Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Romanse nigdy nie były i teraz również nie są literaturą po którą sięgam, pojawiają się jednak w dorobku moich przeczytanych książek. Być może gdyby większość była pisana w tym stylu, czytałabym ich więcej. Po tą pozycję sięgnęłam ze względu na intrygującą fabułę. Spodziewałam się zwykło/niezwykłej historii, o jak by nie patrzeć toksycznych ludziach, którzy po prostu się kochają. Bez typowych dramatów - rozstań i powrotów. I nie zawiodłam się! W mojej opinii kawał dobrej (jak na ten gatunek) literatury, zdecydowanie wart polecenia, nawet dla tych, którzy nie czytają romansów. To zdecydowanie świeże spojrzenie na ten gatunek, bardzo nieszablonowe podejście dlatego uważam, że może się spodobać tym, którzy tak jak ja za romansami nie przepadają. Książka nie jest jednak wolna od wad, zdecydowanie jedną z największych jest postać Ryke, do bólu przewidywalna. Nie byłam w stanie w nią uwierzyć już od momentu w którym się pojawiła, wrzucona do historii tylko w jednym celu, w rzekomo tajemniczych okolicznościach, które muszą wyjaśnić się pod koniec książki A o których jesteśmy świadomi od 2 czy 3 sceny z tym bohaterem. Jest to jednak wada, na którą ze względu na świetną fabułę i prowadzenie głównych bohaterów, byłam w stanie przymknąć oko i nie obniżyła ona aż tak bardzo końcowej oceny książki. Gorąco zachęcam do przeczytania, ja na pewno serię zamierzam kontynuować.

Romanse nigdy nie były i teraz również nie są literaturą po którą sięgam, pojawiają się jednak w dorobku moich przeczytanych książek. Być może gdyby większość była pisana w tym stylu, czytałabym ich więcej. Po tą pozycję sięgnęłam ze względu na intrygującą fabułę. Spodziewałam się zwykło/niezwykłej historii, o jak by nie patrzeć toksycznych ludziach, którzy po prostu się...

Daję jedną gwiazdkę tylko dlatego, że nie mogę dać zero. Czytałam ja stosunkowo dawno temu, jednak do tej pory pamiętam ból w trakcie czytania i po jego zakończeniu.

Daję jedną gwiazdkę tylko dlatego, że nie mogę dać zero. Czytałam ja stosunkowo dawno temu, jednak do tej pory pamiętam ból w trakcie czytania i po jego zakończeniu.

"Dobra siostra" opowiada o problemie o którym (na szczęście) mówi się coraz częściej czyli depresji popordowej. Czy jednak robi to dobrze? Zachęcona opisem własnych przeżyć autorki sięgnęłam po książkę, jednak jestem daleko od zachwytu. Sam problem choroby, jej przyczyn oraz ewentualnych skutków na przykładzie bohaterki książki został przedstawiony technicznie dobrze, brak jednak jakiegokolwiek rozwoju bohaterów, żadna z postaci nie wzbudziła też mojej symati, są zbyt mocno przerysowane i ciężko w nie uwierzyć. Książka nie jest jednak zła, czyta się ją bardzo szybko i jeżeli kogoś interesuje dany temat jest warta przeczytania.

"Dobra siostra" opowiada o problemie o którym (na szczęście) mówi się coraz częściej czyli depresji popordowej. Czy jednak robi to dobrze? Zachęcona opisem własnych przeżyć autorki sięgnęłam po książkę, jednak jestem daleko od zachwytu. Sam problem choroby, jej przyczyn oraz ewentualnych skutków na przykładzie bohaterki książki został przedstawiony technicznie dobrze, brak...