Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia nastoletniej Zuzanny, właśnie zaadoptowanej przez pewną rodzinę. Wątek życia bohaterki z przed adopcji niedostatecznie rozwinięty. Wszystkie postacie jak z przedstawienia dla dzieci, okazujący swe uczucia zbyt wprost. Autorka nie pozostawia niczego pod znakiem zapytania. Czytelnik jest o wszystkim dokładnie poinformowany. Zabrakło miejsca na własna interpretację. Słabo

Historia nastoletniej Zuzanny, właśnie zaadoptowanej przez pewną rodzinę. Wątek życia bohaterki z przed adopcji niedostatecznie rozwinięty. Wszystkie postacie jak z przedstawienia dla dzieci, okazujący swe uczucia zbyt wprost. Autorka nie pozostawia niczego pod znakiem zapytania. Czytelnik jest o wszystkim dokładnie poinformowany. Zabrakło miejsca na własna interpretację....

Po przeczytaniu tej książki zaczęłam wszystko inaczej rozumieć. Chciałabym kiedykolwiek porozmawiać z autorka tego dzieła, które zmieniło moje życie !

Po przeczytaniu tej książki zaczęłam wszystko inaczej rozumieć. Chciałabym kiedykolwiek porozmawiać z autorka tego dzieła, które zmieniło moje życie !

Kolejne arcydzieło z mojego osobistego cyklu - Zakochałam się w bohaterze książki. Była ona tak samo, a moze nawet bardziej fascynująca, niż 1 część - Rekrut. Wspaniała. Do przeczytania jednym tchem!

Kolejne arcydzieło z mojego osobistego cyklu - Zakochałam się w bohaterze książki. Była ona tak samo, a moze nawet bardziej fascynująca, niż 1 część - Rekrut. Wspaniała. Do przeczytania jednym tchem!

Przewidywalna, nudna, szczerze żałuję, że zaczęłam tą serię. Nie zamierzam jej kończyć.

Przewidywalna, nudna, szczerze żałuję, że zaczęłam tą serię. Nie zamierzam jej kończyć.

Przeczytanie tej książki to była dla mnie prawdziwa męka. Aczkolwiek polecam fanom literatury sience-fiction. Akcja dzieje się wolno, a każdy szczegół statku kosmicznego MUSIAŁ być dokładnie opisany... Jednym słowem - OPISY, OPISY, OPISY ...

Przeczytanie tej książki to była dla mnie prawdziwa męka. Aczkolwiek polecam fanom literatury sience-fiction. Akcja dzieje się wolno, a każdy szczegół statku kosmicznego MUSIAŁ być dokładnie opisany... Jednym słowem - OPISY, OPISY, OPISY ...

Szpital to mała społeczność. W tej książce jest on synonimem czegoś większego, na przykład: państwa. Ludzie posługują się kłamstwami, żeby dojść do władzy. Nieoczekiwanie przykład z nich bierze obejmujący władzę Pierwszy...

Kto na prawdę okaże się "tym złym"? Kto jest zdrajcą? Czy Marcel znajdzie bratnią duszę? Kim jest Kucharz? Czy pod ruinami jest wejście do Raju?
Odpowiedź na te pytania znajdziemy w książce. Gorąco polecam, idealna na wieczory!

Szpital to mała społeczność. W tej książce jest on synonimem czegoś większego, na przykład: państwa. Ludzie posługują się kłamstwami, żeby dojść do władzy. Nieoczekiwanie przykład z nich bierze obejmujący władzę Pierwszy...

Kto na prawdę okaże się "tym złym"? Kto jest zdrajcą? Czy Marcel znajdzie bratnią duszę? Kim jest Kucharz? Czy pod ruinami jest wejście do Raju?
...

Jeff trafia do szpitala psychiatrycznego po nieudanej próbie samobójczej. Nikomu nie chce wyjawić dlaczego chciał to zrobić. W ośrodku poznaje pewną dziewczynę, stają się przyjaciółmi. Kiedy Jeff przychodzi do niej w nocy nie czuje nic, ucieka. To pomogło mu zrozumieć: Dlaczego chciał się zabić.

Książka do ostatnich rozdziałów trzyma w niepewności. Tak na prawdę Jeff nie do końca chciał mieć świadomość, że jest innej orientacji seksualnej. Wypierał się tego nie tylko przed innymi, lecz PRZED SOBĄ. Później bardzo trudno mu było przyjąć, że jest inny. Ale musiał to zrozumieć, aby wyjść ze szpitala.

Jeff trafia do szpitala psychiatrycznego po nieudanej próbie samobójczej. Nikomu nie chce wyjawić dlaczego chciał to zrobić. W ośrodku poznaje pewną dziewczynę, stają się przyjaciółmi. Kiedy Jeff przychodzi do niej w nocy nie czuje nic, ucieka. To pomogło mu zrozumieć: Dlaczego chciał się zabić.

