Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spora większość książki to jeden powtarzający się schemat. Fabuła nawet ciekawie rozwija się w drugiej połowie, ale atmosfera wciąż jest duszna i monotonna. Autorka chyba nie przestudiowała dokładnie psychologii oprawcy i ofiary, bo ich relacja nie wypada wiarygodnie, a zachowanie Jacka bywa momentami irracjonalne. Nie wspominając o Grace, która jest niezwykle naiwna w swoich akcjach.
Mimo wszystko warto było przeczytać, ze względu na dobrze zbudowane napięcie w kulminacyjnych scenach i ciekawą postać bystrej, dociekliwej Esther, która dodała jakiegoś smaku tej mdłej historii. Szkoda, że nie odgrywała większej roli w rozwoju wydarzeń.
Postać Millie również na plus. Z reguły nie doceniamy osób z niepełnosprawnościami, a to duży błąd ;)

Spora większość książki to jeden powtarzający się schemat. Fabuła nawet ciekawie rozwija się w drugiej połowie, ale atmosfera wciąż jest duszna i monotonna. Autorka chyba nie przestudiowała dokładnie psychologii oprawcy i ofiary, bo ich relacja nie wypada wiarygodnie, a zachowanie Jacka bywa momentami irracjonalne. Nie wspominając o Grace, która jest niezwykle naiwna w...

Kto mieczem wojuje, od miecza ginie :)

Kto mieczem wojuje, od miecza ginie :)

Czytałam tą lekturę w gimnazjum i szalenie mi się podobała. Spokojna, niespieszna narracja dawała uczucie spokoju i wyciszenia. Trafne metafory i przemyślenia głównego bohatera zachęcały do refleksji. Pomimo kontrowersyjnych opinii uważam, że to dobra książka, choć może nie dla każdego. Ten specyficzny klimat trzeba po prostu lubić.

Czytałam tą lekturę w gimnazjum i szalenie mi się podobała. Spokojna, niespieszna narracja dawała uczucie spokoju i wyciszenia. Trafne metafory i przemyślenia głównego bohatera zachęcały do refleksji. Pomimo kontrowersyjnych opinii uważam, że to dobra książka, choć może nie dla każdego. Ten specyficzny klimat trzeba po prostu lubić.