Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyprawa na Everest od kuchni z punktu widzenia zaawansowanego amatora/turysty. Tego oczekiwałem sądząc po opisie z okładki.

Owszem, można poznać małe (ale i ważne biorąc pod uwagę okoliczności) sprawy zwykłych ludzi w tak nietypowym miejscu, realia życia, bez wielkich nazwisk i super techniki. Ale nie ma tego dużo.
Zamiast tego jest kilkadziesiąt życiorysów randomowych wspinaczy.

Po pewnym czasie zacząłem przeskakiwać te fragmenty, żeby wyłuskać poszukiwaną z opisu treść.

Wyprawa na Everest od kuchni z punktu widzenia zaawansowanego amatora/turysty. Tego oczekiwałem sądząc po opisie z okładki.

Owszem, można poznać małe (ale i ważne biorąc pod uwagę okoliczności) sprawy zwykłych ludzi w tak nietypowym miejscu, realia życia, bez wielkich nazwisk i super tech...

Rozwiń

Zwiń

Interdyscyplinarna opowieść pozwalająca spojrzeć nie tylko na kosmos będący głównym tematem książki ale także na Ziemię, ludzi, różnorodne zjawiska i ich miejsce oraz wzajemne relacje, poczynając od atomu, mikroświata i jego ewolucji, a kończąc na fenomenach i obiektach oddalonych o miliardy lat świetlnych od nas.
Autor opisuje kosmos w dużej mierze z perspektywy własnej pracy - wysłanie sond kosmicznych Voyager 1 i 2. Pojawia się trochę ciekawych smaczków technicznych. Zadaje także pytania o wszechświat i jego budowę i rozważa różne interpretacje. Pisze o teorii względności posługując się prostymi porównaniami do znanych nam z codziennego życia zjawisk i obiektów. Bardzo ciekawy jest rozdział o ewolucji gwiazd i czarnych dziurach. Zabrakło grafik wyjaśniających niektóre procesy - np. ruch naszej galaktyki i jej przenikanie się z galaktyką spiralną. Trzeba mieć dużą wyobraźnię przestrzenną :)

Ponadto, Sagan rozważa zagadnienia filozoficzne np. co to znaczy raj, jak wygląda życie gdzieś we wszechświecie, czy dotrzemy do gwiazd, co by było gdyby? Za tym filozofowaniem stoi ciekawość świata, wszechświata, która w ostatnich rozdziałach przeradza się w strumień myśli i rozważań o granicy kosmosu, inteligencji wielorybów, potędze mózgu i kodu DNA.

Przez książkę cały czas przewija się przypomnienie, że wszystko jest zmienne i podlega cały czas przeobrażeniom, czy to na Ziemi czy w skali kosmicznej. Na lepsze? Na gorsze? Nikt do końca nie wie mimo, że część procesów znamy i widzimy skutki ich działania. Czasem na środowisko ma wpływ człowiek, ale znacznie częściej jego obecność i działanie nie ma żadnego istotnego znaczenia, a zmiany i tak następują.
Sagan jest zafascynowany możliwością odkrywania, tym, że jedno odkrycie jest wstępem do kolejnego, a myśl ludzka sięga jeszcze dalej do niewyobrażalnego.

Książka jako całość nie jest kompendium podstawowych informacji o kosmosie (mimo, że jest ich sporo) lecz raczej pokazuje jego piękno, skalę, nasze miejsce i dążenie ludzkości do poznania i odkrywania. No i ten ciągły ruch i zmiany. Stawia dużo pytań.

Interdyscyplinarna opowieść pozwalająca spojrzeć nie tylko na kosmos będący głównym tematem książki ale także na Ziemię, ludzi, różnorodne zjawiska i ich miejsce oraz wzajemne relacje, poczynając od atomu, mikroświata i jego ewolucji, a kończąc na fenomenach i obiektach oddalonych o miliar...

Rozwiń

Zwiń

W książce nie ma nic nowego dla kogoś kto uważał w szkole na lekcjach biologii, poza kilkoma ciekawostkami. Jak dla mnie trochę za płytko.
Dziwiło mnie też personifikowanie drzew i zaangażowanie ideologiczne autora.

Zaletą jest pokazanie drzew i lasu w szerszym kontekście powiązanych ze sobą organizmów, dostarczających sobie wzajemnie pożywienia, ochrony czy możliwości rozmnażania. Na pewno pomoże spojrzeć na nie inaczej w trakcie wycieczki do lasu.

Bardzo lekka książka o przyrodzie.

W książce nie ma nic nowego dla kogoś kto uważał w szkole na lekcjach biologii, poza kilkoma ciekawostkami. Jak dla mnie trochę za płytko.
Dziwiło mnie też personifikowanie drzew i zaangażowanie ideologiczne autora.

Zaletą jest pokazanie drzew i lasu w szerszym kontekście powiązanych ze s...

Rozwiń

Zwiń