Gdyby Samantha nie szukała akceptacji i zrozumienia w sieci, następnie nie zerwała z realnym życiem na rzecz wybujałych fantazji o wielkiej miłości i nowym początku z dala od starych problemów, nie zostałaby uwikłana w mroczną przeszłość swojego męża. Zbytnia wyrozumiałość wobec faktu, że wiele lat spędził on w więzieniu, usypia jej czujność. Wszelkie wątpliwości rozwiewa na jego korzyść, niedogodności bierze za dobrą monetę. Za wszelką cenę pragnie rozpocząć z nim normalne życie, jakkolwiek je rozumie.

Książka doskonale pokazuje, jak prosto jest manipulować ludźmi zagubionymi, niepewnymi swej wartości, nieprzystosowanymi społecznie. Spotykając się na co dzień z niezrozumieniem i lekceważeniem, łakną oni bliskiej relacji, rozpaczliwie chcą być dla kogoś ważni, a jeśli nie czują się tymi najważniejszymi, to przynajmniej chcą być potrzebni, przydatni. Dlatego zrobią wszystko, co konieczne, by tę zależność utrzymać, poświęcą nie tylko siebie, ale każdego, kto stanie im na drodze…

Fenomen osobowości Dennisa sprawia, że tysiące fanów, orędowników jego sprawy, wierzy w jego niewinność. Jednym z nich jest Samantha, ale kobiet, które nawet na moment nie zwątpiły w niesłuszność stawianych mu oskarżeń, jest więcej. Szeroko zakrojona kampania w jego obronie odnosi sukces, w końcu zostaje zwolniony z aresztu. Medialny szum wokół jego osoby zwiastuje ogromne zyski z filmów, wywiadów i książek, słowem: celebryckie życie. Gdy te wszystkie lukratywne propozycje są w zasięgu ręki, drobne potknięcia Dennisa na nowo rozbudzają podejrzenia opinii publicznej co do jego niewinności. Para musi na jakiś czas usunąć się w cień, pozwolić, aby plotki ucichły. Oboje wracają do okrytego niesławą rodzinnego domu Dennisa, choć jest to ostatnie miejsce na ziemi, w jakim powinni się teraz znaleźć…

Tutaj czas jakby się zatrzymał, wszyscy żywo pamiętają tajemnicze zniknięcia sprzed lat, bliscy ofiar dalej są pełni żalu, ciał dziewcząt nigdy nie odnaleziono. W miejscu, gdzie to wszystko się wydarzyło, Samantha zaczyna nabierać podejrzeń. Nie wie, czy miejscowa społeczność rzeczywiście sprzysięgła się przeciw Dennisowi, do czego on usilnie stara się ją przekonać, czy jednak są podstawy, by bać się jego obecności. Właściwie wie o nim tylko tyle, ile chciał, żeby wiedziała. Ponura atmosfera odosobnionego domu, otoczonego nieprzebytym lasem, wzmaga jej lęk, ale paradoksalnie dzięki temu może stopniowo zacząć go oswajać. Kiedy dojdzie do ostatecznej konfrontacji z prawdą, strach jej nie sparaliżuje.

Dużym atutem debiutu powieściowego Amy Lloyd jest umiejętne dawkowanie czytelnikowi kulis zbrodni, atmosfery, w jakiej dorastał główny bohater. Tło tamtych wydarzeń autorka wplotła w treść w formie fragmentów książki zainspirowanej tragicznymi morderstwami. Ten zabieg sprawia, że od początku chcemy przenieść się do Red River, poznać jego mieszkańców i ich pamięć o całej sprawie. Pisarce udało się świetnie oddać duszny klimat społeczności, która wiele lat żyje domysłami na temat nigdy nierozwiązanych zbrodni.

Jedynym mankamentem jest według mnie postać Samanthy. Może zwyczajnie wolę mocniejsze bohaterki, dlatego jej naiwność, uległość i zagubienie nie budzą mojej sympatii. Jest ślepa na wszelkie zwiastuny nieszczęścia, daje sobą pomiatać, bez zająknięcia znosząc upokorzenia. Wciąż bezczynnie czeka, aż los się odmieni, jej wyuczona bezradność jest męcząca, a reakcje przewidywalne. Tym bardziej zadziwia, gdy w momencie wielkiej próby zbiera się w sobie i robi to, co konieczne. Ale może o to właśnie chodziło, o pokazanie, że w każdej kobiecie jest coś nieprzewidywalnego. Raz potrafi być zlękniona i zagubiona, by kiedy indziej zaskoczyć odwagą i uporem.

Monika Kurek