Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zły koń! Bardzo zły, niepozytywny koń! Niedobry koń! Znaczy właściwie nie koń, tylko ten, renifer jakiś... Czy daniel... Cholera cię wie. Zły jeleń! Bardzo niedobre zwierzę wierzchowe nieznanego gatunku! Złe okapi! Brzydka żyrafa!

Zły koń! Bardzo zły, niepozytywny koń! Niedobry koń! Znaczy właściwie nie koń, tylko ten, renifer jakiś... Czy daniel... Cholera cię wie. Zł...

Tolkien i Lewis odrzucali to, co uważali za niespokojne i permanentne dążenie do oryginalności, które dostrzegali u autorów im współczesnych. Uważali, że aby powieść była świeża, nie należy próbować tworzyć jej z niczego, ale raczej starać się rozbudzić na nowo to, co już znajduje się w świecie wykreowanym przez Boga. W pewnym sensie mamy być jak dzieci, których nie nudzą doświadczenia, które już znają. Właśnie dziecięce spojrzenie na rzeczy jest właściwe. Dorośli mogą odbudować w sobie charakterystyczne dla dzieci poczucie świeżości i ciekawości wobec tego świata przez zanurzenie się w świecie powieści. Lewis wyjaśniał: "[Dziecko] nie gardzi prawdziwymi lasami dlatego, że czytało o lasach zaczarowanych, ale czytanie sprawia, że prawdziwe lasy są trochę zaczarowane". Według Tolkiena baśnie pomagają nam wyzdrowieć i "w tym sensie zasmakować tego, co one dla nas znaczą, lub utrzymać nas w dziecięctwie". Doceniając znaczenie dziecięcej ciekawości, czuł się zmuszony do stworzenia baśni dla dorosłych.

Tolkien i Lewis odrzucali to, co uważali za niespokojne i permanentne dążenie do oryginalności, które dostrzegali u autorów im współczesnych...