Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rewelacyjna książka. Jeszcze lepsza jak pierwsza część. Od razu chce się sięgnąć po kolejną część.

Rewelacyjna książka. Jeszcze lepsza jak pierwsza część. Od razu chce się sięgnąć po kolejną część.

Bardzo dobrze się to czyta. Myślę, że sięgnę po kolejną książkę tej autorki.

Bardzo dobrze się to czyta. Myślę, że sięgnę po kolejną książkę tej autorki.

Czytam te książkę od miesiąca i doszłam do połowy, mimo ze książka należy raczej do tych, które się doczytuje w 3 dni. Co 5 kartek, albo zamykają mi się oczy, albo zwyczajnie mi się nie chce czytać już tej szóstej.

To koniec. Ani strony więcej. Szkoda czasu. Jest tyle dobrych książek.

Nobel. Jak to się dzieje, ze kolejnego literackiego Nobla dostaje kolejny zapatrzony w swoje cierpienie facet? Artysta. Filozof. Alkoholik. Cierpiętnik.
Czy tego już nie było? Hemingway, Céline, Bukowsky… mogę wymieniać i wymieniać.

Tyle jest przecież wspaniałej literatury, nowej, dotykającej ważnych spraw, pięknej. A tu taki szwedzki wybór. Nie wiadomo dlaczego. Ale pewnie nie muszę rozumieć.

I nie, z tym nie jest jak z disco polo, nie chodzi o to co i komu się podoba. Nawet nie wiem skąd ta trója.

Czytam te książkę od miesiąca i doszłam do połowy, mimo ze książka należy raczej do tych, które się doczytuje w 3 dni. Co 5 kartek, albo zamykają mi się oczy, albo zwyczajnie mi się nie chce czytać już tej szóstej.

To koniec. Ani strony więcej. Szkoda czasu. Jest tyle dobrych książek.

Nobel. Jak to się dzieje, ze kolejnego literackiego Nobla dostaje kolejny zapatrzony w...