Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niewątpliwie życie szesnastowiecznych europejskich królowych było fascynujące. Tylko jakoś nie po drodze mi z tą książką i sposobem podawania w niej informacji…

Moja wiedza na temat tego okresu historycznego jest maleńka, tym bardziej czułam się zniechęcona i zagubiona, gdy już na starcie wrzucono mnie na głęboką wodę. Autorka przeskakuje pomiędzy różnymi czasami i miejscami, raz w przód, raz w tył, raz w prawo, raz w lewo. Do tego na raz wprowadza mnóstwo postaci, nie śledzimy jednej biografii od początku do końca, tylko obserwujemy jednocześnie wiele relacji. Trochę denerwujące było też ciągłe wspominanie o tytułowej grze, porównywanie polityki do niekończącej się partii szachów - jakaś decyzja została podjęta, bo „toczyła się gra” itp.

Nie powiem, że ta książka była zła, po prostu zupełnie nie dla mnie. Inny czytelnik, może z większą wiedzą historyczną, może być zachwycony. Ja przerywam lekturę, bo im dłużej czytam, tym oporniej tekst wchodzi mi do głowy, a nie o to chodzi.

Niewątpliwie życie szesnastowiecznych europejskich królowych było fascynujące. Tylko jakoś nie po drodze mi z tą książką i sposobem podawania w niej informacji…

Moja wiedza na temat tego okresu historycznego jest maleńka, tym bardziej czułam się zniechęcona i zagubiona, gdy już na starcie wrzucono mnie na głęboką wodę. Autorka przeskakuje pomiędzy różnymi czasami i...

Ta książka zbudowana jest z emocji, nie powinno więc nikogo dziwić, że nie udało mi się jej przeczytać z kamienną twarzą. Zawiera historie, które wyciskają łzy i kruszą serce, aż chce się krzyczeć razem z ofiarami z bezsilności i poczucia niesprawiedliwości.

Rys historyczny przeplata się ze współczesnymi relacjami ludzi i ich dramatów. Czasami wypada to trochę chaotycznie, bo do bohaterów wracamy co jakiś czas, a nie śledzimy ich historii od początku do końca. Mimo wszystko, nie przeszkadzało mi to.

Szkoda słów, lepiej samemu przeczytać. "Ciałko" to reportaż z kategorii "wiem, że będzie bolało, ale muszę". Mówmy o takich sprawach z nadzieją, że już nigdy nigdzie się nie powtórzą.

Ta książka zbudowana jest z emocji, nie powinno więc nikogo dziwić, że nie udało mi się jej przeczytać z kamienną twarzą. Zawiera historie, które wyciskają łzy i kruszą serce, aż chce się krzyczeć razem z ofiarami z bezsilności i poczucia niesprawiedliwości.

Rys historyczny przeplata się ze współczesnymi relacjami ludzi i ich dramatów. Czasami wypada to trochę chaotycznie,...

Książka napisana pod oklepany już scenariusz jak z linijką w ręce. Słaba, przewidywalna, mało wiarygodna. Bohaterka jest niesympatyczna, pyskata i marudna, jej humor zmienia się z prędkością światła. Podobno ma poważne problemy, trudne doświadczenia, była ofiarą w poprzednim małżeństwie... Od użalania się nad sobą, jak za pstryknięciem palcami, potrafi przejść do zwierzęcego popędu skierowanego do buca, który jest kolejną toksyczną osobą w jej życiu. Można tak długo wymieniać. Zaczęłam czytać skuszona Hiszpanią, ale już podziękuję. Nie polecam.

Książka napisana pod oklepany już scenariusz jak z linijką w ręce. Słaba, przewidywalna, mało wiarygodna. Bohaterka jest niesympatyczna, pyskata i marudna, jej humor zmienia się z prędkością światła. Podobno ma poważne problemy, trudne doświadczenia, była ofiarą w poprzednim małżeństwie... Od użalania się nad sobą, jak za pstryknięciem palcami, potrafi przejść do...