Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Może dla nastolatków, albo bardzo młodych i bardzo niepewnych dorosłych.
Dla mnie zbyt trywialne.

Oraz: z książki można by wyciąć co drugie zdanie i treść by na tym nie ucierpiała, a forma wręcz przeciwnie. Mnóstwo powtórzeń i pompowania objętości. Tutaj moje zarzuty do redakcji: to powinno być ostro poobcinana na tym etapie.

Może dla nastolatków, albo bardzo młodych i bardzo niepewnych dorosłych.
Dla mnie zbyt trywialne.

Oraz: z książki można by wyciąć co drugie zdanie i treść by na tym nie ucierpiała, a forma wręcz przeciwnie. Mnóstwo powtórzeń i pompowania objętości. Tutaj moje zarzuty do redakcji: to powinno być ostro poobcinana na tym etapie.

Już po "częściowo udanym samobójstwie", które powstało na potrzeby Podsiadło Kotarski Podcastu miałam przekonanie, że ten Radek to umie pisać, i że mam apetyt na więcej. Szalenie się cieszę, że ten zbiór opowiadań powstał. Cieszę się też, że jest zbiorem przemyślanym, że w scenografii lub didaskaliach przeplatają się wątki, rekwizyty i postacie z różnych opowiadań.
Napisane są zgrabnie, w kilku plot twisty ujęte w jedno mocne zmieniające bieg wydarzeń zdanie, albo już niby wszystko wyjaśnione i pół ostatniego akapitu sprawia, że nic nie jest takie, jak mogło się wydawać.
Moim ulubionym ze zbioru jest "Groszkowe Porsche", przekozackie.

No i coś, co KONIECZNIE trzeba podkreślić - audiobook jest wspaniały, a Mariusz Bonaszewski <3 <3 <3

Już po "częściowo udanym samobójstwie", które powstało na potrzeby Podsiadło Kotarski Podcastu miałam przekonanie, że ten Radek to umie pisać, i że mam apetyt na więcej. Szalenie się cieszę, że ten zbiór opowiadań powstał. Cieszę się też, że jest zbiorem przemyślanym, że w scenografii lub didaskaliach przeplatają się wątki, rekwizyty i postacie z różnych opowiadań....

Nie.
No po prostu nie.

Rozumiem, co tu się miało zadziać. Ale nie. Książka na zmianę obrzydliwa (obleśna wręcz) i nużąca. Czytając opis spodziewałam się książkowej wersji spektaklu teatru telewizji "Pielgrzymi" Macieja Dejczara (bardzo polecam). Niestety - wyszło jak wyszło.

Nie.
No po prostu nie.

Rozumiem, co tu się miało zadziać. Ale nie. Książka na zmianę obrzydliwa (obleśna wręcz) i nużąca. Czytając opis spodziewałam się książkowej wersji spektaklu teatru telewizji "Pielgrzymi" Macieja Dejczara (bardzo polecam). Niestety - wyszło jak wyszło.