Irańska pisarka i tłumaczka z chińskiego na perski.
Urodziła się w Teheranie, ale jej rodzina pochodziła z Szirazu.
Absolwentka Uniwersytetu Teherańskiego (socjologia) i paryskiej Sorbony (sinologia).
Jej pierwsza książka ukazała się jeszcze za czasów panowania szacha Persji, Mohammada Rezy Pahlawiego. Pisarkę wtrącono wówczas na kilka miesięcy do więzienia.
Ale po obaleniu monarchii nie było wcale lepiej - Shahmush Parsipur spędziła w więzieniach około 5 lat życia.
W 1992 opuściła na stałe Iran.
Jej książka zatytułowana "Zanan Bedun-e Mardan" ("Kobiety bez mężczyzn") posłużyła Shirin Neshat i Shojy Azariemu za scenariusz do nakręcenia filmu pod tym samym tytułem.
W październiku 2012 roku odwiedziła Polskę (Kraków, Warszawa).
Wybrane książki pisarki: "Sag va zemestan-e boland" (1976), "Zanan bedun-e mardan" (1990, polskie wydanie: "Kobiety bez mężczyzn", Wydawnictwo Claroscuro, 2010), "Majerahaye sadeh va kuchake ruhe derakht" (1999), "Bar bale bad neshastan" (2002).
Mąż: Nasser Taghvai (rozwód), 1 syn.
