Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami trafi się na książkę przypadkiem I chodzi się wkoło niej, aby ją zacząć: spaceruje, ogląda, przekłada i obiecuje sobie, że będzie następna, po tej która właśnie się czyta. I ciąży ona tak człowiekowi na sumieniu, że człowiek porzuca, książkę którą czyta na rzec tej czekającej. I wpada się w książkę jak śliwka w kompot. Długo bałam się zwierząt, bo ugryzą, podrapią, bo w domu mimo, że były zwierzęta zawsze mi powtarzano, że nie wolno im ufać do końca. Jako dorosły człowiek postawiłam, że czas coś z tym lękiem zrobić, dla moich dzieci. Pojawił się mały zwierz, uczę mu się ufać, uczę się go nie bać. I książka Pana Łukasza bardzo mi w tym pomogła. Dużo się z niej nauczyłam, że to ja jako opiekun znam swojego zwierzaka najlepiej i to ja wiem, najlepiej, gdy cos złego się z nim dzieje. Dziękuję bardzo za pomoc w uczniu się swojego małego przyjaciela. Dziękuję za milion rad, że lepiej 1000 razy pojechać niż nie pojechać o ten jeden raz za mało. I najważniejsze,że nie ma głupich pytań.... bo kto pyta nie błądzi.

Czasami trafi się na książkę przypadkiem I chodzi się wkoło niej, aby ją zacząć: spaceruje, ogląda, przekłada i obiecuje sobie, że będzie następna, po tej która właśnie się czyta. I ciąży ona tak człowiekowi na sumieniu, że człowiek porzuca, książkę którą czyta na rzec tej czekającej. I wpada się w książkę jak śliwka w kompot. Długo bałam się zwierząt, bo ugryzą, podrapią,...

Petarda😊

Petarda😊

Dziękuję za piękną podróż 😊

Dziękuję za piękną podróż 😊