Data wydania - rok 1983 - niewiele wyjaśnia. Co prawda to ciągle PRL, ale jednak jego schyłkowa postać. Nie ma więc prymitywnej propagandy, ale nadal jest oficjalna wersja dziejów najnowszych. I ciekawostka - już nie cytuje się (dawno) Stalina czy (ostatnio) Breżniewa, mamy raczej patriotyczny komunizm. Dlatego cytowany jest sam Wojtek, czyli Jaruzelski...
Poważnie. Książka składa się z kilku rozdziałów i trzech różnych partii. Na początek - ogólna sytuacja polityczna, powstanie 1 Dywizji Piechoty, braterstwo broni z Armią Czerwoną i ideały komunistów powołania do życia tzw. sprawiedliwej Polski. Wszystko zgodne z oficjalną wykładnią dziejów PRL i radosnym przyjmowaniem nowej władzy. Inaczej mówiąc możemy potraktować te partie książki jako wymiar propagandy komunistycznej, specyficznego języka i udowadniania wyższości jedynie słusznego ustroju i jedynej drogi do niepodległości. O rzetelności historycznej tekstu nie ma co marzyć. To czysta ideologia.
Druga część opisuje struktury dywizji, stany osobowe i sprzęt, metody szkolenia, przygotowania do bitwy i wreszcie przebieg samej bitwy. Pomijając wtręty ideologiczne możemy potraktować tę część jako względnie solidne opracowanie historyka wojskowości. Pojawia się nawet próba ukazania błędów dowództwa (radzieckiego też), braków wykorzystania sprzętu, braku współdziałania z sąsiednimi jednostkami, nawet wątek o znikomy w gruncie rzeczy znaczeniu tego odcinka frontu. Szkoda, że zabrakło jednoznacznego pokazania - z punktu widzenia wojskowego - całokształtu zmagań, zamąconego sloganami o bohaterstwie i ofiarności oficerów i żołnierzy.
Końcówka to próba oceny i tu wracamy do początkowego obrazu ideologicznego potraktowania wyników walk i ich dalekich i bliskich skutków.
Czy warto było w ogóle to czytać? Jeśli o mnie chodzi - tak. Po wielu latach mogłem sobie przypomnieć nowomowę pisania o historii w latach PRL-u. Na dobrą sprawę to świetne źródło historyczne o sposobie pisania o historii kilkadziesiąt lat temu. Ale jeśli chodzi o samą bitwę - to miejmy nadzieję, że w serii Bellony ukaże się kiedyś jej rzetelny opis i ocena. Bo na pewno nie jest tym książka Sobczaka.

Data wydania - rok 1983 - niewiele wyjaśnia. Co prawda to ciągle PRL, ale jednak jego schyłkowa postać. Nie ma więc prymitywnej propagandy, ale nadal jest oficjalna wersja dziejów najnowszych. I ciekawostka - już nie cytuje się (dawno) Stalina czy (ostatnio) Breżniewa, mamy raczej patriotyczny komunizm. Dlatego cytowany jest sam Wojtek, czyli Jaruzelski...
Poważnie. Książka...