dusze niektórych członków załogi i dostajemy nowego, ciekawego bohatera.
Mnie najwięcej radości sprawiły sceny...