Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moja najsmutniejsza myśl po przeczytaniu tej książki jest taka, że nie straciła ona na aktualności. Chciałbym czytać pesymistów z XVII wieku, a po zakończeniu lektury móc odetchnąc z ulgą wiedząc, że ludzie zmądrzeli przez te kilkaset lat. Gdyby La Rochefoucauld żył w XXI wieku to mógłby napisać taką samą książkę, a może nawet obszerniejszą, bo rozwój technologii i możliwość masowej komunikacji dostarczyłyby mu jeszcze więcej materiału.

Moja najsmutniejsza myśl po przeczytaniu tej książki jest taka, że nie straciła ona na aktualności. Chciałbym czytać pesymistów z XVII wieku, a po zakończeniu lektury móc odetchnąc z ulgą wiedząc, że ludzie zmądrzeli przez te kilkaset lat. Gdyby La Rochefoucauld żył w XXI wieku to mógłby napisać taką samą książkę, a może nawet obszerniejszą, bo rozwój technologii i...

Lubię od czasu do czasu wrócić do stoicyzmu. Na początku swojej przygody z filozofią ceniłem go wysoko. Obecnie niektóre z koncepcji brzmią nieco dziecinnie, ale wciąż można wiele znaleźć pomiędzy wierszami. W książce tej jest bardzo dużo powtórzeń. Po skończeniu miałem wrażenie, że całość można by zmieścić na 5-10 stronach. Oceniając zawarte w niej myśli warto wziąć pod uwagę, jak dawno żył Epiktet. Na tamten czas musiało to być coś wspaniałego i przełomowego.

Lubię od czasu do czasu wrócić do stoicyzmu. Na początku swojej przygody z filozofią ceniłem go wysoko. Obecnie niektóre z koncepcji brzmią nieco dziecinnie, ale wciąż można wiele znaleźć pomiędzy wierszami. W książce tej jest bardzo dużo powtórzeń. Po skończeniu miałem wrażenie, że całość można by zmieścić na 5-10 stronach. Oceniając zawarte w niej myśli warto wziąć pod...

Pozycja niewnosząca w sumie nic nowego. Można powiedzieć, że taka szkoła podstawowa jeśli chodzi o pracę nad sobą i wgląd w swoje uczucia i emocje. Znalazłem ze 3-4 zdania warte uwagi. Większość to powtórka z innych tego typu książek. Plusem jest to, że treść jest bardzo lekka, niezmuszająca do większej refleksji, więc czyta się szybko tę książkę. Dla mnie ocena to 3/10. Daję jednak dwa punkty więcej, bo podstawy w niej zawarte są opisane w przystępny sposób. Podejrzewam też, że gdybym trafił na nią jakieś 10 lat temu, to mógłbym ocenić ją wysoko. Na tę chwilę jest to dla mnie kolejna amerykańska pozycja z szerokopojętego rozwoju osobistego, której treść można by zawrzeć na jednej stronie.

Pozycja niewnosząca w sumie nic nowego. Można powiedzieć, że taka szkoła podstawowa jeśli chodzi o pracę nad sobą i wgląd w swoje uczucia i emocje. Znalazłem ze 3-4 zdania warte uwagi. Większość to powtórka z innych tego typu książek. Plusem jest to, że treść jest bardzo lekka, niezmuszająca do większej refleksji, więc czyta się szybko tę książkę. Dla mnie ocena to 3/10....