Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kalendarium działalności Johna Lennona, Paula McCartneya, George'a Harrisona i Ringo Starra po rozwiązaniu The Beatles. Bardzo dużo ciekawych faktów, ale jak to z kalendariami bywa - czyta się ciężko. To raczej książka dla zagorzałego fana - do kartkowania, sprawdzania informacji, wielokrotnego zaglądania.

Kalendarium działalności Johna Lennona, Paula McCartneya, George'a Harrisona i Ringo Starra po rozwiązaniu The Beatles. Bardzo dużo ciekawych faktów, ale jak to z kalendariami bywa - czyta się ciężko. To raczej książka dla zagorzałego fana - do kartkowania, sprawdzania informacji, wielokrotnego zaglądania.

Historia zespołu opowiedziana przez samych muzyków - z myślą i serialu telewizyjnym "Antologia", ale z rozmów tych powstała też, i dobrze, książka, a właściwie wielka księga. Tematu nie wyczerpuje, bo nie o wszystkim muzycy mieli widocznie chęć opowiadać, ale na pewno warto przeczytać. A także zapoznać się z piękną strona ilustracyjną.

Historia zespołu opowiedziana przez samych muzyków - z myślą i serialu telewizyjnym "Antologia", ale z rozmów tych powstała też, i dobrze, książka, a właściwie wielka księga. Tematu nie wyczerpuje, bo nie o wszystkim muzycy mieli widocznie chęć opowiadać, ale na pewno warto przeczytać. A także zapoznać się z piękną strona ilustracyjną.

Klasyczna biografia zespołu, pisana w latach 60. we współpracy z nim. Jeśli ktoś uważa się za fana - musi ją znać.

Klasyczna biografia zespołu, pisana w latach 60. we współpracy z nim. Jeśli ktoś uważa się za fana - musi ją znać.

Pierwsza polska biografia The Beatles. Może robiła wrażenie w chwili wydania, ale dziś zdecydowanie rozczarowuje ogólnikowością i skromną objętością. Nie sprawdza się nawet jako wprowadzenie do tematu.

Pierwsza polska biografia The Beatles. Może robiła wrażenie w chwili wydania, ale dziś zdecydowanie rozczarowuje ogólnikowością i skromną objętością. Nie sprawdza się nawet jako wprowadzenie do tematu.

Moja ulubiona powieść Mankella. Od początku do końca intryguje, zastanawia, trzyma w napięciu. Czyta się z zapartym tchem. Rozwiązanie zagadki w sumie proste, ale absolutnie satysfakcjonujące.

Moja ulubiona powieść Mankella. Od początku do końca intryguje, zastanawia, trzyma w napięciu. Czyta się z zapartym tchem. Rozwiązanie zagadki w sumie proste, ale absolutnie satysfakcjonujące.

Chyba najsłabsza z wszystkich książek Mankella, które zaliczyć można do nurtu kryminalnego. Zbyt często bohaterom pomaga przypadek, jakby autorowi zabrakło pomysłów na ciekawe poprowadzenie akcji. A może po prostu kryminalna fabuła jest tu tylko pretekstem, by mówić o innych sprawach. Ale je od autora kryminałów oczekuję po prostu dobrego kryminały.

Chyba najsłabsza z wszystkich książek Mankella, które zaliczyć można do nurtu kryminalnego. Zbyt często bohaterom pomaga przypadek, jakby autorowi zabrakło pomysłów na ciekawe poprowadzenie akcji. A może po prostu kryminalna fabuła jest tu tylko pretekstem, by mówić o innych sprawach. Ale je od autora kryminałów oczekuję po prostu dobrego kryminały.

Jak dla mnie trochę za dużo polityki. Mankell oczywiście zawsze wplatał do swoich kryminałów poważne treści społeczne, ale tym razem trochę przesadził. O Mandeli można poczytać w innych książkach.

