Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerość może być dobra. - Jej słowa unosiły się w ciemności. - Ale może też krzywdzić.

Szczerość może być dobra. - Jej słowa unosiły się w ciemności. - Ale może też krzywdzić.

Czy mogłabyś powtórzyć? Przegapiłem tę część, która miała zrobić na mnie wrażenie.

Czy mogłabyś powtórzyć? Przegapiłem tę część, która miała zrobić na mnie wrażenie.

-Nie możesz mnie nieść. Jestem za ciężka - zaprotestowała. -Jesteś dziewczyną. Nie możesz być ciężka. Złap mnie za szyje.

-Nie możesz mnie nieść. Jestem za ciężka - zaprotestowała. -Jesteś dziewczyną. Nie możesz być ciężka. Złap mnie za szyje.

Curran uśmiechnął się. - Chcesz mnie asekurować? - Raczej nie. Ale może w zamian powykrzykuję werbalne zachęty? - Wzięłam głęboki oddech i zaryczałam: - Bez bólu nie ma sukcesu! Ból to tylko słabość opuszczająca ciało! No dalej! Pchaj! Pchaj! Pomyśl, że ta sztanga to twoja dziwka!

Curran uśmiechnął się. - Chcesz mnie asekurować? - Raczej nie. Ale może w zamian powykrzykuję werbalne zachęty? - Wzięłam głęboki oddech i z...

- Młodzi są odporni. - Ale zostają blizny. - Czasem to one czynią nas tym, kim jesteśmy.

- Młodzi są odporni. - Ale zostają blizny. - Czasem to one czynią nas tym, kim jesteśmy.

Jim czatował na nas przy Złotych Wrotach i zgrzytał zębami. - A co z ledwie, ledwie zwycięstwem ? -Mówiłeś, że mamy być nieudolni! Patrz, nawet nie dotknęłam miecza. Rąbnęłam gościa głową, jak ulicznik. - Zaatakował cię mężczyzna z mieczem, a ty go rozbroiłaś i obaliłaś w ciągu dwóch sekund! – popatrzył na Currana, który wzruszył ramionami. - Nie moja wina, że nie umiał się przewracać. Jim przeniósł surowe spojrzenie na Dali. - Co to, u diabła, miało być? - Szkarłatne Szczęki Śmierci. - Kiedy zamierzałaś mnie poinformować, że łamiesz ludzi jak zapałki? - Mówiłam, że rzucam klątwy. - Mówiłaś, że nie działają! - Mówiłam, że nie zawsze działają. Ta najwyraźniej zadziałała. – Dalia zmarszczyła czoło – Zresztą nie rzucałam ich nigdy na żywych przeciwników. To był wypadek. Jim spiorunował nas wzrokiem. Podkładka pękła mu w dłoniach. Odwrócił się na pięcie i odszedł, tupiąc. - Chyba zraniliśmy jego uczucia – skwitowała Dali, odprowadzając Jima spojrzeniem, po czym ruszyła za nim. - Co, do cholery, miałem zrobić, złapać tego bizo-nołaka, żeby nie upadł? Prychnął Curran.

Jim czatował na nas przy Złotych Wrotach i zgrzytał zębami. - A co z ledwie, ledwie zwycięstwem ? -Mówiłeś, że mamy być nieudolni! Patrz, na...

- Czy chcesz parę moich majtek, żeby powiewać nimi na następnym spotkaniu rady, o to chodzi? Jego oczy rozbłysły. - Masz jakieś niepotrzebne?

- Czy chcesz parę moich majtek, żeby powiewać nimi na następnym spotkaniu rady, o to chodzi? Jego oczy rozbłysły. - Masz jakieś niepotrzebne...