Książka do ostatnich rozdziałów trzyma w niepewności. Tak na prawdę Jeff nie...

Byłam zmuszona do przeczytania tej książki. Sama raczej bym po nią nie sięgnęła. Trochę poplątana, przez bułeczkową książeczkę, aczkolwiek bez niej byłaby nudna. Wielką sympatią obdarzyłam Asa Kier, ale myślę, że każdy, kto przeczytał "Przepowiednie Dżokera" jest zdania, iż była to najsłodsza postać. :) Ciekawi mnie jednak, czy Hans Thomas został piekarzem? Odnalazł purpurową oranżadę? Czy cała książka to tylko fikcja?

Byłam zmuszona do przeczytania tej książki. Sama raczej bym po nią nie sięgnęła. Trochę poplątana, przez bułeczkową książeczkę, aczkolwiek bez niej byłaby nudna. Wielką sympatią obdarzyłam Asa Kier, ale myślę, że każdy, kto przeczytał "Przepowiednie Dżokera" jest zdania, iż była to najsłodsza postać. :) Ciekawi mnie jednak, czy Hans Thomas został piekarzem? Odnalazł...

Jedyną wadą był brak rozdziałów, przez co nie wiedziałam kiedy mam skończyć czytanie. ;) Koniec przewidywalny, inaczej się to nie mogło skończyć ( wiedziałam, że główna bohaterka żyje do teraz). Po przeczytaniu książki, obejrzałam film na jej podstawie. Niestety był beznadziejny. Dzieciństwa wcale nie było widać, to wszystko jakieś takie...Nijakie, bez sensu.

Jedyną wadą był brak rozdziałów, przez co nie wiedziałam kiedy mam skończyć czytanie. ;) Koniec przewidywalny, inaczej się to nie mogło skończyć ( wiedziałam, że główna bohaterka żyje do teraz). Po przeczytaniu książki, obejrzałam film na jej podstawie. Niestety był beznadziejny. Dzieciństwa wcale nie było widać, to wszystko jakieś takie...Nijakie, bez sensu.

Zwykle czytam książki jednym tchem, ale tą specjalnie przeciągałam, smakowałam i degustowałam ją, przez co starczyło na dłużej. :D Zwykle też nie płaczę, ale nie mogłam powstrzymać łez, kiedy Scott umarł. Liczę na dalsze części. Jestem skłonna złamać moją zasadę, mianowicie nigdy nie czytam tej samej książki dwa razy, ale dla tej serii chyba zrobię wyjątek.

Zwykle czytam książki jednym tchem, ale tą specjalnie przeciągałam, smakowałam i degustowałam ją, przez co starczyło na dłużej. :D Zwykle też nie płaczę, ale nie mogłam powstrzymać łez, kiedy Scott umarł. Liczę na dalsze części. Jestem skłonna złamać moją zasadę, mianowicie nigdy nie czytam tej samej książki dwa razy, ale dla tej serii chyba zrobię wyjątek.

Początek, wstęp do przygody, nieznośnego czekania do ostatniego dzwonka, by tylko przeczytać następny rozdział, marzenia o Patchu. Początek serii, która dała mi obraz idealnej miłości, która oddałaby za Ciebie życie. Autorka w pewien sposób chciała nam przekazać, że nie ważne jest pochodzenie, kolor skóry, czy religia, Miłości to nie obchodzi. Ona po prostu jest.

Początek, wstęp do przygody, nieznośnego czekania do ostatniego dzwonka, by tylko przeczytać następny rozdział, marzenia o Patchu. Początek serii, która dała mi obraz idealnej miłości, która oddałaby za Ciebie życie. Autorka w pewien sposób chciała nam przekazać, że nie ważne jest pochodzenie, kolor skóry, czy religia, Miłości to nie obchodzi. Ona po prostu jest.

Najnudniejsza, a może najbardziej spokojna, bo nudna na pewno nie była z całej serii.

Najnudniejsza, a może najbardziej spokojna, bo nudna na pewno nie była z całej serii.

Niestety to od niej zaczęłam trylogię.

Niestety to od niej zaczęłam trylogię.

Książka sama w sobie jest rewelacyjna. Genialne opisy uczuć. Lauren Oliver robi to w sposób mistrzowski! Niestety, przeczytałam ją jako drugą, ponieważ Pani pracująca w bibliotece nie powiadomiła mnie, iż zaczynam czytać od 2-giej części (pandemonium). Serdeczne pozdrowienia dla Pani z Biblioteki Publicznej w Sochaczewie (filia 3)!

Książka sama w sobie jest rewelacyjna. Genialne opisy uczuć. Lauren Oliver robi to w sposób mistrzowski! Niestety, przeczytałam ją jako drugą, ponieważ Pani pracująca w bibliotece nie powiadomiła mnie, iż zaczynam czytać od 2-giej części (pandemonium). Serdeczne pozdrowienia dla Pani z Biblioteki Publicznej w Sochaczewie (filia 3)!