Jak dla mnie trochę za dużo polityki. Mankell oczywiście zawsze wplatał do swoich kryminałów poważne treści społeczne, ale tym razem trochę przesadził. O Mandeli można poczytać w innych książkach.

Wstrząsająca powieść o przemocy domowej ubrana w szaty kryminały. Świetna, chociaż czytelnik szukający wrażeń jak u Nesbo czy Bondy może się rozczarować.

Wstrząsająca powieść o przemocy domowej ubrana w szaty kryminały. Świetna, chociaż czytelnik szukający wrażeń jak u Nesbo czy Bondy może się rozczarować.

Pierwsza powieść tego autora, jaką przeczytałam. Zrobiła na mnie duże wrażenie. Klimat trochę jak u Mankella, postać policjanta - z krwi i kości, z własnymi problemami, z własnym życiem. A zagadka kryminalna, z ciekawie nakreślonym tłem obyczajowym, niezwykle wciągająca. Czyta się powoli, z namysłem - tak jak lubię.

Pierwsza powieść tego autora, jaką przeczytałam. Zrobiła na mnie duże wrażenie. Klimat trochę jak u Mankella, postać policjanta - z krwi i kości, z własnymi problemami, z własnym życiem. A zagadka kryminalna, z ciekawie nakreślonym tłem obyczajowym, niezwykle wciągająca. Czyta się powoli, z namysłem - tak jak lubię.

Marquez w doskonałej formie. Jedna z najlepszych jego powieści. Bez dwóch zdań.

Marquez w doskonałej formie. Jedna z najlepszych jego powieści. Bez dwóch zdań.

Nie najlepszy wybór z Dzienników klasyka polskiej literatury. Pominięto zwłaszcza dużą część zapisków intymnych, a przecież mało kto u nas tak wspaniale pisał na temat uczuć. Mimo wszystko warto przeczytać, bo to jednak zajmujacy autoportret wybitnego pisarza.

Nie najlepszy wybór z Dzienników klasyka polskiej literatury. Pominięto zwłaszcza dużą część zapisków intymnych, a przecież mało kto u nas tak wspaniale pisał na temat uczuć. Mimo wszystko warto przeczytać, bo to jednak zajmujacy autoportret wybitnego pisarza.

Absolutna klasyka polskiej literatury. Przejmujący obraz polskiej szkoły w czasach zaborów (w zaborze rosyjskim). I wspaniały portret polskiej młodzieży w tamtym czasie.

Absolutna klasyka polskiej literatury. Przejmujący obraz polskiej szkoły w czasach zaborów (w zaborze rosyjskim). I wspaniały portret polskiej młodzieży w tamtym czasie.

W dobrym tonie jest dziś krytykować Żeromskiego. W czym brylują pewnie znudzeni przymusową lekturą jego książek uczniowie. Ale moim zdaniem jego twórczość nadal się broni. A Przedwiośnie to książka naprawdę wielu zalet. Kto inny w polskiej literaturze tak plastycznie i tak wiarygodnie opisał rewolucję październikową? Kto inny tak pięknie potrafił pisać o uczuciach, o pożądaniu? Komu innemu tak bardzo zależało na tym, co stanie się z Polską?

W dobrym tonie jest dziś krytykować Żeromskiego. W czym brylują pewnie znudzeni przymusową lekturą jego książek uczniowie. Ale moim zdaniem jego twórczość nadal się broni. A Przedwiośnie to książka naprawdę wielu zalet. Kto inny w polskiej literaturze tak plastycznie i tak wiarygodnie opisał rewolucję październikową? Kto inny tak pięknie potrafił pisać o uczuciach, o...

Książka cudownie niepoprawna politycznie. Dyrektorka szkoły i rodzice bohaterki to potwory bez uczuć. Jak odnaleźć się w takim świecie wrażliwej dziewczynce? Nie zdradzam, żeby nie spoilerować, ale Matylda radzi sobie z potworami całkiem nieźle. Szkoda, że nie mam jej zdolności. Książka nie tylko dla dzieci, a może nawet niekoniecznie dla dzieci.

