Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przyjemna historia. Konkretna, bez zbędnego przedłużania. Ciekawe, różnorodne postacie oraz dialogi. Może nie jest to coś co zapamiętam na lata i będę regularnie wracał ale nie daje poczucia zmarnowanego czasu. A to już dużo. Do tej pory nie czytałem nic Ćwieka ale Panie Czarowne przekonały mnie by częściej sięgać po twórczość tego pisarza.

Bardzo przyjemna historia. Konkretna, bez zbędnego przedłużania. Ciekawe, różnorodne postacie oraz dialogi. Może nie jest to coś co zapamiętam na lata i będę regularnie wracał ale nie daje poczucia zmarnowanego czasu. A to już dużo. Do tej pory nie czytałem nic Ćwieka ale Panie Czarowne przekonały mnie by częściej sięgać po twórczość tego pisarza.

Satysfakcjonujące ale i zostawiające duże pole do dalszego rozwoju zakończenie świetnej trylogii. Lubię gdy pisarz nie ulega prostemu dzieleniu bohaterów na dobrych lub złych i tak jest tutaj. Każdy popełnia błędy, czasem zatraca się w mroku by później ocalić komuś życie. Czerń i biel zastępują odcienie szarości. Jasna granica zaciera się i zostają motywy z którymi można mniej lub bardziej się zgadzać. Na przestrzeni całej trylogii bardzo podobało mi się również zręczne żonglowanie pomiędzy powagą a humorem oraz bezwzględnością i brutalną wojną a szlachetnymi postawami. Mało jest książek, które robią to równie dobrze i zwykle występuje nadmiar lub niedobór któregoś elementu. Chętnie przeczytam kolejne powieści tego autora a to chyba najlepsza rekomendacja jaką można wystawić.

Satysfakcjonujące ale i zostawiające duże pole do dalszego rozwoju zakończenie świetnej trylogii. Lubię gdy pisarz nie ulega prostemu dzieleniu bohaterów na dobrych lub złych i tak jest tutaj. Każdy popełnia błędy, czasem zatraca się w mroku by później ocalić komuś życie. Czerń i biel zastępują odcienie szarości. Jasna granica zaciera się i zostają motywy z którymi można...

Pierwszy tom bardziej przypadł mi do gustu. Było więcej humoru i ciekawych przemyśleń. Tutaj momentami miałem wrażenie, że autor jedynie chce się pochwalić jakim jest kozakiem w podrywaniu kobiet. Ocena była by niższa ale ratuje ją zakończenie. Nie prędko sięgnę po kolejny tom.

Pierwszy tom bardziej przypadł mi do gustu. Było więcej humoru i ciekawych przemyśleń. Tutaj momentami miałem wrażenie, że autor jedynie chce się pochwalić jakim jest kozakiem w podrywaniu kobiet. Ocena była by niższa ale ratuje ją zakończenie. Nie prędko sięgnę po kolejny tom.