Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jejku, historia Isry i Deyi tak bardzo łamie mi serce 💔
Absolutnie wszystko podobało mi się w tej książce, kawał dobrej literatury obyczajowej poruszającej wątek wiary, przemocy domowej, spełniania oczekiwań rodziny i społeczności; jest też trochę o kulturze palestyńskiej i wspomnieniach z Nakby.

Ktoś mógłby pomyśleć, że „Pamiętaj, że nie jesteś mężczyzną” demonizuje Islam i muzułmanów, ale dla mnie to powieść uniwersalna, pod którą można dać zarówno bohaterów pochodzenia żydowskiego jak i chrześcijan.

Czytajcie!!

Jejku, historia Isry i Deyi tak bardzo łamie mi serce 💔
Absolutnie wszystko podobało mi się w tej książce, kawał dobrej literatury obyczajowej poruszającej wątek wiary, przemocy domowej, spełniania oczekiwań rodziny i społeczności; jest też trochę o kulturze palestyńskiej i wspomnieniach z Nakby.

Ktoś mógłby pomyśleć, że „Pamiętaj, że nie jesteś mężczyzną” demonizuje...

Ciekawy retelling Śpiącej królewny, ale czegoś mi brakowało 🤔

Ciekawy retelling Śpiącej królewny, ale czegoś mi brakowało 🤔

Emotional damage.

Tylko osoba, która zmagała się z alkoholizmem mogła nakreślić tak świetny portret psychologiczny Marcina Kani.

Emotional damage.

Tylko osoba, która zmagała się z alkoholizmem mogła nakreślić tak świetny portret psychologiczny Marcina Kani.

Historia miała potencjał, ale został zmarnowany za sprawą chaotycznej i na maksa cringowej narracji, ucinania wątków i wprowadzania bohaterów z 🍑.

Historia miała potencjał, ale został zmarnowany za sprawą chaotycznej i na maksa cringowej narracji, ucinania wątków i wprowadzania bohaterów z 🍑.

Porwanie Baltazara Gąbki to totalny sztos, oglądałam bajkę i cudownie było wrócić do tego świata - zwłaszcza w tym wybornym słuchowisku (Robert Makłowicz jako Bartłomiej Bartolini!!)

Natomiast dwa kolejne tomy były moim zdaniem niepotrzebne. Drugi tom został zakończony tak, jakby autor nie miał pomysłu jak dobrnąć do końca. Trzeci tom to cyrk xd.

Polecam zapoznać się tylko z Porwaniem, na resztę szkoda czasu.

Porwanie Baltazara Gąbki to totalny sztos, oglądałam bajkę i cudownie było wrócić do tego świata - zwłaszcza w tym wybornym słuchowisku (Robert Makłowicz jako Bartłomiej Bartolini!!)

Natomiast dwa kolejne tomy były moim zdaniem niepotrzebne. Drugi tom został zakończony tak, jakby autor nie miał pomysłu jak dobrnąć do końca. Trzeci tom to cyrk xd.

Polecam zapoznać się...

To była naprawdę świetna rozrywka i cieszę się, że był to mój pierwszy sci-fi.

To była naprawdę świetna rozrywka i cieszę się, że był to mój pierwszy sci-fi.

Nie spodziewałam, że mi się spodoba i tak bardzo do mnie trafi! To taka książka, do której chciałabym kiedyś wrócić i skleić wszystkie taśmy na nowo.

Nie spodziewałam, że mi się spodoba i tak bardzo do mnie trafi! To taka książka, do której chciałabym kiedyś wrócić i skleić wszystkie taśmy na nowo.

Przytaczane historie są inspirujące i ciekawe, ale:
a) dla mnie to nic nowego
b) styl Wojciechowskiej jest dosyć ubogi
c) to kalka z programu, więc to książka odtwórcza

Przytaczane historie są inspirujące i ciekawe, ale:
a) dla mnie to nic nowego
b) styl Wojciechowskiej jest dosyć ubogi
c) to kalka z programu, więc to książka odtwórcza

Oczywiście, że Dożywocie wygrywa, ale to bardzo dobra kontynuacja i kocham te uniwersum!!

Oczywiście, że Dożywocie wygrywa, ale to bardzo dobra kontynuacja i kocham te uniwersum!!

To zakończenie!

To zakończenie!

Trochę się obawiałam, że nie odnajdę się w tej rozmowie bez znajomości twórczości Sontag. Na szczęście „Myśl to forma odczuwania” wydaje się być idealna na pierwsze spotkanie z tą autorką.

Trochę się obawiałam, że nie odnajdę się w tej rozmowie bez znajomości twórczości Sontag. Na szczęście „Myśl to forma odczuwania” wydaje się być idealna na pierwsze spotkanie z tą autorką.

Myślę, że poruszy każdą młodszą siostrę, która w starszej widzi autorytet.

Myślę, że poruszy każdą młodszą siostrę, która w starszej widzi autorytet.

Nie wiem czy wszystkie opowiadania zrozumiałam, bo sporo tu niedopowiedzenia, ale jestem pod wrażeniem tych małych historii. Autorka porusza wątki społeczno-polityczne (co jest ciekawym smaczkiem kulturowym), ale głównie są to proste historie, gdzie chwytają gdzieś głęboko korzeni serca.

Nie wiem czy wszystkie opowiadania zrozumiałam, bo sporo tu niedopowiedzenia, ale jestem pod wrażeniem tych małych historii. Autorka porusza wątki społeczno-polityczne (co jest ciekawym smaczkiem kulturowym), ale głównie są to proste historie, gdzie chwytają gdzieś głęboko korzeni serca.

Spłynęła po mnie jak po kaczce, nie znalazłam tu nic interesującego.

Spłynęła po mnie jak po kaczce, nie znalazłam tu nic interesującego.

Słuchałam w audiobooku, ale wciąż forma postów z facebooka przekopiowanych do książki wydaje mi się być dziwne - zwłaszcza, gdy się słucha hasztagi xD

Niemniej, znalazłam tu parę ciekawych spostrzeżeń. Ale to trochę za mało, bym ją polecała dalej.

Słuchałam w audiobooku, ale wciąż forma postów z facebooka przekopiowanych do książki wydaje mi się być dziwne - zwłaszcza, gdy się słucha hasztagi xD

Niemniej, znalazłam tu parę ciekawych spostrzeżeń. Ale to trochę za mało, bym ją polecała dalej.

Miłe, do posłuchania gdy potrzebuje się coś komfortowego. Ale jak to z tego typu książkami, mam wrażenie, że szybko o niej zapomnę.

Miłe, do posłuchania gdy potrzebuje się coś komfortowego. Ale jak to z tego typu książkami, mam wrażenie, że szybko o niej zapomnę.

Zakochałam się.

Zakochałam się.

Irlandzkie doświadczenie pokazuje Polsce, że da się. Mam nadzieję, że kiedyś doczekam tego momentu.

Irlandzkie doświadczenie pokazuje Polsce, że da się. Mam nadzieję, że kiedyś doczekam tego momentu.

To była całkiem długa podróż, która momentami wydawała się problematyczna, ale finalnie jestem usatysfakcjonowana. Czuję, że będę do niej wracać myślami.

To była całkiem długa podróż, która momentami wydawała się problematyczna, ale finalnie jestem usatysfakcjonowana. Czuję, że będę do niej wracać myślami.

Kurwa, uwielbiam Linn Strømsborg.

Kurwa, uwielbiam Linn Strømsborg.