Książka cudownie niepoprawna politycznie. Dyrektorka szkoły i rodzice bohaterki to potwory bez uczuć. Jak odnaleźć się w takim świecie wrażliwej dziewczynce? Nie zdradzam, żeby nie spoilerować, ale Matylda radzi sobie z potworami całkiem nieźle. Szkoda, że nie mam jej zdolności. Książka nie tylko dla dzieci, a może nawet niekoniecznie dla dzieci.

Najlepszy ze znanych mi wyborów poezji polskiej. Zawiera rzeczywiście najpiękniejsze wiersze najlepszych poetów. I sprawia, że nawet ktoś, kto wcześniej wzdragał się na słowo "poezja", odkrywa w sobie miłość do niej. Tak w każdym razie było ze mną.

Najlepszy ze znanych mi wyborów poezji polskiej. Zawiera rzeczywiście najpiękniejsze wiersze najlepszych poetów. I sprawia, że nawet ktoś, kto wcześniej wzdragał się na słowo "poezja", odkrywa w sobie miłość do niej. Tak w każdym razie było ze mną.

Rzadko się zdarza, bo ktoś tak wspaniale oddał klimat życia w PRL-u, zapachy tamtego czasu, smak potraw i oczywiście nasz sposób myślenia w okresie, kiedy rządziła ekipa Jaruzelskiego. Bardzo ciekawym zabiegiem jest to, że choć akcja powieści rozgrywa się w okresie stanu wojennego, nie ma tu martyrologii, a jest codzienne życie z jego urokami i bolączkami. W takie tło autor wpisuje ciekawą historię kryminalną, która z kolei sięga czasów drugiej wojny światowej i ten okres też został przywołany z zaskakującą przenikliwością, chociaż autorem jest człowiek, który na co dzień zajmuje się dziennikarstwem muzycznym. I smaczek szczególny - sny bohatera, które przywołują jeszcze inną epoką - początek XX wieku. A wszystkie trzy plany czasowe pięknie się ze sobą zazębiają, bo przecież okres stanu wojennego, okres drugiej wojny i okres zaborów mają wspólny mianownik - zniewolenie narodu polskiego, o czym autor tak zajmująco opowiada, chociaż książka w pierwszej chwili wydawać się może zwykłym kryminałem.

Rzadko się zdarza, bo ktoś tak wspaniale oddał klimat życia w PRL-u, zapachy tamtego czasu, smak potraw i oczywiście nasz sposób myślenia w okresie, kiedy rządziła ekipa Jaruzelskiego. Bardzo ciekawym zabiegiem jest to, że choć akcja powieści rozgrywa się w okresie stanu wojennego, nie ma tu martyrologii, a jest codzienne życie z jego urokami i bolączkami. W takie tło autor...

Trochę trudno mi było uwierzyć, że ktoś chce się zemścić za krzywdy, jakich doznali jego przodkowie, ale Mankell to Mankell. Książka ma przemyślaną konstrukcję, bogatą fabułę, pełnokrwiste postaci. Świetna literatura współczesna pomysłowo zakorzeniona w przeszłości.

Trochę trudno mi było uwierzyć, że ktoś chce się zemścić za krzywdy, jakich doznali jego przodkowie, ale Mankell to Mankell. Książka ma przemyślaną konstrukcję, bogatą fabułę, pełnokrwiste postaci. Świetna literatura współczesna pomysłowo zakorzeniona w przeszłości.

Klasyka kryminału. Świetny pomysł, który powracał potem u innych autorów, chociażby u Jerzego Edigeya. Precyzyjna konstrukcja, smakowity język. Nie tylko sensacja, ale po prostu świetna literatura.

Klasyka kryminału. Świetny pomysł, który powracał potem u innych autorów, chociażby u Jerzego Edigeya. Precyzyjna konstrukcja, smakowity język. Nie tylko sensacja, ale po prostu świetna literatura.