Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szajs do kwadratu :D dyskografia, dyletanctwo :) jak to można było wydać :D

Szajs do kwadratu :D dyskografia, dyletanctwo :) jak to można było wydać :D

Pamiętam jak tą książkę czytała mi mama jak byłem mały ;) aż się łezka kręci :)

Pamiętam jak tą książkę czytała mi mama jak byłem mały ;) aż się łezka kręci :)

uh! Od czego tu zacząć. Jestem w zasadzie po niedanwej lekturze książki Pani Jadowskiej, zastanawiam się co można napisać konstruktywnego o tej pracy. Po pierwsze, może i najważniejsze - czytając książkę wymagam od niej pewnej budowy fabuły, która zmusza mnie do myślenia. Podawanie czegoś na zasadzie - kawa na ławę, zniechęca mnie i odrzuca. Jako, że kryminały, dobrą sensację, fantasy uwielbiam, miałem bardzo duże oczekiwania. Ale po kolei.
Główna bohaterka - hmm jakoś śmierdzi na odległość uosobieniem pisarki z dodaniem jej pewnych elementów, których w życiu brak.
Konstrukcja - cóż fabuła to kostrukcja cepa albo i gwoździa, prosta i banalna. Najgorsze - powielana już setki razy. Chociaż ciężko czegoś już nie powielić.
Związek erotyczno-romantyczny - literacko to katastrofa, sądzę, że już większe emocje przeżyć można na sex-chatach.
Z całości wyłania się gimnazjalono miałki, beznamiętny obraz książki, która w żaden sposób nie zostaje w głowie. Jak rasowy facet nie odnalazłem w niej ni ciekawego. ;/ Szczerze - nie polecam.

uh! Od czego tu zacząć. Jestem w zasadzie po niedanwej lekturze książki Pani Jadowskiej, zastanawiam się co można napisać konstruktywnego o tej pracy. Po pierwsze, może i najważniejsze - czytając książkę wymagam od niej pewnej budowy fabuły, która zmusza mnie do myślenia. Podawanie czegoś na zasadzie - kawa na ławę, zniechęca mnie i odrzuca. Jako, że kryminały, dobrą...