Jesteśmy społecznością, która kocha książki

jak na polską książkę, dodatkowo kobiecą jak myślę naprawdę fajne zwroty akcji, zaskakująca fabuła i to co lubię najbardziej czyli zaskoczenie na końcu. Do tego jeszcze spora dawka humoru. Czyta się naprawdę przyjemnie

jak na polską książkę, dodatkowo kobiecą jak myślę naprawdę fajne zwroty akcji, zaskakująca fabuła i to co lubię najbardziej czyli zaskoczenie na końcu. Do tego jeszcze spora dawka humoru. Czyta się naprawdę przyjemnie

Kiedyś ktoś na tablicy portalu społecznościowego napisał, że niemal wszyscy cytują Paulo Coelho, a niemal nikt naprawdę go nie czytał. Co prawda ja go nie cytuję, ale faktycznie- tyle czytam, a nigdy nic tego autora! A przecież na pewno jest świetny skoro tak popularny.
Dlatego też przy pierwszej okazji chwyciłam "Weronika postanawia umrzeć". Książka cieniutka, powinno się czytać ok. Och, jakże nic bardziej mylnego!!!
Sam pomysł ok. Próba samobójcza, zamknięcie w psychiatryku, coś troszkę jakby "Lot nad kukułczym gniazdem". Ale na tym koniec zalet. Trzy gwiazdki tylko za pomysł własnie. I za to, ze jakimś cudem dobrnęłam do końca! Czyli nie jest to najgorsza książka jaką czytałam, bo kilka w życiu już odłożyłam. Jednak w czołówce bym ja umieściła.

Fabuła ciągnie się jak flaki z olejem, brak JAKIEJKOLWIEK akcji, napięcia, czegoś co przyciągnęło by aby czytać książkę dalej. Zakończenie też mało zaskakujące i nudne.

Strata czasu moim zdaniem.

Kiedyś ktoś na tablicy portalu społecznościowego napisał, że niemal wszyscy cytują Paulo Coelho, a niemal nikt naprawdę go nie czytał. Co prawda ja go nie cytuję, ale faktycznie- tyle czytam, a nigdy nic tego autora! A przecież na pewno jest świetny skoro tak popularny.
Dlatego też przy pierwszej okazji chwyciłam "Weronika postanawia umrzeć". Książka cieniutka, powinno się...

To moje drugie spotkanie z Cathy Glass. Poprzednie książka jednak bardziej przypadła mi do gustu. Może sama opowieść ciekawa, ale tłumaczenie na polski okropne. Momentalnie skojarzyła mi się druga, czy trzecia część Białej Masajki, gdzie tłumaczenie było niemal jak wrzucone do tłumacza google. Przez to książka naprawdę dużo traci. Bo sama fabuła i sposób opisania bardzo dobry.

To moje drugie spotkanie z Cathy Glass. Poprzednie książka jednak bardziej przypadła mi do gustu. Może sama opowieść ciekawa, ale tłumaczenie na polski okropne. Momentalnie skojarzyła mi się druga, czy trzecia część Białej Masajki, gdzie tłumaczenie było niemal jak wrzucone do tłumacza google. Przez to książka naprawdę dużo traci. Bo sama fabuła i sposób opisania bardzo dobry.