Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przyjemna komedia kryminalna. Dowód, że tokową można napisać w niegłupi sposób, bez przaśnych żartów.

Bardzo przyjemna komedia kryminalna. Dowód, że tokową można napisać w niegłupi sposób, bez przaśnych żartów.

Świetny debiut. Czekam na kolejne książki autorki.

Świetny debiut. Czekam na kolejne książki autorki.

Słuchana w audiobooku z 12latką i 8latkiem. Żadnemu z nas się nie podobało. Córka wyłapała sporo nielogiczności. Szkoda, że na okładce nie ma informacji o tym, że to nie jest zamknięta historia, tylko pierwsza część. Poczułam się lekko oszukana, mam wrażenie, że straciliśmy czas bo żadne z nas nie jest zainteresowane czytaniem kolejnej części.

Słuchana w audiobooku z 12latką i 8latkiem. Żadnemu z nas się nie podobało. Córka wyłapała sporo nielogiczności. Szkoda, że na okładce nie ma informacji o tym, że to nie jest zamknięta historia, tylko pierwsza część. Poczułam się lekko oszukana, mam wrażenie, że straciliśmy czas bo żadne z nas nie jest zainteresowane czytaniem kolejnej części.

Szybka lektura, momentami zabawna, sprawnie napisana, trochę jak opowieści znajomego przy piwie. Ale tak na prawdę to tematy są ledwie liźnięte i nie za wiele z tej książki wyniosłam.

Szybka lektura, momentami zabawna, sprawnie napisana, trochę jak opowieści znajomego przy piwie. Ale tak na prawdę to tematy są ledwie liźnięte i nie za wiele z tej książki wyniosłam.

OMG co to było? Mind blow... Dukaj zostawił mnie w kawałkach.
Ogromne brawa dla lektora, pana Krzysztofa Gosztyły.

OMG co to było? Mind blow... Dukaj zostawił mnie w kawałkach.
Ogromne brawa dla lektora, pana Krzysztofa Gosztyły.

Sekret Heleny to obyczajowa powieść, które urzeka przede wszystkim ładnym stylem autorki oraz okolicznościami przyrody. Cypr jest tu upalny i duszny. Kąpiele w basenie, kolacje na tarasie, lokalne wino oraz wszechobecna miłość i jej reperkusje, to wszystko na pewno pięknie odnalazło by się w formie filmowej, ale w formie literackiej jakoś nie do końca mnie kupiło. Nagromadzenie jakiś dziwacznych zbiegów okoliczności oraz różnych koligacji było mało przekonujące, co nie oznacza że nie bawiłam się nieźle. Bo to jest taka lektura raczej luźna, na wolny weekend, niż coś co zapadnie czytelnikowi na długo w pamięci i zmusi go do refleksji.

Sekret Heleny to obyczajowa powieść, które urzeka przede wszystkim ładnym stylem autorki oraz okolicznościami przyrody. Cypr jest tu upalny i duszny. Kąpiele w basenie, kolacje na tarasie, lokalne wino oraz wszechobecna miłość i jej reperkusje, to wszystko na pewno pięknie odnalazło by się w formie filmowej, ale w formie literackiej jakoś nie do końca mnie kupiło....

Nie polubiłam się z tą książką. Ani to horror, ani to weird fiction, ani to literatura piękna. Nie czułam grozy, nie oblepiała mnie beznadzieja i mrok. Główny bohater początkowo wydawał się trochę pogubionym, ale jednak dość inteligentnym gościem, finalnie okazuje się prawdopodobnie chory psychicznie. Nie przemawia do mnie idea miasteczka, które rodzi złych ludzi, ani jakiejś mrocznej siły, która tkwi w stacji. Autor wrzuca nas po prostu w patologiczne środowisko, w którym większość rodzin uważa bicie i picie za normę, i w gruncie rzeczy z tej sytuacji wynika całe zło, które potem się dzieje.

Nie polubiłam się z tą książką. Ani to horror, ani to weird fiction, ani to literatura piękna. Nie czułam grozy, nie oblepiała mnie beznadzieja i mrok. Główny bohater początkowo wydawał się trochę pogubionym, ale jednak dość inteligentnym gościem, finalnie okazuje się prawdopodobnie chory psychicznie. Nie przemawia do mnie idea miasteczka, które rodzi złych ludzi, ani...

Początkowo koncepcja tej książki bardzo mi się spodobała. Było absurdalnie, ślisko, brudno i dość hardcorowo. Ale potem się okazało, że absolutnie cała książka jest taka sama i po połowie to co na początku wydawało się takie świeże, zaczęło po prostu nudzić i denerwować. W ostatniej scenie już tylko przewracałam oczami.

