Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.

Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.

Jeżeli zabałaganione biurko jest oznaką zabałaganionego umysłu, oznaką czego jest puste biurko?

Jeżeli zabałaganione biurko jest oznaką zabałaganionego umysłu, oznaką czego jest puste biurko?

Książki mają dusze, dusze tych, którzy je piszą, którzy je czytają i którzy o nich marzą.

Książki mają dusze, dusze tych, którzy je piszą, którzy je czytają i którzy o nich marzą.

Zamiast wierzyć, albo nie wierzyć - wątpię. I wątpienie jest moją religią.

Zamiast wierzyć, albo nie wierzyć - wątpię. I wątpienie jest moją religią.

Wydawało mi się, że tym właśnie jest religia. Uproszczeniem dla tych, którym trudno się myśli.

Wydawało mi się, że tym właśnie jest religia. Uproszczeniem dla tych, którym trudno się myśli.

Większość pasażerów trzeba było podtrzymywać przy wchodzeniu na trap, inaczej skończyliby w wodzie. Patrzyłem, jak jeden po drugim ostrożnie wstają, i myślałem, że za rysami uprzejmej stewardessy kryje się być może mitologiczny Charon, a oni zaokrętowali się, nie wiedząc o tym, na swoja ostatnią podróż.

Większość pasażerów trzeba było podtrzymywać przy wchodzeniu na trap, inaczej skończyliby w wodzie. Patrzyłem, jak jeden po drugim ostrożnie...

Społeczeństwo, dla którego powierzchowność jest ważniejsza od treści, nigdy nie stanie się społeczeństwem zwartym ani zrównoważonym. [...] Chyba, że rozliczymy się z kulturą, która zabrania nam mówić o tym, jak się naprawdę czujemy, i o tym, co przez dziesięciolecia i stulecia postanowiliśmy ignorować i zamiatać pod dywan.

Społeczeństwo, dla którego powierzchowność jest ważniejsza od treści, nigdy nie stanie się społeczeństwem zwartym ani zrównoważonym. [...] C...

Otaczający nas świat znajduje się w coraz gorszej kondycji. [...] Tak jak wiele osób z naszego otoczenia. Ludzie załamani, którzy nie mogą się podnieść. Nasi przyjaciele. To ci, którzy nie wytrzymali tempa. To ci, którzy nie umieli dopasować się do obowiązującego wzorca. [...] To ci, którzy nie zmieścili się w statystykach. Oni żyją w prawdziwej symbiozie z naszą planetą, chociaż jest to inny rodzaj symbiozy od tej, o której zazwyczaj mówimy. [...] Chodzi tu o zupełnie inny rodzaj harmonii: o wypalonych ludziach, na wypalonej planecie.

Otaczający nas świat znajduje się w coraz gorszej kondycji. [...] Tak jak wiele osób z naszego otoczenia. Ludzie załamani, którzy nie mogą ...