Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawe spojrzenie na ruch feministyczny w Norwegii w końcu XIX wieku. Lektura skłaniająca do myślenia, co się zmieniło nie tylko w Norwegii, lecz także w Europie, na świecie od czasów Heddy Gabler, która miała inną wizję świata, niż społeczeństwo.

Ciekawe spojrzenie na ruch feministyczny w Norwegii w końcu XIX wieku. Lektura skłaniająca do myślenia, co się zmieniło nie tylko w Norwegii, lecz także w Europie, na świecie od czasów Heddy Gabler, która miała inną wizję świata, niż społeczeństwo.

Jedna z najlepszych powieści jakie przeczytałam w ostatnich latach. Kryminał, który porusza tematykę Inuitów i ich miejsca w Danii, wieloletniego wyzysku i współuzależniena. Ciekawe jest to, że autor będąc mężczyzną i Duńczykiem, opisuje świat z punktu widzenia kobiety pochodzenia grenlandzkiego. Oprócz tego, po prostu dobry kryminał.

Jedna z najlepszych powieści jakie przeczytałam w ostatnich latach. Kryminał, który porusza tematykę Inuitów i ich miejsca w Danii, wieloletniego wyzysku i współuzależniena. Ciekawe jest to, że autor będąc mężczyzną i Duńczykiem, opisuje świat z punktu widzenia kobiety pochodzenia grenlandzkiego. Oprócz tego, po prostu dobry kryminał.

Wiersze Nicka Cave'a nie mają sobie równych w dzisiejszych czasach. A co z jego prozą? Nie jest dla wszystkich.
Jego powieść jest intrygująca, zręcznie napisana i zawiera specyficzny nastrój charakteryzujący dobrego gawędziarza. Trzeba samemu spróbować.

Wiersze Nicka Cave'a nie mają sobie równych w dzisiejszych czasach. A co z jego prozą? Nie jest dla wszystkich.
Jego powieść jest intrygująca, zręcznie napisana i zawiera specyficzny nastrój charakteryzujący dobrego gawędziarza. Trzeba samemu spróbować.

Lektura dająca dużo do myślenia, nie należąca do lekkich. Ciekawe przedstawienie zła i kulisów jego działania. Intrygujące motywy i spojrzenie na świat głównego bohatera są zdecydowanie warte przeczytania.

Lektura dająca dużo do myślenia, nie należąca do lekkich. Ciekawe przedstawienie zła i kulisów jego działania. Intrygujące motywy i spojrzenie na świat głównego bohatera są zdecydowanie warte przeczytania.

Piękny język, znakomita forma, interesująca zawartość. Selma Lagerlöf zdecydowanie należy do najlepszych pisarzy szwedzkich.

Piękny język, znakomita forma, interesująca zawartość. Selma Lagerlöf zdecydowanie należy do najlepszych pisarzy szwedzkich.

Mariamne jest ostatnim utworem szwedzkiego pisarza Pära Lagerkvista. Opowieścią niezwykle udaną oraz, pomimo albo z powodu skromnej formy, zapadającą głęboko w pamięć. Piękna, poruszająca w swej prostocie i wrażliwości sprawiła, że od dłuższego czasu powracam do niej pamięcią i z pewnością nadal powracać będę.

Mariamne jest ostatnim utworem szwedzkiego pisarza Pära Lagerkvista. Opowieścią niezwykle udaną oraz, pomimo albo z powodu skromnej formy, zapadającą głęboko w pamięć. Piękna, poruszająca w swej prostocie i wrażliwości sprawiła, że od dłuższego czasu powracam do niej pamięcią i z pewnością nadal powracać będę.

Po lekturze Księżniczki z Lodu, która była dosyć ciekawa, lecz nie do końca mnie zachwyciła, postanowiłam dać pani Läckberg jeszcze jedną szansę. Opłaciło się. Fabuła Kaznodzieji jest dużo ciekawsza niż w pierwszej części.

Po lekturze Księżniczki z Lodu, która była dosyć ciekawa, lecz nie do końca mnie zachwyciła, postanowiłam dać pani Läckberg jeszcze jedną szansę. Opłaciło się. Fabuła Kaznodzieji jest dużo ciekawsza niż w pierwszej części.

Warta uwagi przede wszystkim ze względu na przepisy.

Warta uwagi przede wszystkim ze względu na przepisy.

"Lot nad kukułczym gniazdem" - opowieść o buncie, poszukiwaniu wolności w świecie rządzonym przez sztywną hierarchię, gdzie każda odmienność jest złem.

