Mankel jest niezawodny.Dawno nic nie czytałam jego i nagle wpadła mi w ręce ta książka i kolejny strzał w dziesiątkę.Komisarz Walander jest nie do zdarcia ,lubie jego przywary,czasami niechlujstwo i niesamowitą dociekliwość i nieustępliwość mimo przeciwności. Współpracuje z równie pracowitymi i nieustepliwymi policjantami. Wszyscy oni traktują swoją pracę jak misję choć mają czesto ochotę ją rzucić...

Mankel jest niezawodny.Dawno nic nie czytałam jego i nagle wpadła mi w ręce ta książka i kolejny strzał w dziesiątkę.Komisarz Walander jest nie do zdarcia ,lubie jego przywary,czasami niechlujstwo i niesamowitą dociekliwość i nieustępliwość mimo przeciwności. Współpracuje z równie pracowitymi i nieustepliwymi policjantami. Wszyscy oni traktują swoją pracę jak misję choć...

Jak można tak intrygującą zbrodnię rozwiązywać w sposób tak ślamazarny i nieudolny? 😠

Jak można tak intrygującą zbrodnię rozwiązywać w sposób tak ślamazarny i nieudolny? 😠

Po dluższej przerwie przyjemnie było wrócić do Wallandera. Skomplikowane śledztwo, a w tle pytania o kondycję moralną współczesnego społeczeństwa.

Po dluższej przerwie przyjemnie było wrócić do Wallandera. Skomplikowane śledztwo, a w tle pytania o kondycję moralną współczesnego społeczeństwa.

Jakoś tak przekombinowana jak dla mnie.

Jakoś tak przekombinowana jak dla mnie.

Powrót sentymentalny do autora uwielbianego przed laty. Kryminał skandynawski w jednej ze swych lepszych odsłon. Ciekawie, bardzo realistycznie co niektórych, a być może wielu znudzi i zniechęci bo prawdziwe śledztwo to rzadko gnająca na złamanie karku górska kolejka, raczej powolne, mozolne dreptanie krok po kroczku. U Mankella nie jest to bezmyślne tupanie w miejscu, ale dreptanie bardzo owocne choć czasem te owoce rodzą się w bólu i mozole. Nie jest sensacyjnie, wir emocjonalny nie zwala z nóg, brutalność zdarzeń nie ogłusza więc z pewnością nie jest to pozycja dla miłośników rwącej akcji, ostrych działań i ociekającej krwią makabreski. Spokojna, trochę powolna, ale intrygująca powieść śledczo-detektywistyczna ze zręcznie wkomponowanym, nie przebudowanym wątkiem obyczajowym.

Powrót sentymentalny do autora uwielbianego przed laty. Kryminał skandynawski w jednej ze swych lepszych odsłon. Ciekawie, bardzo realistycznie co niektórych, a być może wielu znudzi i zniechęci bo prawdziwe śledztwo to rzadko gnająca na złamanie karku górska kolejka, raczej powolne, mozolne dreptanie krok po kroczku. U Mankella nie jest to bezmyślne tupanie w miejscu,...

Smakowita. Przyciąga, wciąga i nie wypuszcza.

Może tylko jeden wątek razi naiwnością i wydaje się zupełnie niepotrzebny: sprawa tego, co Wallanderowi powiedział Westin, a czego Wallander nie mógł sobie przypomnieć, więc prosił Westina, żeby mu przypomniał, a Westin nie mógł sobie przypomnieć, a że Wallander nadał nie pamiętał, to się sfrustrował i Westin też się frustrował, że nie może Wallanderowi pomóc.

Brzmi głupawo? I takie jest w istocie.

Smakowita. Przyciąga, wciąga i nie wypuszcza.

Może tylko jeden wątek razi naiwnością i wydaje się zupełnie niepotrzebny: sprawa tego, co Wallanderowi powiedział Westin, a czego Wallander nie mógł sobie przypomnieć, więc prosił Westina, żeby mu przypomniał, a Westin nie mógł sobie przypomnieć, a że Wallander nadał nie pamiętał, to się sfrustrował i Westin też się...

Wstyd się przyznać, ale to jest moja pierwsza książka tego autora i z pewnością sięgnę po następną.

Wstyd się przyznać, ale to jest moja pierwsza książka tego autora i z pewnością sięgnę po następną.

Pierwszy raz sięgnęłam po dzieło tego autora. Bardzo zacne. Pokazuje, ze za prawdziwym śledztwem , stoją mozolne małe czynności. Trochę zbyt dużo było tutaj powoływania się głównego śledczego na to co inni mówili, to naprowadzało go na trop... no i te litry kawy które wypijają, po ścianach bym chodziła, już nie mówić o stanie serca :P ciekawe też spojrzenie na społeczeństwo lat 90 w Szwecji, trawa jest zawsze bardziej zielona gdzie indziej.. państwa skandynawskie również borykają ze swoimi problemami, nie ma co tak ich gloryfikować. Zbyt mało jak dla mnie analizy zabójcy.. jego myśli, poczynań, tego czym się kierował... a może nic głębszego za tym nie stało, po prostu tylko zło w czystej postaci. Zawód był w scenie rozliczenia się z zabójcą, myślałam, ze będzie trwało dłużej :P chyba najdłuższy kryminał jaki kiedykolwiek czytałam - 500 stron!!! Polecam oczywiście, ale nie zaczarował mnie aż tak bym się sięgnęła po coś więcej tego autora. Na tej jednej pozycji się skończy.

Pierwszy raz sięgnęłam po dzieło tego autora. Bardzo zacne. Pokazuje, ze za prawdziwym śledztwem , stoją mozolne małe czynności. Trochę zbyt dużo było tutaj powoływania się głównego śledczego na to co inni mówili, to naprowadzało go na trop... no i te litry kawy które wypijają, po ścianach bym chodziła, już nie mówić o stanie serca :P ciekawe też spojrzenie na społeczeństwo...

Świetny kolejny tom z Wallanderem. Śmierć policjanta, trudne dochodzenie, słabości Kurta i tło społeczne Szwecji - Mankell w pełnej krasie. Akcja książki jest bardzo dynamiczne, więc czyta się szybko i z przyjemnością.

Świetny kolejny tom z Wallanderem. Śmierć policjanta, trudne dochodzenie, słabości Kurta i tło społeczne Szwecji - Mankell w pełnej krasie. Akcja książki jest bardzo dynamiczne, więc czyta się szybko i z przyjemnością.

Jedna z perełek Mankella. Świetny plot.

Jedna z perełek Mankella. Świetny plot.