Początkowo koncepcja tej książki bardzo mi się spodobała. Było absurdalnie, ślisko, brudno i dość hardcorowo. Ale potem się okazało, że absolutnie cała książka jest taka sama i po połowie to co na początku wydawało się takie świeże, zaczęło po prostu nudzić i denerwować. W ostatniej scenie już tylko przewracałam oczami.

Było absurdalnie źle. Nieśmieszne... Nielogiczne...
Troszkę w stylu Kisiel czy Jadowskiej, czyli zupełnie nie w moim guście.

Było absurdalnie źle. Nieśmieszne... Nielogiczne...
Troszkę w stylu Kisiel czy Jadowskiej, czyli zupełnie nie w moim guście.

Taka troszkę słodko - pierdząca opowieść, mimo że na głównych bohaterów nieszczęścia wylewają się wiadrami. Wypadki, zgony, rozbite rodziny, a jednak miałam wrażenie że aż mdli mnie od ilości lukru.

Taka troszkę słodko - pierdząca opowieść, mimo że na głównych bohaterów nieszczęścia wylewają się wiadrami. Wypadki, zgony, rozbite rodziny, a jednak miałam wrażenie że aż mdli mnie od ilości lukru.

Dobra, szybka, ciekawa, z trochę bondowskim klimatem. Nieźle spędzony czas.

Dobra, szybka, ciekawa, z trochę bondowskim klimatem. Nieźle spędzony czas.

Potężna dawka wiedzy zaserwowana w przystępny sposób.

Potężna dawka wiedzy zaserwowana w przystępny sposób.

Świetna seria. Mam nadzieję na dodruk pierwszego tomu, bo ciężko jest go dostać, a jest to taka fantastyka którą chciałoby się mieć na półce.

Świetna seria. Mam nadzieję na dodruk pierwszego tomu, bo ciężko jest go dostać, a jest to taka fantastyka którą chciałoby się mieć na półce.

Nie straszy. Nie trzyma w napięciu. Okładka raczej myląca, ma niewiele wspólnego z treścią książki.

Nie straszy. Nie trzyma w napięciu. Okładka raczej myląca, ma niewiele wspólnego z treścią książki.

Piękna! Dochodzę do wniosku że powieść epistolarna to mój ulubiony gatunek.

Piękna! Dochodzę do wniosku że powieść epistolarna to mój ulubiony gatunek.

Nudnawa. Sztampowa. Pełna dziwacznych zbiegów okoliczności.

Nudnawa. Sztampowa. Pełna dziwacznych zbiegów okoliczności.

Wyjątkowe rozczarowanie. Reportaż powinien być bezstronny i przedstawiać fakty, tymczasem mamy tu mnóstwo opinii i sądów autora. Na dodatek dwóch z "bohaterów" książki, jak sam autor przyznaje, wcale nie jedli ofiar, a przynajmniej nie ma na to żadnych dowodów. Fatalny wstęp, a dalej tylko gorzej... Część z rozdziałów ogranicza się do litanii dat i nazwisk, które po chwili zlewają się w nużącą wyliczankę. A już wisienką na torcie było to zdanie: "Może z odrobiną przypraw Bernice Worden nie smakowała aż tak źle". Nie jestem pewna czy autor próbował być tu zabawny, ale wyszło co najmniej nie smacznie. Zero analizy psychologicznej, zero pogłębionego zastanowienia nad motywami, zero ciekawostek. Czyta się to trochę jak wpisy na Wikipedii.

Wyjątkowe rozczarowanie. Reportaż powinien być bezstronny i przedstawiać fakty, tymczasem mamy tu mnóstwo opinii i sądów autora. Na dodatek dwóch z "bohaterów" książki, jak sam autor przyznaje, wcale nie jedli ofiar, a przynajmniej nie ma na to żadnych dowodów. Fatalny wstęp, a dalej tylko gorzej... Część z rozdziałów ogranicza się do litanii dat i nazwisk, które po chwili...

Świetna zabawa, ciekawe postaci, lekko mroczny, bajkowy klimat. Bałam się że to jedna z tych przehajpowanych książek i że PR był lepszy niż treść, ale nie zawiodłam się zupełnie.

Świetna zabawa, ciekawe postaci, lekko mroczny, bajkowy klimat. Bałam się że to jedna z tych przehajpowanych książek i że PR był lepszy niż treść, ale nie zawiodłam się zupełnie.

Dobre i zabawne czytadło - tylko tyle i aż tyle.

Dobre i zabawne czytadło - tylko tyle i aż tyle.

Pyszna zabawa. Jest absurdalnie, wulgarnie i niezbyt mądrze i to są same plusy!

Pyszna zabawa. Jest absurdalnie, wulgarnie i niezbyt mądrze i to są same plusy!