Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lektura lekka, łatwa i w miarę przyjemna :) Literacko słabiutka, ale nie ma się czemu dziwić - wszak tomiki zostały napisane na podstawie scenariuszy poszczególnych odcinków serialu i nadzwyczajności nie ma co oczekiwać :)

Lektura lekka, łatwa i w miarę przyjemna :) Literacko słabiutka, ale nie ma się czemu dziwić - wszak tomiki zostały napisane na podstawie scenariuszy poszczególnych odcinków serialu i nadzwyczajności nie ma co oczekiwać :)

Tej książki nie powinno się czytać "ciurkiem", od deski do deski. "Pieska przydrożnego" powinno się "poczytywać" - wybierać na chybił trafił jakieś miejsce, czytać jeden czy dwa miłoszowe zapiski, a następnie oddawać się rozmyślaniom. Miłosz stworzył mądrą książkę, którą lekko i przyjemnie się czyta.

Niemniej jednak Mistrz mnie nieco rozczarował, ponieważ dwukrotnie nazwał "Władcę Pierścieni" Tolkiena trylogią. Myślałem, że noblista (zwłaszcza literacki) odróżnia trylogię od powieści wydanej w trzech tomach (fakt nadania tytułów poszczególnym tomom jest sprawą marginalną). A tu proszę - niespodzianka. Z drugiej strony jest to potwierdzeniem starej prawdy, że "nikt nie jest doskonały" :)

Będę starał się wracać do "Pieska przydrożnego" [pomimo tej "wpadki" z Tolkienem :)] jak najczęściej - tyle w nim "materiału" do przemyśleń.

Tej książki nie powinno się czytać "ciurkiem", od deski do deski. "Pieska przydrożnego" powinno się "poczytywać" - wybierać na chybił trafił jakieś miejsce, czytać jeden czy dwa miłoszowe zapiski, a następnie oddawać się rozmyślaniom. Miłosz stworzył mądrą książkę, którą lekko i przyjemnie się czyta.

Niemniej jednak Mistrz mnie nieco rozczarował, ponieważ dwukrotnie nazwał...

Sympatyczna książeczka, ukazująca interesujące aspekty pobytu w dżungli amazońskiej (szczególnie te dotyczące menu oraz zażywania kąpieli w Amazonce). Przy okazji opisu swoich wyczynów pływackich w największej rzece świata, autorka przestrzega mężczyzn: panowie, nie oddawajcie moczu podczas kąpieli w rzece (ani w innych zbiornikach wodnych) - nie macie pojęcia na jak wielkie niebezpieczeństwo się narażacie.

Czytając "Blondynkę w Amazonii" można też zauważyć, że Beata Pawlikowska raczej nie uważała na lekcjach fizyki. Na stronie 66 czytamy: "... elektryczne węgorze kopiące prądem o natężeniu sześciuset wolt ...". Dla przypomnienia: natężenie prądu elektrycznego mierzymy w amperach, a napięcie - w woltach. Ot - drobiazg taki :)

Sympatyczna książeczka, ukazująca interesujące aspekty pobytu w dżungli amazońskiej (szczególnie te dotyczące menu oraz zażywania kąpieli w Amazonce). Przy okazji opisu swoich wyczynów pływackich w największej rzece świata, autorka przestrzega mężczyzn: panowie, nie oddawajcie moczu podczas kąpieli w rzece (ani w innych zbiornikach wodnych) - nie macie pojęcia na jak...