"Lot nad kukułczym gniazdem" - opowieść o buncie, poszukiwaniu wolności w świecie rządzonym przez sztywną hierarchię, gdzie każda odmienność jest złem.

Fabuła trzyma się schematów, jest naciągana, w wielu miejscach wieje nudą. Dodając do tego to, że jej autorzy nie popisali się zbytnim kunsztem pisarskim, zdecydowanie nie polecam lektury tej pisaniny.

Fabuła trzyma się schematów, jest naciągana, w wielu miejscach wieje nudą. Dodając do tego to, że jej autorzy nie popisali się zbytnim kunsztem pisarskim, zdecydowanie nie polecam lektury tej pisaniny.

Olga Rudnicka musi posiadać w sobie wielki potencjał, jeżeli, mimo młodego wieku, potrafi napisać książkę na poziomie, który jest niedostępny wielu poczytnym pisarzom, nie tylko polskim.
Oczywiście, powieść ma kilka niedociągnięć, lecz całkiem nieźle nadrabia je wciągającą fabułą oraz ciekawymi bohaterami.
Dawno nie czytałam tak nietuzinkowego polskiego kryminału:)

Olga Rudnicka musi posiadać w sobie wielki potencjał, jeżeli, mimo młodego wieku, potrafi napisać książkę na poziomie, który jest niedostępny wielu poczytnym pisarzom, nie tylko polskim.
Oczywiście, powieść ma kilka niedociągnięć, lecz całkiem nieźle nadrabia je wciągającą fabułą oraz ciekawymi bohaterami.
Dawno nie czytałam tak nietuzinkowego polskiego kryminału:)

W "Opowieściach..." Wharton wykazuje niezwykłe przywiązanie do detali, komponując przy tym opisy pełne szacunku do życia, ludzi i natury. Książka nie poraża akcją, lecz mnie pozwoliła się przenieść do krainy marzeń. Nie pamiętam, czy w ogóle czytałam kiedyś książkę, która pozwoliłaby mi tak odpocząć:)

W "Opowieściach..." Wharton wykazuje niezwykłe przywiązanie do detali, komponując przy tym opisy pełne szacunku do życia, ludzi i natury. Książka nie poraża akcją, lecz mnie pozwoliła się przenieść do krainy marzeń. Nie pamiętam, czy w ogóle czytałam kiedyś książkę, która pozwoliłaby mi tak odpocząć:)

Nie przepadam za twórczością pani Pawlikowskiej (nie udało mi się dotychczas przebrnąć przez żadną jej książkę), jednak z tą było inaczej. Powodem była postać rewolucjonisty Ernesto "Che" Guevary, przy którym opowieści o Kubie (oraz jej towarzyszach podróży) były jedynie dodatkiem. Pawlikowska na nowo spojrzała i odkryła Guevarę, próbowała dotrzeć do motywów działania zarówno Guevary jak i Fidela Castro. Z całkiem niezłym rezultatem.

Nie przepadam za twórczością pani Pawlikowskiej (nie udało mi się dotychczas przebrnąć przez żadną jej książkę), jednak z tą było inaczej. Powodem była postać rewolucjonisty Ernesto "Che" Guevary, przy którym opowieści o Kubie (oraz jej towarzyszach podróży) były jedynie dodatkiem. Pawlikowska na nowo spojrzała i odkryła Guevarę, próbowała dotrzeć do motywów działania...

Żeromski, pisząc tę książkę, próbował za pomocą postaci Tomasza Judyma przekazać hasło "pracy u podstaw" i uczynić z niego motyw przewodni całej historii. Faktycznie, temat przewija się przez życie bohatera, lecz stanowi jedynie tło dla problemów osobistych doktora Judyma. Odniosłam wrażenie, że dla autora ważniejsze było przekazanie jak trudno jest przestać przejmować się własną przeszłością, unieszczęśliwiając przy tym zakochaną kobietę, niż dokładnie poruszyć tragiczną sytuację najniższych warstw społecznych. Mimo dokładnych i barwnych opisów, książka nie wywarła na mnie większego wrażenia.

Zdecydowanie nie mogę uznać tej powieści za złą, jednak w dorobku pana Żeromskiego znajdują się dzieła bardziej wybitne i godne uwagi.

Żeromski, pisząc tę książkę, próbował za pomocą postaci Tomasza Judyma przekazać hasło "pracy u podstaw" i uczynić z niego motyw przewodni całej historii. Faktycznie, temat przewija się przez życie bohatera, lecz stanowi jedynie tło dla problemów osobistych doktora Judyma. Odniosłam wrażenie, że dla autora ważniejsze było przekazanie jak trudno jest przestać przejmować się...