Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dylemat odnośnie oceny, był przedmiotem moich rozważań przez kilka dni. 9 czy 10, dzieło wybitne czy wręcz arcydzieło. "Starając się" (słowo klucz) być obiektywnym, skłaniałem się stronę 9. Jednak uświadomiłem sobie czym ta książka jest dla literatury s-f, dla wielu innych czytelników, nie wykluczając siebie. Należy się zastanowić co możemy nazwać arcydziełem: dzieła doskonałe - z pewnością, ale takie chyba nie istnieją. Pozostają więc utwory przełomowe w historii gatunku, nie pozbawione drobnych wad. Takim dziełem jest z pewnością "Gra Endera". Przy takiej ocenie należy wziąć pod uwagę "wiekowość" owej książki. Historia zdecydowania się nie zestarzała, cały czas jest aktualna, o czym może świadczyć obserwowana popularność u następnych można już rzec pokoleniach czytelników.
W czym należy upatrywać nieśmiertelność dzieła OSC? - Zdecydowanie w tym co jest "szkieletem" książki, czyli fabule. Przedstawiono wyrazisty świat z charakterystycznymi bohaterami, oraz realnym zagrożeniem. Jedak z tym wszystkim wyraźnie kontrastuje niejednoznaczne położenie postaci w tym świecie. Wybitna inteligencja postaci, przeciwstawia się temu stanowi poprzez pragnienie poznania przeznaczenia, doskonałego zrozumienia sytuacji.
Wymusza zaistnienie elementu będącego głównym atutem "Gry Endera" - czyli istnienie silnie rozbudowanej sfery psychiczno-emocjonalnej. To właśnie myśli i zachowanie m.in. głównego bohatera są podstawą dzięki której możemy rozumieć i wczuć się w daną chwilę. Problemy z jakimi się mierzy bohater są nadal aktualne, a wnioski z wewnętrznych monologów są czytelne.

Nieprzypadkowo nagrody "Hugo" i "Nebula" powędrowały do Orsona Scotta Carda. Ponadczasowy przekaz "Gry Endera" w połączeniu z atrakcyjnym światem, znakomicie wykreowanymi postaciami, decydują o magnetyzmie losów Andrew "Endera" Wiggina.

Gorąco polecam!!

P.S Ja preferuję: Andrzej "Ender" Wieczorek :D

Dylemat odnośnie oceny, był przedmiotem moich rozważań przez kilka dni. 9 czy 10, dzieło wybitne czy wręcz arcydzieło. "Starając się" (słowo klucz) być obiektywnym, skłaniałem się stronę 9. Jednak uświadomiłem sobie czym ta książka jest dla literatury s-f, dla wielu innych czytelników, nie wykluczając siebie. Należy się zastanowić co możemy nazwać arcydziełem: dzieła...

W kategorii książek z tzw. "gdybologii", jedna z godnych polecenia każdemu pozycji. Fabuła sensownie skonstruowana, w pewnych momentach można się domyślić ogólnego zarysu rozwoju poszczególnych wątków, jednak siła tej historii tkwi w świetnie ukazanych wydarzeniach, budujących całe opowiadanie

W kategorii książek z tzw. "gdybologii", jedna z godnych polecenia każdemu pozycji. Fabuła sensownie skonstruowana, w pewnych momentach można się domyślić ogólnego zarysu rozwoju poszczególnych wątków, jednak siła tej historii tkwi w świetnie ukazanych wydarzeniach, budujących całe opowiadanie