Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatnia część trylogii o Grottgerze głęboko porusza. Tym bardziej jeśli kojarzyłem już wcześniej, że zmarł młodo, nie znałem tylko okoliczności.
Dzieje miłości Artura i Wandy od początku tej części zwalniają, zapewne to odbicie potężnej ilości źródeł w zbiorze listów tej pary, wydanych na początku XX wieku i autor nie był w stanie przeprowadzić ich ostrej selekcji.
W trakcie lektury odczuwa się coraz większą sympatię dla Grottgera, a zarazem coraz większy smutek, gdy coraz silniej przebijają się do narracji sygnały o chorobie malarza. To książka bez bezpośredniego happy-endu, ale zarazem pamiątka po człowieku, który w ciągu krótkiego życia zdążył wystawić sobie pomnik i przysłużyć się krajowi swoim talentem.

Ostatnia część trylogii o Grottgerze głęboko porusza. Tym bardziej jeśli kojarzyłem już wcześniej, że zmarł młodo, nie znałem tylko okoliczności.
Dzieje miłości Artura i Wandy od początku tej części zwalniają, zapewne to odbicie potężnej ilości źródeł w zbiorze listów tej pary, wydanych na początku XX wieku i autor nie był w stanie przeprowadzić ich ostrej selekcji.
W...

Druga część trylogii koncentruje się na okresie powstania styczniowego, reakcjach i rozterkach Grottgera, jego twórczości w tym okresie, początku miłości do Wandy Monne.
Porwało mnie bogactwo faktów, język powieści (chociaż niektóre listy Artura i Wandy przerzucałem wzrokiem), klimat pracy dla wyższej sprawy. To jest trylogia, która nie pozostawia obojętnym.

Druga część trylogii koncentruje się na okresie powstania styczniowego, reakcjach i rozterkach Grottgera, jego twórczości w tym okresie, początku miłości do Wandy Monne.
Porwało mnie bogactwo faktów, język powieści (chociaż niektóre listy Artura i Wandy przerzucałem wzrokiem), klimat pracy dla wyższej sprawy. To jest trylogia, która nie pozostawia obojętnym.

Pierwsza część trylogii dotyczy dzieciństwa i okresu studiów Grottgera. Typowa powieść biograficzna z dużą ilością detali, nazwisk, pokrewieństw, jako że autor był wnukiem czy prawnukiem ziemianina, będącego serdecznym przyjacielem Grottgera, który gościł go nieraz w swoim majątku.
Nie każdego wciągnie język sprzed 100 lat, który z jednej strony jest niezwykle elegancki w porównaniu do dzisiejszych powieści, z drugiej - nie ma w nim jakichś zabiegów językowych które czyniłyby lekturę pasjonującą dla laika.

Pierwsza część trylogii dotyczy dzieciństwa i okresu studiów Grottgera. Typowa powieść biograficzna z dużą ilością detali, nazwisk, pokrewieństw, jako że autor był wnukiem czy prawnukiem ziemianina, będącego serdecznym przyjacielem Grottgera, który gościł go nieraz w swoim majątku.
Nie każdego wciągnie język sprzed 100 lat, który z jednej strony jest niezwykle elegancki w...